Vandaag gaan we richting Peelo. Geen ladder vandaag. Wel de hengel mee. Om 10:00 uur zijn we weer op pad.
We beginnen vandaag aan de rand van de A28 in een parkachtig gebied. Dany en Jan nemen de moeilijkste paadjes door het hoge gras, en Noreen en Heddy blijven op het fietspad.
Eentje ligt op de parking van de A28. We staan er vlakbij. Maar het kost wat moeite om daar te komen zonder over een sloot te moeten springen. Maar we geraken toch op de parking. Als hier nu ergens een camera hangt dan zijn we zo gespot met 2 fietsen op een parking van de A28. Maar we zien geen camera, en de cache is snel gevonden. Onder een reflectorpaaltje in de berm. Snel zijn we weer weg, voordat we worden gespot.
We fietsen weer door het hoge gras richting een waterpompcentrale van de waterzuivering. Wij moeten zoeken bij een boom waar een kudde schapen beschutting heeft gezocht tegen de hitte. Ze maken geen plaats voor ons, dus gaan we er maar omheen. Daarna komen we weer bij elkaar voor een picknick pauze.
Dany, Jan en Noreen gaan na de pauze nog de heuvel op naar een prieëltje boven. Heddy blijft daar bij de fietsen en kan mooi gelijk foto's maken. Daar hangt ook een kokertje boven in de nok. Dany krijgt het voor elkaar om daar in de nok te klimmen via de balken. Dat doet hij beter dan klimmen in de boom. We gaan daarna naar een ander gebied, n.l. het golfterrein. Het is hier druk met fietsers. Dany en Jan gaan nog via een mountainbike parcours een steile heuvel op. We hebben hier een mooi uitzicht. In de verte zien we een stukje van het dak van een aziatisch gebouwtje uitkomen. Het blijkt dat we na een half uurtje fietsen ook daar aankomen. We houden hier onze pauze.
Na de pauze gaan we naar een plek waar een verzetsmonument staat voor 2 verzetshelden die hier hun leven lieten in de oorlog. Midden in het bos.
monument Op de terugweg naar de camper doen we in de woonwijken nog enkele leuke caches, waaronder eentje binnen in het wijkcentrum Peelo. Er ligt daar tussen de uitleenboeken, een (nep)boek van Alice in Wonderland". Jammer dat het cijferslot kapot is.
Daarna komen we weer moe maar voldaan terug bij onze campers. Maar dan blijkt dat Dany en Jan vol zitten met teeken. Zelfs op de rug zitten ze. Waarschijnlijk komt het toch door het fietsen door het hoge gras. Danny heeft er 5, en Jan heeft er 7. En ze zitten al goed vast, die kleine rotzakken. De vrouwen vlooien de mannen, ziezo, de teekjes zijn eruit!
Savonds komt een dove kennis van Noreen uit Assen op bezoek. Dus hebben de vrouwen wat om te kletsen. Ze bewaren netjes de 1,5 meter afstand.
Geschreven door HeddyenJan