Na het ontbijt nog een kopje koffie. We hadden geen haast vandaag (trouwens nooit niet, wat dat betreft passen we goed bij de Marokkanen). Stef had aangeboden om vandaag te rijden, we gaan namelijk de Dades-kloof verder in. En dat wordt spannend. De dames achterin en wij op weg.
In het eerste dorpje brood gehaald. De boulangerie was dicht, maar een voorbijganger die mij twijfelend zag kijken, klopte op het raam van de bakker en daar verscheen de bakker met het meel nog aan zijn handen. We kochten 4 broden, 8 dirham en dan zijn ze nog warm ook. Heerlijk.

En toen ging de weg omhoog, via een flink aantal haarspeldbochten, waarbij de camper in zijn 1 naar boven moest, kwamen we ongeschonden op het hoogste punt uit. Daar was een hotel, dus ook een parkeerplaats. Met een schitterend uitzicht over de kloof en de weg daarnaar toe. Even later hoorde we een hevig geratel en kwam er iemand met een aanhangertje naar boven waarvan het wiel helemaal los zat. In de aanhanger zaten meer dan 10 zakken cement van ieder 50 kg, dus was veel te zwaar beladen. Het wiel zou toch op een van die haarspeldbochten afgebroken zijn!.

Na een korte fotostop, reden we verder de vallei in. Werkelijk een schitterende tocht. Met bijna altijd zicht op de rivier en overal waar de vallei een beetje breder was, waren akkertjes. En vrouwen in kleurige kleren op het land aan het werk. In de dorpjes die we passeerden hingen de mannen een beetje rond. Want dat is de rolverdeling hier: de vrouwen werken op het land, sjouwen met enorme zakken op hun rug met daarin de oogst of andere spullen, de mannen hangen een beetje rond, zitten in het café aan de muntthee of zitten langs de kant van de weg op hun telefoon te kijken. Maar ze doen niets. Wonderlijk. Hoe verder we kwamen, hoe slechter de weg werd, dus besloten we om maar weer om te draaien. We kwamen ook nog door een heel smal deel, waar de weg tussen heel hoge rotsen en vlak langs het water voerde. Nog smaller en dus spectaculairder dan in de Toghra kloof, maar wel wat korter. De Dades-kloof is volstrekt niet te vergelijken met de Toghra kloof, de bergen zijn anders van kleur, maar ook schitterend.

Tegen één uur reden we de camping weer op en konden we lunchen bij de camper. De lucht begon te betrekken, er vielen 5 spatten regen, maar als de zon weg is, is het best koud (dan merk je dat je op 1700 meter zit). In tegenstelling tot wat ik gister schreef, toch maar aan het schoonmaken van de camper begonnen. Overal zit het zand van de Sahara. De bezem met een sopje eroverheen en Henriëtte heeft de ramen gewassen. Alles glimt weer.

Voor het overige deden we vandaag niet zoveel: een beetje lezen, thee drinken, een poging om wat te boulen (met een Fransman die graag mee wilde doen) en uiteindelijk in de camper een paar potjes Tokken. Ik had aangegeven een week niet te willen Tokken en blijkbaar was die week voorbij. En de rust heeft geholpen want de mannen hebben weer eens gewonnen (2-1).
We hebben ondertussen ook een Marokkaanse kookworkshop in Marrakesh geboekt, ben benieuwd wat dat gaat worden. Morgen trekken we weer verder met als doel Skoura.

Geschreven door Henriette.en.Andries.op.reis