Onderweg naar Assen. We zijn weer op tijd vertrokken. Dit keer vertel ik tegen TomTom dat hij maar de snelwegen moet nemen, want we hoorden van onze vrienden Noreen en Dany dat ze ook al onderweg zijn, en rond 12:00 uur aankomen in Assen. Maar nu kiest Tom bij Arnhem een N-weg naar Apeldoorn. Later zat ik te denken dat ik misschien wel weet waarom. De navigatie is ingesteld voor de caravan. Daarvoor kun je de hoogte, breedte en gewicht ingeven, en hij houd dan rekening met tunnels, smalle wegen en aslasten. Maar hij zegt dan ook dat je maximaal 80km p/u mag. Hij kiest dus voor de snelste route op basis van 80 km. En dat zou dan via de N-weg wel eens sneller kunnen zijn. Maar goed, ik heb het stuur in handen, dus ik ga gewoon over de A50 en A28. We liggen ongeveer 10 minuten voor op onze vrienden. Maar bij afslag Assen, stuurt Tom ons toch nog verkeerd over de N33 naar Eemshaven. Ik kan niks anders dan doorrijden en dan de eerste afslag omkeren en terug. De voorsprong op onze vrienden zijn we kwijt. Korte tijd later komen we bij de haven in Assen en staan ze ons al op te wachten.

We gaan eerst even lunchen, en daarna word de ligfiets van Heddy klaar gemaakt. Alles wordt in gereedheid gebracht voor een middag geocachen in Loo en Taarloo. Het noord-oosten van Assen. De telescoopladder gaat achter op de fiets, en de eerste paar caches hangen inderdaad allemaal op 4 á 5 meter in de boom. We bezoeken ook nog hunnebed D15 in Loon. Het meest complete hunnebed in Drenthe. hunnebed D15
Als we een aantal laddercaches gedaan hebben krijgen we een aantal die betrekking hebben op "toegangscode". Eentje waar je op een slimme manier een magneetstrip moet gebruiken, een andere waar je via ledlampjes een braille code moet ontcijferen. toegangscode geocache

Heddy en Noreen blijven bij de fietsen die langs het pad staan, als wij druk bezig zijn met het ontcijferen van de code. Na een poosje komt de eigenaar van het huis, waar wij, de vrouwen, achter zijn hek staan. Hij denkt, dat wij zelf aan het zoeken zijn. Ik, Heddy legt uit, dat onze mannen via het andere paadje staan om daar te zoeken. Hij steekt zijn duim omhoog en zegt: Slim en gaat weer terug naar zijn huis. Op een gegeven moment zien de vrouwen in de verte een kudde schapen met een jonge schaapsherderin met twee vlechtjes aankomen op het stoffige pad. Wij beiden maken daar een paar leuke filmpjes van. De schapen komen zo vlak langs ons langs. Aan het einde van de kudde zien wij ineens twee honden. Noreen weet maar al te goed, hoe bang ik ben voor de honden, daarom gaat zij voor mij staan om mij te kunnen bewaken! Maar die zijn zo geconcentreerd druk bezig met de schapen en zien mij nauwelijks staan. Het begint te lang te duren, daarom vraag ik aan Jan via mobiel: Vrouwen nodig? Jan antwoordt: Yep. Dus Noreen gaat naar de mannen toe. Even later is het uiteindelijk toch gelukt met het ontcijferen vd code.
kudde schapen-1
kudde schapen-2
kudde schapen-3

Op de terugweg naar de camper zoeken we nog een cache onder een fietsbrug. De buienradar waarschuwt ons al dat er over 20 minuten een fikse bui aankomt. Maar we kunnen het niet laten op deze niet te zoeken. Eindelijk hebben we hem gevonden. De eerste druppels voelen we ook al uit de lucht vallen. Snel terug naar de camper. Het is nog 8 minuten fietsen. Maar de druppels vallen helaas eerder steeds harder naar beneden. Als we nog 500 meter van de campers zijn komen we onder de tunnel van de N-weg. Doen we schuilen? De bui duurt nog minstens een half uur, en nat zijn we toch al. Dus snel doorfietsen. Bij de camper aangekomen zijn we net een stel verzopen katten. Snel uit de kleren, en tot op ons ondergoed zijn we nat.

Nadat we droge kleren hebben aangetrokken kunnen we ook voor het eten gaan zorgen. S'avonds gaan we nog gezellig een stukje wandelen in het oude centrum van Assen. We letten wel goed op de 1,5 meter, maar kunnen het op de terugweg toch niet laten om in een ijssalon een lekker Italiaans ijsje te nemen.
Tot zover de eerste dag.

Geschreven door HeddyenJan