Maandagmorgen regende het nog steeds, nadat het ook de gehele nacht al geregend had. We hadden besloten te vertrekken, dus na het ontbijt de camper verder ingepakt en op weg. Even langs de Intermarche om goedkoop te tanken, en dan via een bekende omweg naar de snelweg. Versnelling in zijn 6 en daar reden we (Stef en Bea volgden ons, want ook zij willen meer zon). Even later veranderde de spetterregen in een echte bui en omdat ook het wegdek niet van Zoab was, hadden we veel last van al dat water. Het was gelukkig niet echt druk, maar wat een snertweer. Ooit hadden we het plan om bij Crest naar Val Drome de Soleil te gaan, maar nu was de donjon van Crest niet eens te zien van al dat water.
Lyon was een makke en na een stop met een matig broodje (Stef kon geen thaise kip vinden in zijn helft) en een koffie/thee, reden we verder. Het was gelukkig ondertussen droog geworden. Om goed drie uur reden we Beaune in en even langs de Aldi en vervolgens naar ons plekje op de camping. Stef had vooraf al gereserveerd, want hij wilde een zonnige plek. Nog even buiten aan de koffie/thee, maar het werd al gauw fris en dus maar binnen Tokken. En een eenvoudige maaltijd van soep met een ommelet.
Dinsdagochtend, een dagprogramma naar Dijon. We hadden besloten om met de fiets naar het station te rijden (de stoep is hier ook fietspad) en na enig wachten kregen we ons treinkaartje. Nog even wachten op het perron en daar reden we in een prive coupe in goed 20 minuten naar Dijon. We stapten uit en liepen naar het centrum. Eerst maar een kopje koffie (en voor Henriette altijd een kop thee). Een espresso en een noisette heb je zo op en kost ook niet veel, maar de thee van Henriette is altijd heel uitgebreid, nu zaten er zelfs 4 koppen in het theekannetje, maar ja de prijs was er ook naar (net zoveel als onze koffie bijelkaar). Henriette en Bea hadden ook nog wat lekkers bij de koffie gekocht. Dus het was weer smullen daar op het terras.
Vervolgens naar de VVV, want we wilden een boekje van de Uiltjes wandeling. Er is een stadswandeling hier in Dijon uitgezet en via het volgen van koperen driehoekjes met een uiltje, kom je langs veel bezienswaardigheden. We bezochten diverse mooie kerken, maar genoten ook van de vakwerkhuizen en het middeleeuwse karakter van deze heerlijke binnenstad. Want Dijon is echt een aanrader. Wij reden er al bijna 40 jaar ieder jaar aan voorbij. Want ja, het ligt nog vrij noordelijk en normaal zochten wij de zon op beneden Lyon. De wandeling bracht ons naar kerken, langs paleizen, vakwerkhuizen, mooie pleinen. Teveel om op te noemen (lees bij ons thuis maar eens het boekje van de Chouette wandeling). Vooral de kathedraal was een plaatje. Schitterende glas in lood ramen!
Tegen twee uur zochten we een restaurantje op, maar dat was nog een probleem, want we waren eigenlijk te laat. We kregen een paar keer te horen dat de chef (decro). Dit keer Canard orange en creme brulee nutella (en voor Stef fromage blanc, want de creme bulee was op). Het smaakte voortreffelijk, zeker met het lekkere wijntje erbij.
Na de heerlijke maaltijd, maakten we de wandeling af, dronken nog ergens een kopje koffie en liepen langzaam aan weer naar het station. De trein ging al vrij snel en weldra zaten we weer op de fiets in Beaune en waren terug bij de camper. Nog een paar potjes tokken bij de borrel (zowel gisteren als vandaag wonnen de dames, totaal uitslag ergens in de orde van 12-6). Gelukkig wonnen Stef en ik wel het potje skibo. We hadden nog een pannetje soep over van gisteren en daarbij een heerlijke croque monsieur uit ons oventje. Wat een weelde dat we die aan boord hebben.
Na de afwas en de koffie/thee was het weer tijd om de foto's uit te zoeken en dit laatste blogverhaal uit Frankrijk te schrijven. Morgen gaan we Stef en Bea verlaten, die blijven nog een paar dagen in Beaune. Wij vertrekken naar Heiderscheid om te bekijken of we nog een paar dagen van een zonnetje kunnen genieten op ons blote velletje (camping Reenaert, naturistisch). De weersvoorspellingen zijn redelijk goed, nu hopen dat het wel iets warmer is dan aangegeven.
Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis