Even vermelden, dat wij gisteravond met ons kleindochtertje Mare van 15 maanden hebben "bijgekletst" via videobellen . Omi Heddy vraagt aan Mare om iets te geven en zij doet het maar begrijpt niet waarom Omi het niet kan aannemen. Daarna vraagt Omi om een kus en zij geeft aan een kleding van het poppetje een kus, zie video. Zij is hard gegroeid, dat blijkt ook op het consultatiebureau, vertelt haar moeder. Het belangrijkste is dat Mare helemaal gezond is en het heel goed doet.😊

Het is de bedoeling dat we vandaag gaan wassen. Jan heeft een wasmaschineservice gevonden in Molde. Bij de jachthaven. Dus wij willen vroeg vertrekken. Het is maar goed 50 km maar in Noorwegen rij je daar toch wel een klein uurtje op. En dan komt er vandaag ook weer een veerboot. Dus dat wordt ruim een uur naar Molde.

We rijden om het Romsdalfjorden heen en zien aan de overkant de camperplaats liggen waar we vannacht stonden. Nu rijden we naar Åfarnes voor de veerboot naar Sølsnes. Als we de ferrykade op rijden zien we de veerboot net vertrekken. Wij zijn dus straks de eerste in de nieuwe rij op de boot. We moeten een kwartiertje wachten, dan komt de boot. Als alle auto's en campers van de boot zijn mogen wij oprijden. De steward stuurt alle campers naar dezelfde rij en alle auto's ernaast. Straks aan de overkant mogen dan eerst de auto's eraf en daarna de campers. De overtocht duurt een kwartiertje.

Daarna naar Molde. Het is kwart over 9 wanneer we aankomen. Het is nog niet druk, maar bij het inrijden van Molde zien we weer zo'n groot cruiseschip liggen. Dit keer van Tui. We zien het logo bovenop de schoorsteen. Wij volgen de navigatie en Jan gaat nog even de tank volgooien bij de Unox. 😅 De prijzen worden wel steeds hoger. Hier kost het bijna €2,- per liter. Maar de tank is weer vol.

Als we bijna op de bestemming zijn, worden we scherp rechts gestuurd. Zo smal, het lijkt wel een fietspad. Maar er staat geen bord. Jan moet een paar keer heen en weer steken om de bocht te kunnen maken. Dan zijn we op de bestemming.
Nu moet Jan nog zoeken naar de waslocatie. Het enige wat hij heeft is een foto. Hij loopt rond het gebouw, en ziet dat het een hotel is. Dus vraagt hij binnen waar de wasmachine staat. Het meisje bij de receptie kijkt verbaasd. Zij hoort het in Keulen donderen. Zij haalt een collega erbij. Dan laat ik de foto zien. 'Het is aan de achterkant' zegt ze. 'Hoort bij de haven, maar daar is niemand'. 'Dat weet ik' zeg ik. De toegang gaat met een code via de app.

Jan betaalt eerst 40 Nok voor de toegang en krijgt dan via email een code voor het slot op de deur. Heddy komt er ook bij. Het ziet er allemaal zeer schoon uit. WC's en douches. En in de hoek een wasmaschine en droger. Maar op de wasmachine ligt een briefje. 'Do not use' Niet gebruiken dus. 🤨
Jan stuurt een email naar het havenkantoor. Het blijkt dat er pas een waterlekkage was. Vandaag zou er iemand komen kijken. Dus vandaag niet gebruiken. 😡 Maar Jan heeft wel betaald. Hadden ze een briefje buiten op de deur moeten plakken. Hij vraagt zijn geld terug, maar dat wordt moeilijk zeggen ze, maar ze gaan vanmiddag kijken wat ze kunnen doen.
Wij gaan zoeken naar een alternatief. 'Hoeft niet vandaag' zegt Heddy. Maar Jan heeft nog een ander plekje 30 km verder op. Ook aan de route. Ook bij een jachthaven.

We rijden weer door Molde. Het schip stroomt weer leeg met toeristen. Elke keer moeten we weer stoppen bij het zebrapad. Blijven mensen staan twijfelen, en als je dan langzaam doorrijdt steken ze ineens over. Maar we laten Molde achter ons en komen bij een tunnel. Rood knipperlicht, slagboom naar beneden. Accident staan op een bord, tunnel closed.
Je kunt alleen maar naar rechts, en we verwachten een omleidingsbord. Maar blijkbaar kijken we er allebei naast, want we zien niks. De eerste keer rijden we dood op een industriegebied, daarna op een smalle bergweg. Die loopt ook dood. We snappen er niks van. We rijden terug tot ongeveer bij de tunnel. Daar vraagt Jan bij een Peugeot dealer naar een alternatieve route. Een jong meisje bij de receptie legt het uit. Als we dan weer wegrijden op de goede weg, zien we ook de omleidingsborden.

Na een half uurtje komen we dan toch bij de haven. Bij het gebouw hangt een briefje met telefoonnummer voor de code voor de deur. Jan belt. Kjelt heet de beste man. Hij geeft ons de code en we gaan even binnen kijken. Deze wasmachine en droger doen het wel.
Nu vlug bedden afhalen en kleren verzamelen. Dekbedden, kussens en plaids lekker uitluchten op de trapleuning. (zelfs gecontroleerd of de leuning schoon is 😉😊)
Al snel draait de eerste was met lakens en slopen. Ondertussen kunnen wij onder de douche. Heddy in de camper, maar het warm water raakt op. Dan zien we dat er in de wasruimte ook een douche is. Ziet er schoon en netjes uit. Dus Jan gaat daar onder de douche.
Ondertussen gaan de lakens en zo in de droger en gaat de volgende was in de wasmachine. Aan het einde van de middag is alles weer schoon, de bedden weer opgemaakt, en hangt de laatste beetje was te drogen op de badkamer in de camper.

Als we smiddags ff buiten aan de lunch zitten, zien we een man bezig bij een putdeksel. We weten niet zeker of het een rioolput is, want er is maar 1 persoon die zich naar beneden laat zakken. In een riool mag dat niet. Maar als hij klaar is loopt hij nog even over het haventerrein. Hangt een vlag in de mast nog een beetje beter en controleert een paar kranen bij de boten. Dan komt hij naar ons toegelopen. 'Bra, bra, ' begint hij. Jan begrijpt dat hij vraagt of het goed gaat. 'Oke' zegt Jan. Hij praat moeilijk Engels maar begint uit te leggen dat wij hem vanmiddag aan de telefoon gehad hebben. Het is Kjelt. Een vriendelijke man.

Vannacht blijven we hier.

Oja, we hebben vanmiddag ook de eerste druppeltjes regen gehad. Niks bijzonders, want na 10 minuten was het weer droog, maar de zon liet zich niet meer zien. Maar we lopen nog steeds in korte broek. Koud is het zeker niet. Morgen gaan we over de Atlantische route .


Locatie: Elnesvågen

Vandaag: 127 km
Totaal: 2598 km
Weer: 20°C, bewolkt.

Geschreven door HeddyenJan