Een rustige nacht gehad. Vandaag willen we vroeg vertrekken i.v.m. de te verwachten hitte. Het is bijna half 9 wanneer we van de camperplaats wegrijden. We verlaten de stad Jelgava en gaan vandaag naar Šiauliai de 4e grote stad van Litouwen. Ook bezoeken we de heuvel van kruizen daar.

We zitten snel op de grote weg en het rijdt lekker door. Het is ook niet druk op de weg. We passeren ook weer de 🛂 grens met Litouwen. Dus wij zeggen Letland vaarwel!🖐

Totdat we ongeveer 15 km van de kruizenheuvel zijn. Dan krijgen we een vrij lang stuk waar ze aan de weg werken. Dat is ook hard nodig want de weg is slecht hier. We worden een aantal keren over 1 rijbaan geleid en moeten dan dus soms wachten voor het stoplicht 🚦 op de tegenliggers. Je maakt hier op de snelweg ook van alles mee. Fieters langs de snelweg is al heel normaal, maar vandaag ook veel stoplichten en zebrapaden. We moeten zelfs afremmen voor een drempel. Jan ziet dat zijn voorganger moet afremmen en ziet toen ook het waarschuwingsbord voor de drempel. Het kan allemaal hier. 🫣

We komen rond 10 uur bij de kruizenheuvel. Entree is gratis, maar parkeren kost €3,00. Je mag dan 24 uur blijven. We lopen met verbazing over de heuvel. Jan heeft er al van gelezen, maar het is veel indrukwekkender dan hij verwacht. Heddy heeft er nog niet van gehoord maar heeft het niet zo groot verwacht. Zij vindt het aan de ene kant zo indrukwekkend maar van de andere kant eigenlijk bizar en luguber. Van hele kleine tot hele grote. We letten op de jaartallen. Die zijn bijna allemaal van na 2000. Oude kruizen zijn natuurlijk ook niet meer te lezen, deels door het warme weer, deels door het regen. Maar het is opvallend. Misschien heeft dat te maken met het bezoek van de paus een aantal jaren geleden?

De info van internet:
De Heuvel der Kruizen' in Siauliai, een symbool van het verzet van de Litouwers tegen de Russische bezetters. Het begon allemaal in 1831, toen de eerste slachtoffers vielen in de ongelijke vrijheidsstrijd tegen de overheersers.
Exacte gegevens ontbreken, maar men neemt over het algemeen aan dat de eerste kruisen geplaatst werden op de voormalige Jurgaičiai of Domantai-verdedigingsheuvel, na de Novemberopstand (1830-1831). Door de eeuwen heen werden hier niet alleen kruisen geplaatst, maar ook grote crucifixen, gravures van Litouwse patriotten, beelden van de maagd Maria en duizenden kleine heiligenbeelden en gebedskettingen. Dit werd en wordt vandaag de dag nog steeds gedaan door katholieke pelgrims. Het precieze aantal kruizen op de heuvel is onbekend, maar het wordt geschat op 50.000, hoewel een bezoeker van de heuvel al snel uit zou gaan van meer dan een miljoen.

Naarmate de tijd verstreek is de heuvel een symbool geworden van de kracht van het Litouwse (katholieke) geloof, ondanks de vele bedreigingen die het heeft doorstaan. Na de Derde Poolse deling in 1795 werd Litouwen deel van Rusland. De Polen en Litouwers hebben hierna twee keer zonder succes geprotesteerd tegen de Russen, tijdens de Novemberopstand (1830-1831) en de Januari-opstand (1863). Deze twee opstanden stonden in connectie met de geboorte van de Kryžiu kalnas: families konden de lichamen van gesneuvelde rebellen niet meer terugvinden en plaatsten daarom symbolische kruizen op de locatie van een voormalige verdedigingsheuvel.
Toen het oude politieke systeem van Oost-Europa in 1918 ophield te bestaan verklaarde Litouwen zich opnieuw onafhankelijk. In deze tijd werd de Kryžiu kalnas door de Litouwers gebruikt als plaats om te bidden voor vrede, om te bidden voor hun land en voor de geliefden die ze hadden verloren tijdens de Litouwse Onafhankelijkheidsoorlogen (1918, 1919 en 1920).

Tijdens de jaren 1944-1990 kreeg de Kryžiu kalnas een speciale betekenis, toen Litouwen werd bezet door de Sovjet-Unie. De Litouwers bleven naar de heuvel reizen om hem te vereren. Op die manier maakten ze duidelijk dat ze altijd trouw zouden blijven aan hun eigen identiteit, religie en erfgoed: het was een vorm van vreedzaam verzet. Ook al werkten de Sovjets hard om nieuwe kruisen te verwijderen en verdween de heuvel maar liefst drie keer onder Russische bulldozers, de kruisen bleven terugkomen. Er waren zelfs plannen gemaakt om een dam te bouwen op de nabijgelegen Kulvė rivier, zodat de heuvel onder water zou komen te staan.
Veel info hé? 🫣🙃

Na het bezoek aan de kruizenheuvel rijden we nog even naar de stad zelf. We parkeren bij de kathedraal bijna in het centrum. Jan gaat alleen ff een kijkje nemen in de stad. Heddy vindt het te warm om te lopen en zij heeft op allerlei plekken flinke rode bulten, waardoor het lopen bemoeilijkt, vooral bij haar enkels. Volgens haar geen gewone muggenbeten, wie weet wat het kan zijn? 😳

Het is een vrij moderne stad, en heeft meer te bieden dan je zou verwachten. Veel street-art en beelden. Jan zoekt nog naar een telefoonwinkel ofzo want zijn oplaadkabel van de telefoon is kapot. Ook valt het beeld van de tv af en toe weg, terwijl het geluid wel blijft. Jan is bang dat de HDMI kabel slechte verbinding maakt. Maar helaas, geen winkel voor telefonie.

We rijden verder. Het is inmiddels al ruim 1 uur en het wordt steeds warmer. De thermometer geeft al bijna 31°C. Tijd om een rustplek te zoeken. De eerste plek is mooi, maar zeer slechte internetverbinding. De tweede en derde plek bevalt ons eigenlijk niet. De vierde plek is prima. In het natuurpark vlak bij een meer. Wel aan een drukke weg, maar Jan heeft er vertrouwen in dat dat vanavond wel minder wordt. Wel hebben we hier overal slechte internetverbinding. Dus wanneer dit verhaal verzonden gaat worden is nog een vraag. 🤣
Savonds laat is Hiemerke nog steeds zo warm, namelijk 26,5⁰ 😰

filmpje van de kruizenheuvel .

Vandaag 145km
Totaal 4973km 5118
Weer zonnig 30°C, het blijft warm. Savons regen, snachts 18°C

Geschreven door HeddyenJan