Naar Shkodra

Albanië, Omarë

Gisteren even overleg gehad samen wat de mogelijkheden zijn vanuit hier. Al snel kwam het idee om een boottocht te doen op Lake Konami. Dus het thuisfront van Mirjam en Chris om advies gevraagd. Op de camping wordt een tocht naar Konam georganiseerd met een priveboot op het meer, met middags een lunch voor €40,00 p.p. Een andere mogelijkheid is om zelf de vrijheid te nemen en met eigen vervoer naar Konam. Daar op de veerboot naar Fierze, een tocht van 2,5 uur op het meer. Dan vanuit Fierze weer terug met de auto. Het kost ons wel een dag, maar dan hebben we ook onze eigen vrijheid om te doen wat we leuk vinden. Dus de veerboot geboekt voor de overtocht morgen.

Vandaag dichtbij gebleven. Naar Shkodra geweest om geld te pinnen, boodschappen te doen, en Rozafa castle te bezoeken. Pfffff...... Wat een chaos is het daar in de stad. Auto's komen je links en rechts voorbij. Fietsers die zo ineens de weg oversteken, of tegen het verkeer inrijden. Zelfs een kar met paard ervoor gezien. Midden in de stad. Parkeerplaats hebben we niet gezien. Maar ik vind wel een plekje langs de weg tussen de andere auto's. Voor alle zekerheid een man gevraagd of dat mocht. "For free"? Ja hoor, allemaal geen probleem. Toen we richting centrum liepen, kwamen we langs allerlei kleine winkeltjes en groente stalletjes. Daar kunnen we straks op de terugweg mooi boodschappen doen. Eerst Albanese Lek's pinnen.

Op de weg er naar toe komen we langs de toerist info. Ik informeer hier voorzichtig wat de mogelijkheden zijn om naar Tirana te komen. Want ik houd hier al mijn hart vast in het verkeer. Er gaan vanuit Shkodra bussen naar Tirana. Een reis van 2,5 uur voor 300 Lek. Zeg maar ongeveer €2,50. Ongelofelijk. Ook geinforneerd hoe duur de taxi naar Tirana zou zijn. 5000 lek dan zou het € 63,00 kosten! Groot verschil met de bus...Daarna geld gepind. De geldautiomaten worden constant bewaakt door de beveiligers.
 

Terwijl er geen politie is op straat ivm de chaos in het verkeer. 😞


Vlakbij was de Beu Beker moskee. Van buiten al een prachtig gebouw, maar van binnen nog veel mooier. Buiten werden we aangesproken door een man, die vroeg of we toeristen waren.😁 Alsof dat niet opvalt.😂 Heddy vroeg aan die persoon of wij foto's mochten maken. Dat mocht en hij vroeg ons of wij ook naar binnen wilden. Er is voor de moskee een grote fontein ( denk voor het wassen vd handen en/of voeten). Heddy zei plagend tegen de man in gebaren: in fontein zwemmen. Hij wilde niet lachen maar moest toch wel gaan lachen. Bij de deur wees Heddy naar haar kleding: geen lange broek en blouse zonder mouwen en het belangrijkste: geen hoofddoek. Geen probleem, zei hij. Hij nam ons mee naar binnen. Wel moesten de schoenen uit. Wat voelt het vloerkleed echt zo lekker zacht aan! Hij vertelde het een en ander over de rol van de imam. Dat hij altijd voorleest uit de koran met het gezicht richting Mekka. Over de schilderingen op de muur. Veel in gebaren, want Engels sprak hij voor geen meter. Vertelde dat de mannen onder zaten om te bidden, en de vrouwen boven. Heddy wilde weten waarom vrouwen niet gezellig met mannen samen kunnen bidden. Jan tolkte . Man haalde zijn schouders op. Heddy deed het voor; pakte mijn arm en samen bidden, veel gezelliger. Hij moest weer om haar lachen. Kortom, een heel vriendelijke man. De schoenen mogen weer aan en we lopen terug naar de auto.

Op de terugweg doen we de boodschappen. Opvallend dat vooral mannen naar Heddy kijken vanwege haar halfblote benen, denkt Heddy. Want daar loopt iedereen in lange broek ondanks het warme weer.
Bij een stalletje langs de weg kopen we groente. Die zien er best goed uit. 1 courgette 2 grote tomaten, en een flinke broccoli voor €1,50. 😁 Maar we missen toch wel onze Lidl. Daarna willen we naar Rozafa castle. Maar we lopen elke keer vast. De ene keer moeten we rechts, maar daar zijn ze met de weg bezig. Dan zoekt de navigatie een nieuwe route, maar dat blijken meer geitenpaden te zijn dan wegen. Ik ben al zo'n km of 5 aan het omrijden maar kom niet dichterbij. Tenslotte geef ik het op. Dan maar geen castle.

Op weg terug naar de camping nog ff tanken. Ik zie logo's van Visa, Mastercard, en Maestro, maar vraag voor de zekerheid toch maar. Niet dus. Alleen contant. Nou ben ik dus door al mijn Albanees geld heen.

s'avonds op de camping krijg ik bericht van de veerboot. Er is geen plaats voor onze auto. Dan maar op donderdag proberen. Gelukkig, dan is er wel plaats. Ik krijg ook meteen een bevestiging. Nu dus nog een programma maken voor morgen. 😁

Ook gesproken met de receptie over Tirana. Blijkbaar te zwaar voor 1 dag.
Dus morgen goed bekijken hoe verder.

Prachtige zonsondergang op de camping! Dus gelukkig toch een mooi afsluiting van vandaag.☺

Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Heel bijzonder hoe er gecommuniceerd is bij de moskee. Hier is duidelijk dat we allemaal gelijke mensen zijn ondanks het geloof er zeker ook een lach af kan door het lef te hebben bepaalde vragen te stellen. Heel bijzonder dit zo te lezen.

Ronald 2018-05-09 11:44:34

Ja, het is zeker een bijzondere ervaring. Toen jan mij vroeg naar binnen komen bij moskee, zei ik eerst: doe ik liever niet... ik wil niet ermee geassocieerd worden, wie weet, kunnen wij hierdoor problemen mee krijgen. Maar de man vroeg zelf aan ons of wij naar binnen wilden komen, ondanks dat hij aan mijn kleding kon zien hoe "bloot" ik was. Vandaar dat ik zei, met die man vind ik het wel goed... En durven vragen is een kwestie van lef. Ik vind het niet moeilijk om zoiets te vragen... toen ik zei over zwemmen in een fontein, en hij toch erom moest lachen, wist ik genoeg, dat hij helemaal niet radicaal is. Hierdoor durfde ik nog meer...

HeddyenJan 2018-05-09 17:00:24

Je waant je bijna in Nederland als je die fietsers ziet, had ik niet verwacht daar. Evenals de drukte op de camping, wat een verschil met André campings. Mooi ja, de zonsondergang, doet het altijd weer goed bij iedereen.

Martha 2018-05-10 13:16:46
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.