Lieve volgers,
Dag 3 van onze internet loze tijd. Alleen heb ik hier op de camping wifi, dus ga zo proberen iets te versturen. Maar eerst even over vandaag. Vanochtend verlieten we de camping bij Skopje. Wat was die camping een oplichterij. We betaalden 40 euro per nacht voor een plek met in eerste instantie koude douche, een wc die constant wateroverlast gaf en een chemisch toilet dat te vies was voor woorden. Het is duidelijk dat het hotel waar de camping bijhoort, geen enkel belang heeft bij de camping en eigenlijk liever niemand ziet komen. De tweede nacht waren we ook deenige kampeerders. En 40 euro is gewoon belachelijk. Maar er is eigenlijk geen andere camping bij Skopje, dus we waren hieraan overgeleverd. We maakten een mooie rit, grotendeels over een tolweg. Dat betekende echter dat we om de 20km bij een tolstation kwamen om 1 euro over te maken. Eerst nog met onze creditcard, want we hebben geen Macedonische Dinars. Maar dat duurt soms erg lang. Dus uiteindelijk maar wat euromunten bij elkaar gezocht en daarmee betaalt. Maar het laatste deel ging over een gewone weg. Maar verschil qua kuilen en hobbels was er niet echt. Het was wel een schitterende weg door de bergen, 3 baans bergop en 2 baans naar beneden. Vlak voor we bij het meer (onze bestemming voor vandaag) kwamen maar even getankt. 73,4 dinar. Nog geen 1,45. Even later kwamen we bij de camping die we in de Google maps hadden opgegeven, bleek Lakeside 1 te zijn, maar was totaal leeg en heel klein. Op een plaatje stond Lakeside 2, zag er beter uit en maar 5 km verder. Dus wij op weg, maar de weg ging al snel de bergen in en dat wilden we niet. Dus omgekeerd en op zoek naar een andere camping. We waren er al diverse gepasseerd en weldra vonden we Rino 1. Een mooi plekje op een groot veld, vlak aan het water van Lake Orchrid. En vol met Nederlanders. Na het installeren lekker in het zonnetje en plannen maken voor morgen. We blijven hier 2 nachten opdat we morgen kunnen kijken of we op de fiets naar Orchrid kunnen (volgens de jongen van de receptie te gevaarlijk, maar komoot geeft aan dat het prima kan).
Wij schreven nog even over de vraag van onze kerngroep, hoe we ervaren in vrijheid te leven en hadden een mooie dialoog samen.
We hebben hier perfect internet, dus ik ga zo proberen e.e.a. te versturen.
Liefs Henriette en Andries
Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis