Vrijdag 26 april reden we vanuit Tarifa naar Beas de Granada. Eerst Algacieraz voorbij. Foutje van ons allemaal, we hadden gisteren vanuit de boot natuurlijk richting Beas de Granada (dus vanaf de Lidl rechtsaf in plaats van linksaf naar Tarifa) moeten rijden. Nu moesten we het traject van gistermiddag nog een keer rijden. Maar wel een weelde om weer op gewone snelwegen te kunnen rijden en niet constant te hoeven opletten of er geen gat in de weg zit, of dat je een hobbel tegenkomt. Dus lekker doorrijden, zeker over de stukjes tolweg die we tegenkwamen (de tolbadge deed het weer prima, alhoewel bij mij het poortje een keer niet openging, maar gelukkig zat er een dame in het hokje die op een knopje kon drukken). Tegen twee uur kwamen we in Beas de Granada aan en vonden een leuk plekje naast elkaar, met een mooi uitzicht op de besneeuwde Sierra Nevada. Het is hier de afgelopen week regenachtig geweest en in de bergen is veel sneeuw gevallen. Dat is te zien.
De dames deden gauw een was in de machine en weldra hing de was te drogen in een heerlijk zonnetje waar wij ook van genoten.

Zaterdag 27 april, eerst nog een keer een wasmachine draaien en daarna aan het schoonmaken in en buiten de camper. Henriëtte stofte binnen alles uit en Andries deed de buitenkant nog een keer. En toen kon de vakantie beginnen, lekker met een boek in het zonnetje. Na de lunch wandelden we naar Beas om geld te pinnen. En een biertje te drinken op een terras. Terug bij de camper wilden de dames nog een keer Tok-les, nou die konden ze krijgen. Ze leren het wel, want het werd 2-1 voor de heren. Voorlopig ons laatste Tok moment! Vervolgens in de mooie kleren en naar het restaurant van de camping. Normaal gesproken (zeker rond het middaguur) zit het helemaal vol, maar nu waren wij de enige gasten. We genoten heerlijk van ons afscheidsmaal. Heerlijke zalm, entrecote en lamskoteletjes en een heerlijk dessert als toetje. Want ja het moment van scheiden komt steeds dichterbij. Tijdens het eten natuurlijk evalueren: wat hebben we samen een geweldige tijd gehad. En wat is Marokko een schitterend land, met al die contrasten. Maar ook de harmonie en gelijke belangstelling die we hebben, maakten de afgelopen 8 weken dat we samen optrokken tot een mooie belevenis. Geen wanklank heeft geklonken en we voegden perfect in elkaars schema. Heerlijk dat we zo gelijk dachten over het reizen, eten, campings, route, reisritme, soukhs en medina’s, tajines, mensen. Lieve Stef en Bea: Nogmaals dank dat jullie ons tot deze reis hebben aangezet.

Zondag 28 april. Wij hadden de wekker gezet, want we wilden op tijd zijn om Stef en Bea uit te zwaaien. Die rijden vandaag naar Javea, de hun bekende camping aan de kust. Een rit van ruim 400 kilometer, dus ze wilden op tijd weg. Tegen negen uur waren ze reisvaardig en namen we innig afscheid van elkaar. Wat zullen we elkaar missen.
Nadat Stef en Bea vertrokken waren en wij ons ontbijt genuttigd hadden, vertrokken wij ook. Richting Puerto Lumbreras voor een paar dagen naturistisch kamperen in een van onze naturistische pareltjes El Zorro. Na een goede anderhalf uur reden we de altijd weer boeiende zandweg op richting de camping. 3,5 kilometer over een onverharde weg door rivierbeddingen, heuvels en langs overhangende bomen, altijd weer lekker als je dan op de camping aankomt en je bent geen tegenligger tegen gekomen (maar de camper zit wel meteen weer onder het stof, zonde van het schoonmaken gisteren). We melden ons bij de receptie boven op de heuvel en werden hartelijk ontvangen door Peter. Eerst een drankje en wat informatie uitwisselen (het heeft hier vorige week voor het eerst geregend sinds oktober) en de schitterende bloemen bewonderen. Want de vorige keren dat we hier waren was het hoogzomer, dus droog en dor. We kregen een plaatsje beneden op de camping, heerlijk in het zonnetje. Dus camper installeren, luifel uit, stoelen uit en languit in de zon met een boek. En daarbij kwamen we tot de conclusie dat dit een goede keuze is, zo heerlijk in het zonnetje midden in de natuur. Hier komen we echt tot rust en kunnen we alle indrukken van Marokko verwerken. We blijven hier een dag of 5 en daarna gaan we richting het noorden op weg naar huis. Wellicht horen jullie daar nog wel eens iets meer van, maar voorlopig gaan we eerst vakantie houden en daar hoort geen blog bij.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis