Gisteren reden we Luxemburg uit. Eerst nog even tanken en dat was tot aan vanavond de laatste keer dat ik het mondkapje droeg. Want we reden over de snelweg en een binnenweg in een kleine 6 uur naar onze plaats van bestemming. Domaine La Gagere, een naturistencamping in de Morvan (rand van de Bourgogne, departement Nievers). En omdat we alleen stopten voor onze lunch op een parkeerplaats, zagen we nergens iemand met een mondkapje. Voor de zekerheid maar geen gebruik gemaakt van het toilet op de parkeerplaats, tenslotte hebben we die aan boord.
Op de camping aangekomen zagen we niets van een mondkapje, mocht wel maar 1 iemand tegelijk in de receptie (maar meer plek is er ook niet echt) en zat de receptioniste achter een plastic scherm zodat we haar bijna niet zagen. Weldra parkeerden we onze camper op ons plekje. Even manoeuvreren want onze belgische buurman had zijn caravan precies op de grens van zijn plek neergezet. Maar weldra waren onze stoelen en tafels uitgepakt en zaten wij aan de borrel. We genoten van een ingevroren maaltijd uit onze vriezer en genoten van het heerlijke zonnetje en zaten tot bedtijd voor onze camper te lezen.

Vandaag hielden we een rustdag. Lekker luieren bij de tent. En wat merken we dan weinig van de Corona. Ja, een deel van het sanitair is afgesloten, om en om bevindt zich in de wasbak en de douches een pamflet dat in kader van Corona deze niet te gebruiken is. Maar ja, wij staan op een heel rustig veldje en in de douche komen we niemand tegen. De mensen hier op de camping gaan er ook heel relaxed mee om, dus dan merk je er ook gewoon niets van. Wat wel een bizonderheid van deze camping is, maar dat heeft niets te maken met Corona, is dat er bij ieder sanitairblok een vaatwasser aanwezig is. In 3 - 5 minuten is je voorgespoelde vaat schoon en droog. Alleen na etenstijd moet je wel in de rij, want iedereen heeft muntjes gekregen om het gebruik te stimuleren, dus gewoon afwassen is er niet meer bij.

Vanavond organiseerde de camping een buffet in het kader van Quatorze Juillet (omdat er veel mensen zijn die een lang weekend geboekt hadden met QJ was het buffet dus al vandaag). Tafeltjes op 1 meter afstand, maar als je aan had gegeven dat je met meer dan 2 mensen kwam, zat je gewoon samen aan een tafel. En niemand doet daar moeilijk over. Maar dan komen de mondkapjes weer op het toneel. Niet wij als bezoekers, die gewoon de bar in kunnen en op het terras kunnen zitten, maar de serveersters en de dames die het eten opschepten, droegen allemaal een mondkapje (behalve de kok die het vlees opschepte). Maar zodra ze even niets te doen hadden gingen de kapjes weer snel af. De maaltijd smaakte prima en de muziek was heerlijk frans (franse chansons, soms wat erg melodramatisch, maar wel mooi) en het ziet er met al die lichtjes mooi uit. Omdat het terras vlak voor onze camper is, dronken we gewoon thuis maar een bakje thee/koffie en kon ik aan het blog.

Een deze dagen gaan we Luzy verkennen en gaan we kijken wat we van het Coronabeleid in de maatschappij in Frankrijk merken, Want ja, zo'n camping is toch wel apart en wij ondervonden in Lage Vuursche met HEPI ook helemaal niets van Corona op de camping (al was toen het sanitair dicht). Hier is alles open en functioneert het als vanouds. En dat is maar goed ook. Deze camping is 2 jaar geleden overgenomen door een jong stel. En zij vertelde dat ze hier in april/mei rondliepen op de 5 hectare grote terrein, met schitterend weer, maar helemaal geen gasten. Gelukkig worden ze wel gesteund vanuit de Franse overheid en staat de camping nu bijna vol. Ja, jullie lezen het goed: nagenoeg vol. Met Duitsers, Fransen, veel Belgen en natuurlijk veel Nederlanders die hier gewoon hun vakantie vieren en nergens last van hebben.
Wat zijn wij blij dat we de reis ondernomen hebben. Maar wie weet wat we nog tegenkomen.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis