Verder noordwaarts. Naar Meteora, camping Vrachos Kastraki in Kalambaka

Griekenland, Kastraki

Bij het opstaan is het al behoorlijk warm… om acht uur al 25 graden 😰 Onze buren zijn blijkbaar ook vroeg wakker en staan de hele tijd naar ons te kijken hoe wij ons voorbereiden om te vertrekken.. Toen Jan naar de wc is gegaan, is de mevrouw met wie wij gisteren gezellig hebben gekletst even bij onze voordeur geweest om ons goede reis te wensen en vraagt waar Jan is. Ik plaag haar: Jan slaapt… zij moet lachen… πŸ˜πŸ˜‚
Jan gaat na de wc alvast naar de receptie om te betalen, en ik wil de poten van de caravan alvast omhoog draaien, maar bij de ene poot lukt het me helemaal niet, ik blijf draaien maar er gebeurt niks. Deze mevrouw ziet het en haalt haar schouders op…
ik zeg in gebaren, want zij staat niet naast mij maar zeg maar 10 meter vandaan, en ik wil niet schreeuwen…( ben toch geen marktvrouw!πŸ€“) daarom in gebaren dat ik alsmaar blijf draaien en het niks doet… mevrouw snapt het. Toen is Jan op komen dagen en ik leg uit dat deze poot weigert om omhoog te gaan. Jan pakt de pootdraaier en zet hem gelijk omhoog… mevrouw en ik moeten zo lachen.πŸ˜‚πŸ˜‚ Mevrouw zegt in gebaren: toveren.. ik zeg ook in gebaren: ja, toveren…

Hierna rijd ik de auto achteruit naar de caravan en de meneer met wie wij gisteren hebben gesproken, zegt in gebaren: met duim πŸ‘omhoog, goed rijden! Moet ik trots op zijn… het is voor mij zo normaal, maar blijkbaar voor hen niet… de andere buren zien het ook en kijken zo verbaasd over mijn rijstijl, hihihi… Jan draait de caravan met een mover zodat het in de goede richting klaar kan staan voor de trekhaak. Al die buren staan te kijken naar ons… het is echt namelijk voor ons de eerste keer, dat er pottenkijkers πŸ‘€πŸ‘€πŸ‘€zijn.
Jan staat te kletsen met de andere buurman, ik wacht op zijn signalen wat wij altijd doen als ik de auto naar de trekhaak moet rijden… Ik zwaai naar Jan en zeg: ik wacht op jou… de mevrouw moet lachen omdat ik in gebaren zeg: kletsen kletsen kletsen…

Het is ons mooi gelukt om de caravan veilig weg te trekken uit de campingplek. Dan gelijk een heuveltje op en dan vervolgens een scherpe bocht naar de receptie.

Wij zijn dan om 9.10 uur vertrokken. Weer netjes op tijd…
De auto is volgetankt, de voorraad is opgeslagen, wij zijn schoon, en goedwakker dus wij kunnen naar de laatste camping in Griekenland: Camping Vrachos Kastraki in Kalambaka. πŸ‘

De hele rit tot vlak voor de volgende camping is er niet veel bijzonders te zien. Maar ineens zien wij van die kolossale rotsen.πŸ—»πŸ—»πŸ—» Het overweldigt ons helemaal… het is echt heel fenomenaal en indrukwekkend… en het blijkt dat de camping bij deze rotsen staat. Zulke rotsen heb ik nog nooit van mijn leven gezien, dus geheel nieuw voor mij.
Morgen gaan wij een kloostersroute doen, dwz dat wij door deze rotsen zullen rijden en de kloosters kunnen bekijken en zelfs naar binnen, maar niet bij alle kloosters, hoor!

Vlak voor de camping bij de rotonde zien wij achter ons een caravan met de Nederlanders. Maar ze hebben ons ingehaald… maar even later blijkt dat deze auto een andere richting op gaat. Dus wij kunnen de 1e keuze krijgen op de camping. Nou, het blijkt dat onze navigaties verschillend aangeven want weer even later zien wij elkaar weer… maar wij zijn wel voor… en bij de aankomst van deze camping staat de eigenaresse al klaar met de folder over de camping en kloostersroute en zegt: kijk maar zelf waar je wilt kamperen… dus wij rijden door de camping… nee, niet daar, dan daar, nee nog verder lopen… ja, deze plek, en de mensen achter ons willen ook eigenlijk deze plek maar ja, wij zijn de eersten… dan maar gelijk de caravan goed neerzetten. Het is vrij klein, maar ach wij zijn morgen toch weg en overmorgen weer naar de andere camping… dus maar niet klagen.
Zeg maar een half uur later zien wij keer op keer nieuwe mensen aankomen en wat blijkt, dat veel mensen uit dezelfde vorige camping zijn gekomen. Wij kennen elkaar en zeggen gedag…
Goddank dat wij als eerste zijn aangekomen…

Gelukkig is er een zwembad, en het is zo apart dat wij ook vanuit het zwembad de mooie kolossale rotsen kunnen zien.

Het is hier zo behoorlijk warm, weinig wind, doordat er geen zeewind is. Maar na het zwemmen en koude douche overleven wij het wel. Helaas voor ons is de wifi hier ook zo superwaardeloos…en de vliegen massaal aanwezig.

Dan maar duimen dat het beter gaat met de wifi en ook muggen- en vliegenvrij in Macedonië als wij overmorgen naar toe rijden.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.