Lieve lezers,

Hoewel we al weer enige dagen thuis zijn en in ons normale ritme zijn gekomen, willen we jullie de belevenissen van de laatste dagen van deze reis niet onthouden.
Want nadat de lieve Nederlandse buurman ons los had getrokken uit de Luxemburgse klei, konden wij beginnen aan het naturistische stukje van de reis. Na een goede nacht was het echter de volgende ochtend grauw en grijs van de mist. 100% vochtigheid en koud. Dus kachel direct aan en na de warme douche en een paar rondjes zwemmen in het iets te koude zwembad (voordeel van een naturistische camping: altijd een mooie douche en nu ook nog een zwembad waar je heerlijk in je blootje in kan ronddobberen), maar binnen ontbijten. Rond het middaguur kwam langzaam de zon door de mist en konden we in ieder geval naar buiten. Ik heb het nog een klein uurtje geprobeerd in mijn blootje, maar al gauw ging de lange broek en dikke trui aan. En op dat moment kregen we een appje uit Beaune met een foto die een strak blauwe lucht liet zien, schitterend kleurende wijnvelden. Toch te vroeg weggegaan? Wij genoten echter van het weer, lekker lezen en puzzelen en bij de borrel (toen het koud was geworden buiten en we dus maar naar binnen waren vertrokken) een spelletje skibo. Een heerlijke relaxte dag.

De volgende dag begon de zon ook weer laat door de wolken te komen. Maar het bleef te fris om buiten te zitten. Tegen de middag echter de schoenen aan en op weg naar de supermarkt. Vlakbij het dorp (kwartiertje lopen) is een supermarkt met producten uit de regio. Daar hadden ze ook de pure alcohol (95%) waar Henriette naar op zoek was voor het maken van haar eigen limoncello en narancello. En ik mocht dat (inclusief nog een fles wijn, een flesje whiskey en wat andere boodschappen) op mijn rug naar huis sjouwen. Omdat we 's avonds naar de sauna wilden, hadden we besloten bij de benzinepomp te gaan eten. Ja dat kan hier, de benzinepomp is tevens supermarkt en restaurant. Henriette had een tartaar italienne (rauwe tartaar) met patatjes en ik een flammkuchen kaas. Het smaakte heerlijk.
Tegen half zeven de kleren uit en in onze badjas het pad oversteken naar de sauna. Die is iedere vrijdag en zaterdagavond open voor de gasten van de camping (en de camperplaats). Het was er gezellig druk, want bijna iedereen van de camping komt hier op zo'n avond. Gezellig verhalen uitwisselen. Na wat rondjes sauna en stoombad en lekker zwemmen in het zwembad, vonden we het weer genoeg en liepen terug naar de camper voor een broodje etc. Het was weer een geslaagde dag ondanks dat het te koud was voor onze blootavonturen overdag.

Zaterdagochtend pakten we de spullen van de camper in en reden weg. Natuurlijk nog wel even spannend of we niet weer vast zouden komen te zitten en de vriendelijke buurman was al vroeg vertrokken. Maar het verliep prima, heel weinig gas geven en het beste stuk om te rijden uitzoeken. Tegen 10.00 uur reden we van de camping af. Snel even tanken (want dat blijft goedkoop hier in L). Zodra we op de grote weg kwamen voelde de camper niet goed aan als we harder gingen dan 80/90 km per uur. De hele camper begon dan te trillen. Dit had hij ook al tijdens het laatste stuk in Frankrijk, maar ja daar had ik niet meer aan gedacht. Zou het iets met de banden zijn (zagen er goed uit), of met de schokbrekers? We wisten het niet, maar als we 80 reden ging het prima. Dus in een heel rustig tempo reden wij richting Nederland. In Nederweert nog even aan de lunch en even checken of er iets raars met de A2 is, want Andries had ergens een bord gezien. Het bleek dat de A2 afgesloten zou zijn, maar dat was ook weer niet heel duidelijk. Bij Eindhoven gaf een bord het advies om via Nijmegen te rijden, maar dat leek ons erg om. Dus toch maar gewoon doorrijden. Helaas, bij Den Bosch was de A2 afgesloten en werden we richting Waalwijk geloodst. Maar daar was dan ook meteen de eerste file. En toen we 8 km voor knooppunt Hooipolder stonden (A59/A27) stond het stil. Het kostte ons zeker een uur om bij het knooppunt te komen. Gelukkig hebben we dan geen last van het trillen, want je blijft je toch steeds afvragen wat het kan zijn. Al met al duurde onze terugreis hierdoor bijna 8 uur en kwamen we om 6 uur 's avonds thuis aan. Snel de koelkast en vriezer leeg (dan hoeft de auto niet aan de stroom), want we hadden afgesproken met Yoshka om bij de chinees te gaan eten.

Al met al waren het 2 mooie weken. 2 van onze 3 doelen voor deze reis behaald: genoten van de zon in de Provence (1) en zeer enthousiast over de show van Vincent van Gogh in de Carrière de Lumiere in Les Baux (2). Alleen onze paar dagen op Val Drome Soleil viel in het water, daar was het weer te slecht.
De reis weer genoten van het samenzijn met onze reisgangers Stef en Bea. Gelachen, gehuild, heerlijk samen gekookt en gegeten en heel veel getokt. Genoten van de markt in St Remy, de fietstocht naar Les Baux en het bezoek aan Dijon. Maar ook genoten van de paar dagen samen, ook al was het eigenlijk geen weer voor een naturistencamping, toch hebben we daar genoten van de rust en de sauna/zwembad en van elkaar. Kortom een prima najaarstrip!

Maar ja, dan willen jullie natuurlijk weten wat er nu aan de hand was tijdens onze terugreis. Nou dat bleek toen ik maandag de camper (die we zondag leeggehaald en schoongemaakt hadden) naar de stalling wilde brengen. Ik reed de S3 richting Schagen op en bij 50 begon de camper al heftig te trillen. Ik durfde echt niet harder ondanks het getoeter achter me. Gelukkig is het niet zo heel ver naar Waarland (waar ik de camper mag achterlaten voor de stalling en waar de garage is). Ik besloot toch maar om eerst even bij de garage langs te gaan. En die constateerden een canvasbreuk in mijn rechter achterwiel. De garage eigenaar vertelde dat we mazzel gehad hadden, want we hadden ook zomaar een klapband kunnen krijgen. Gelukkig dat ik niet hard gereden had. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen want je moet er niet aan denken wat er gebeurt als je een klapband krijgt met de camper!

Dit is het laatste verslag van deze reis. Wie weet volgend jaar weer een aflevering! Liefs en bedankt voor jullie reacties
Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis