Lieve lezers,

Nadat ik het hele blog had geschreven, was opeens alle tekst verdwenen. Dus nu ga ik een nieuwe poging doen (wel via word). Maar of het zo’n mooi verhaal wordt als de eerste versie is nog maar de vraag.
Afgelopen maandag vertrokken we vanuit Sierra Natura. Daar hebben we 5 nachten gestaan om bij te komen van de vermoeienissen van de stedentripjes naar Burgos, Madrid en Toledo. Het waren schitterende dagen aldaar, maar wel heel vermoeiend. Maar we vonden op Sierra Natura de ideale plek om bij te komen. Wat een mooi plekje. Verscholen in de heuvels tussen de pijnbomen ligt een soort verenigingsterrein. De stichter heeft via allerlei organische vormgevingen gebouwen en een zwembad ontworpen dat volledig afwijkt van de reguliere vormen. Er komen over het algemeen alleen maar Spanjaarden en dus was het wel eens lastig om uit te leggen wat je bedoeld. Vooral als er een storing is in het elektriciteitssysteem en je niet weer of het aan jouw camper ligt of aan hun elektriciteitskast. En vanaf het moment dat we de camper geïnstalleerd hadden, hoefden we geen kleren meer aan. Lekker de hele dag genieten van de zon, de warmte op je lichaam en de natuur. We hielden al die dagen een vrij relax ritme aan van opstaan, in je blootje in de zon naar de douche, ontbijten, lezen voor de camper en als we te warm werden, lekker afkoelen in het heerlijke zwembad, lunchen met een broodje en kaasjes, lezen/dutten, weer even lekker zwemmen en aan het eind van de middag een heerlijke sangria op het terras. Tweemaal maakten we een naturistische wandeling. Er waren diverse wandelingen op het terrein en in de omgeving uitgezet. In Spanje mag je in principe overal naakt recreëren als je maar geen aanstoot geeft. Nou in het terrein om de camping kom je echt niemand tegen. De eerste wandeling was nog kort omdat we de route niet goed gevolgd hadden, maar de tweede wandeling was flink (3,5 km) waarbij we regelmatig moesten klauteren. Maar wat is dat heerlijk dat je – zoals het ooit bedoeld was met Adam en Eva – in je blootje door het bos en in de natuur kunt lopen en het wind en de zon op je blote huid kunt voelen. En omdat we vrij hoog zaten, koelde het in de loop van de avond ook af, zodat we het ’s nachts ook niet overdreven warm hadden.
Op maandag namen we afscheid van de gezellige mensen en de mooie plek op Sierra. De rit naar El Zorro was er een van hindernissen. Dat begon al bij de uitgang, want er stond een camper voor de ingang waardoor het passen en meten was of we er zo uit konden (er zat niemand in de camper). En even later op de steile weg naar beneden kwamen we een bus van TUI tegen en de chauffeur had niet echt het idee dat hij aan de kant moest. Dus de spiegels aan mijn kant maar ingeklapt, maar waardoor ik ook niet kon zien of ik misschien tegen de bus aanzat. En Henriette was uitgestapt om te controleren of ik niet met mijn rechterwiel van de weg afraakte. Want de berm was zeker 20 cm lager en daar wil je niet met je wielen in terecht komen. Maar het lukte. Op weg naar Murcia kwamen we in een flinke file. Eerst een goed half uur tot een afslag. De snelweg was afgesloten en iedereen moest via een binnenweg verder. Maar net toen we bij de afslag aankwamen konden we verder op de snelweg, leek het. Maar even later stond alles weer vast. En duurde het een uur voor we weer aan het rijden waren. In Murcia wilden we naar een Carrefour, maar ondanks Google was het toch wel even zoeken en vervolgens bleek dat we het parkeerterrein niet op mochten (hoogte max 2.10). Gelukkig was er vlakbij een Lidl zonder parkeerrestricties. Dus snel boodschappen gedaan en een kaas-ham broodje gekocht dat we opaten in de snikhete camper. En na een goed uurtje reden we de zanderige-hobbelige weg op naar El Zorro. 3km hobbelen en omhoog en omlaag, maar uiteindelijk parkeerden we de camper beneden. We hadden direct al een mooi uitzicht op de Yurt, waar we speciaal (maar natuurlijk ook voor Wout en Carla en Denise en Peter) voor komen. Peter ontving ons vriendelijk en wees onze plek onder het zwembad. En gaf aan dat we uitgenodigd werden voor een surpriseparty in het zwembad dat zij organiseerden voor de 79e verjaardag van een vaste gast (Inge). Dus na het zwemmen en Wout en Carla gedag gezegd te hebben, liepen we naar het feest. Een heerlijke avond waar de hele camping (nou ja, er is hier bijna niemand) aanwezig was met gratis drank en heel veel heerlijke hapjes. En een blije en zeer verraste jarige.
Verder vermaken we ons hier net als in Sierra met lezen, zwemmen en een beetje zonnen bij het opdrogen. Dinsdagavond kregen we een Belgische jongeman (nou ja, 37) te eten. Hij maakt een fietstocht op zijn racefiets (met klein trekkerstentje onder het zadel, van Barcelona naar Porto en doet regelmatig naturisten terreinen aan als het kan. We hadden hem ook al in Sierra even ontmoet en kwamen nu gelijk aan op El Zorro. En omdat hij anders vriesdroog voedsel eten moest klaarmaken, hebben wij hem maar uitgenodigd. En het werd een heel gezellige avond waarbij hij zijn levensverhaal vertelde. Woensdagochtend besloot ik dat het tijd werd om weer eens op mijn racefiets te stappen. Dus uit de camper gehaald en op weg naar Velez Rubio. Ritje van 16 km, maar wel over een flink aantal korte maar heel steile klimmetjes. In Velez een paar rondjes gereden omdat ik postzegels moest kopen. Na een mislukte poging bij een Tabacco, vond ik eindelijk een postkantoor. Maar bleek toen de ansichtkaarten vergeten, dus die komen nog. Nog even heerlijk ontbeten op een terrasje (Tosta Tomata met sinaasappelsap en een espresso voor 5 euro). En toen weer terug, wat wel een beetje zwaar was omdat het ondertussen toch wel warm was geworden. Maar tegen half een reed ik, na 36 km, de camping weer op. Lekker een duik in het zwembad en bijkomen. ’s Avonds hadden we een gezamenlijke maaltijd (kip met patat dan wel een loempia) en lekker bijkletsen met Denise en Peter over wat zij allemaal meemaken op zo’n camping. Hilarische verhalen. Gisteravond wezen eten bij Wout en Carla bij hun Yurt. Wat een heerlijk plekje. Snel even foto’s gemaakt hoe het nu is geworden. Want de vaste lezers van mijn blogs zullen ook wel willen weten hoe het er nu uitziet. Nu het is een paleisje geworden. Henriette heeft de hele middag nog zitten naaien met Carla want er moest nog een lap over de koepel om het plexiglas een beetje te beschermen tegen de zon. We genoten de avond op dit heerlijke plekje van het eten, de schitterende kleuren van de zonsondergang en de sterrenhemel. Er is hier helemaal geen bebouwing dus we kijken iedere avond tegen een schitterende sterrenhemel aan. Zo wie zo is El Zorro een schitterend plekje. Een heerlijke oase in de dorre woestenij op de grens van Andalusië. Ver van iedere bebouwing en dorpjes (Velez of Puerto zijn beide ongeveer 16 km verderop) en geen wegen in de buurt. Dus een geweldige stilte. En dan een terrein vol met planten (die vooral in het voorjaar bloeien) maar ook schitterende Yucca’s en cactussen en een heerlijk zwembad. Werkelijk het mooiste terrein wat we ooit gezien hebben. En dan die onvergetelijke vriendelijkheid van Peter en Denise. Hardwerkend om dit mooie plekje nog mooier te maken, maar ook altijd een vriendelijk woordje voor de gasten en betrokken bij iedereen. Wij genieten en begrijpen goed waarom Wout en Carla ervoor kozen om hier een Yurt (tweede huisje) neer te zetten en hier zo vaak te willen zijn.
Vandaag met Wout en Carla naar Puerto Lumbreras geweest voor een ontbijtje en een marktje. En toen naar Lorca naar een heel grote Chinese winkel (een Action, maar dan 10x groter) waar je alles voor een habbekrats kunt krijgen. En naar een groot winkelcentrum, want de dames wilden wel “even” shoppen. Lekker gegeten in een wegrestaurant met het menu van de dag (Henriette tonijn en ik Bacanau [gefrituurde kabeljauw]) net gazpacho (koude tomatensoep) en een toetje en koffie/thee voor 11 euro pp. Het was een heerlijk dagje. Nog even boodschappen doen bij de Mercadonna en toen we thuiskwamen deed Henriette gauw een wasje in de wasmachine wat na een uurtje al weer droog was.
Jullie begrijpen zeker wel, dat we enorm genieten. Heerlijk de hele dag bloot buiten (vandaag voor het eerst sinds maandag weer in de kleren), luieren, zonnen en zwemmen en boeiende ontmoetingen met andere naturisten. Maar vooral het feit dat je de hele dag zo heerlijk met je blote lijf in de natuur kunt verblijven, doet ons goed. En voor mensen die denken dat het hier gevaarlijk is in Spanje vanwege de hitte en de branden, wees niet bang, want we hebben nog geen bosbrand gezien hier in Spanje en de temperatuur was de afgelopen dagen hier op El Zorro rond de 33 graden en ’s avonds koelt het heerlijk af naar rond de 20 graden. Dus prima te doen. En de overheid let hier ook op. Ze hebben hier ook een hitteprotocol en daarom kreeg Peter vanmiddag een berichtje dat het verboden is om wandelingen te organiseren vanwege het feit dat het de komende dagen nog iets warmer zal worden. Maar dat belemmert ons niet om te blijven genieten en we zoeken wel een schaduwplekje op. Dus de komende dagen blijven we hier nog even in de oase van El Zorro.

Liefs Henriette en Andries

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis