Lieve volgers,
Dit zou een verslag van een weekje strandvakantie worden, maar we beleven zoveel, dat ik het nu alvast verstuur. Maar ook van de belevenissen, buiten de uren die we aan het strand liggen.
Donderdag 23 mei reden we van de camping in de buurt van Thessaloniki via en mooie, soms smalle weg naar onze strandbestemming. We hadden besloten via een rode weg te gaan, dat ging in het begin goed maar plotseling moesten we van de grote weg af, en kwamen op smalle weg en in dorpjes terecht. Ging prima en volgens de kaart nog steeds een rode weg. Opvallend. Na enige uren kwamen we aan op de derde vinger van Chaldiki. Kijk maar eens op de kaart. Een gebied dat voor ons ook volledig onbekend is. Gelukkig vonden we in het stadje voor onze bestemming een Lidl, dus de koelkasten en vriezers volgeladen om een weekje aan het strand te vertoeven. We hadden geprobeerd via een mail de camping te reserveren, maar geen antwoord gehad. Halverwege de dag maar even gebeld, kregen iemand aan de telefoon die riep dat het geen enkel probleem was. Toen we bij de camping arriveerden kenden ze ons wel: you are the people who will stay 6 nights. It is oké. We kregen twee plekjes waar we met enige moeite onze campers op kwijt konden en verder wats er ook geen plek, dus ruimte zat was een bizondere uitspraak. 'S avonds aten we heerlijk in het restaurant van de camping. Heerlijk, aan zee. Het eten was prima en de eigenaar van de camping was allervriendelijkst. Ook toen mijn eten pas kwam nadat de anderen al waren uitgegeten. Maar wel een heerlijke ouzo aan het eind.
Vrijdag 24 mei wilden we met de fiets naar het dorpje Ouronoupolis, 2km verderop. Maar toen ik de fietsen van de camper haalde, was de voorband van Henriette lek en toen we die wilden plakken, bleek het ventiel losgekomen van de band. Dat was dus niet te plakken. Advies van de camping baas was om de bus tenemen naar Ierissos, 14km terug. Want dichter bij is geen fietsenwinkel. Dus plan verandert en wij eerst een duik in zee en toen met de bus. Altijd weer een belevenis. Je stapt gewoon in en na verloop van tijd komt er iemand langs om tickets te verkopen. En voor 2 euro pp reden we naar onze bestemming. Toen op zoek naar dewinkel. In een achteraf straatje vonden we de shop, maar was helaas gesloten. Maar een telefoontje en daar kwam de eigenaar al aangefietst. Gelukkig kon hij ons helpen aan een nieuwe binnenband. Toen was het tijd voor een lunch bestaande uit tzaziki, greek salad en lemon soda. Heerlijk. En ondertussen werden er vissen van de monniken van Athos (daar later meer over) bezorgd in een soort bassins om vers te houden voor de restaurants. We liepen nog wat door het dorpje, bezochten wat toeristenwinkeltjes (hoedje voor Bea). En toen we bij een kerk kwamen, kwam er net een priester aan die de deuren opende. En wederom verbaasden we ons over de kleurenpracht in de kerk. We hebben in Meteora veel moois gezien, maar dit is dus gewoon een kerk in functie, maar is ook helemaal volgeschilderd met afbeeldingen van heiligen, Maria en Jezus. En veel bijbelse taferelen. En hier mag je wel gewoon fotograferen.
Vervolgens wachten op de bus, die weliswaar een half uur telaat was, maar ons gewoon voor de camping afzette. En daar konden we de fiets van Henriette weer maken.
Zaterdag 25 mei, de dames gingen op zoek naar een wasmachine en toen ze henm gevuld hadden en aanzette, bleek het een programma van 3,,5 uur. We besloten om dat niet bij de camper af te wachten en fietsten naar Ouronoupolis. Slechts een flinke heuvel over en we reden dit toeristenstadje binnen. We vonden een terras voor een heerlijke espresso freddo (koffie met veel ijsblokjes) en na enige uitleg voor Henriette een koffie met vanille ijs. We maakten een rondje door de hoofdstraat. Die bestaat bijna volledig uit souvenirshop, maar dan vooral vol met iconen en zilver/goudwerk bekers, kruizen, lampen, wierookbranders, etc. Schitterend. Dit omdat een groot deel van dit schiereiland in beslag ge nomen wordt door de vrijstaat Athos. Een gebied met meer dan 30 kloosters en waar alleen mannen mogen komen (behalve poezen ovor het ongedierte en kippen voor het eigeel dat gebruikt wordt bij het iconen schilderen). Google maar eens op Athos en lees de bizondere geschiedenis en toestand van dit grondgebied. Na het bezoek aan het stadje en een broodje bij de camper, een aantal uren heerlijk aan het strand doorgebracht. Want we zitten wat dat betreft wel ineen soort paradijsje. 40 meter van de camper vinden we een mooi zandstrand met ligbedden en rieten parasolletjes. En een diepblauwe zee, waar we heerlijk in kunnen zwemmen en afkoelen. En als je dan op zo'n bedje ligt te zonnen en het water hoort kabbelen, dan lijkt het net het paradijs. Alleen jammervan die kleffe natte zwembroek.Na het zonnen een spelletje canasta bij de borrel. En als eten heerlijke kalkoenspiesjes op de barbecue.
Zondag 26mei, de dames deden weer een wasje, maar nu met een sneller programma. Na het ophangen, even op de fiets naar het dorp voor een koffie en het boeken van ons uitstapje van morgen. Maar dat blijft nog even een verrassing.
Toen we bij de camping terug waren, waren onze buren net aan het inpakken. We hebben namelijk sinds vrijdag een groep Bulgaarse jongeren naast ons staan die een sportvakanties geboekt hebben via facebook. Ze vertrekken 'smorgens op tijd met hun kanon's de zee op. Het zijn bijna allemaal meiden en sommigen maken op een leuke manier contact, ook al spreken ze amper Engels. Gezellig en we zullen ze missen.

Dit is wel weer een heel verhaal geworden, zodat ik maar besluit om het zo toch maar te versturen, want morgen beleven we vast weer een uniek avontuur en daar is dan ruimte voor nodig om dat jullie te laten meebeleven. De oudheid hebben we achter ons gelaten, maar dat wil niet zeggen dat we stil zitten. Daarom hebben we een uniek uitstapje bedacht voor morgen.dus houdt je mail morgen of de dag daarna in de gaten voor de belevenis van morgen.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis