Vannacht toch goed geslapen, ondanks de stress van gisteren. Geen lekkage meer gehad.
We besluiten om vandaag een stukje te fietsen, maar eerst een nieuw onderdeel bestellen voor de boiler. Internet is de winkel die altijd open is. 24/7 🙂 Het ontluchtingsventiel is snel gevonden en besteld. Nu hoeven we maandag ook niet naar de camperzaak.
Om half 11 vertrekken we richting Otterlo. Het is al behoorlijk druk op de weg. Maar eenmaal buiten het dorp wordt het rustiger. Al snel zien we rechts van de weg in het begin van het bos een steen van een meter of 4 hoog en een meter breed. Aan de zijkant een flink stuk marmer. Het geheel lijkt op een soort monument. We denken eerst aan een oorlogsmonument of iets van de bevrijding. Misschien dat er iets op het stuk marmer geschreven staat. We stoppen om te kijken. Een vrouw is foto's aan het maken van de omgeving, en een man zit op het bankje te wachten. Wij kijken verbaasd naar de steen, want er staat niks op. Dan komt de man naar ons toe en vertelt dat de steen een deel van een aantal kunstwerken is langs het fietspad. We zullen er nog meer tegenkomen. Het zijn beelden van Adrie Verhoeven, een permanente expositie op de Veluwe.
Adrie Verhoeven Steenbeelden .
Als we verder fietsen komen we inderdaad om de 1,5 tot 2 km een aantal mooie beelden van hem te zien. Een verassing vandaag, want dit wisten we dus niet.
Het wordt steeds drukker op het fietspad. Ook met mountainbikers. Dus opletten geblazen. Er komt een koets met 2 paarden voorbij. "Mogen we een foto maken. Ja hoor, dat is prima". Daarna maken we nog een praatje met een ruiter. Hij vertelt dat de hei nu op het mooist is. Jan dacht dat de hei in augustus bloeide. Het paard houdt niet van babbelen en wordt onrustig. Het wil verder, en laat dat duidelijk merken.
Even later komen we bij een rustpunt. Boerderij Mossel heet het hier. Oei, wat is het hier druk. Fietsers en wandelaars aan weerszijde van de weg. Gauw weg hier. Er komen nog meer wagens met paarden. We blijven even staan om te kijken. Vervolgens een foto gekiekt van een leuke woonwagen, blijkt dat dit een onderdeel van B & B is. Daarna gaan we weer verder.
Bij de volgende stenen van Adrie Verhoeven zitten een stel brutale meiden op de stenen. Hun fietsen liggen ook tegen de stenen. Ze zijn ook niet van plan om te vertrekken als Heddy zegt dat we een foto willen maken. Jan is intussen druk bezig om een foto te maken van een stier die hier het fietspad wil oversteken. Rustig grazend, stoort zich aan niemand. Als de weg vrij is steekt hij over. Heddy blijft zeggen, dat hun fietsen weg moeten. De 2 meiden kijken Heddy vies aan, maar de aanhouder wint. Zij zijn inmiddels ook opgestapt, duidelijk met tegenzin. Gelukkig kunnen zij de dank van Heddy wel waarderen, want ze glimlachen🙂. De stenen behoren tot de kunst en niet tot de fietsenrekken 🤪
De stier loopt weer verder zonder zich te storen aan de fieters, dus gaan wij ook maar verder. We gaan over het Mossels het Veld langs de uitkijktoren de Valenberg. Vanaf dit punt heb je zicht over het Nationale park tot aan Kootwijk. Mooie paarse kleuren van de heide. We zien nu geen beelden meer langs de kant. Blijkbaar zijn we van de beeldenroute af. We komen langs een mobilisatieterrein. Daarna via het bos terug naar Otterlo. Mooi op tijd terug voor de formule 1.
s'Avonds doen we weer ouderwets samen de afwas en kijken Netflix. Morgen gaan we de andere beelden
Geschreven door HeddyenJan