Na een lange rit (572km) zijn we aangekomen in Kufstein, Oostenrijk. Op een camping zonder sfeer. Veel vaste caravans met ombouwsels, maar waar nu niemand in zit. Met enige moeite vonden we een plekje dat enigszins recht was. Snel camper neergezet, stoelen eruit en aan de koffie/thee. Het was een lange rit vanuit Kastellaun, over voor mij bekende snelwegen (dit reden we vaak met de mannen als ik ging wandelen in de Alpen. Alijd weer wennen aan de snelheid van de duitse auto-rijders. Maar gelukkig was het rustig. Alleen niet toen we een plekje zochten voor de lunch. Alle parkeerplaatsen staan vol met vrachhtauto's die niet mogen rijden op zondag. Na 4 pogingen vonden we een plekje tussen de vrachtwagens en werd het binnen lunchen.
Hier op de camping heerlijk in het zonnetje aan de borrel en genieten van de boeuf bourgignon die Bea had ingevroren. Dus al met al een prima
dagje.
En wat raakte me dan gisteren en vandaag? Ik schreef al dat ik gefrusteerd raakte dat het toetsenbordje een miskoop is. Met dit verslag probeer ik het apparaat opnieuw en met name de spatiebalk werkt niet goed. Dus toch zo direct maar een mail naar Bol.com dat ik het na mijn vakantie wil ruilen.
Maar verder ging het gisteren prima. In een eerdere versie (die helaas vanzelf verdwenen was en ik opnieuw moest beginnn) schreef ik dat ik Henriette die ochtend zo gewaardeerd had dat ze de boodschap dat we eerst naar Waarland moesten zo rustig oppakte en onmiddellijk in de actiestand schoot en de laatste spullen in decamper zette en af zag van haar kopje thee.En daarmee waren we zeer op tijd op weg.Dank mijn lief.En het is natuurlijk weer heerlijk om met onze vrienden op pad te zijn. Zovertrouwd en iedereenkan zich zelfzijn. Zo samen op weg waarbij een ieder uit zichzelf een taak oppakt, maakt mij blij.Dit voelt heel goed!
Over vandaag is niet meer te vermelden dan het bovenstaande reisverslag. Ik voel me goed, geniet achter het stuur met een lezende, breiende, puzzelende passagier naast me die me een spiegel voorhoudt als ik mopper dat het niet gaat zoals ik denk dat het moet. Heerlijk zo'n reismaatje.
En morgen naar het volgende land.Nog even over de Brenner en dan opweg naar Bella Bologna.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis