Het begint rustig deze morgen op de camperplaats. Onze buren vertrekken rond half 10. De buren daarnaast gaan al vroeg weg om te fietsen. En de laatste buren houden zich helemaal stil. Die mensen stonden eerst op onze plaats, maar hadden een probleem met het uitrichten van de schotel. Dus dacht meneer slim te zijn en op een andere plaats gaan staan, waar ze minder last hadden van de bomen. Maar ook op de nieuwe plek hadden ze geen succes. Wij hebben geen automatische schotel, maar draaien hem met de hand in de juiste stand. Een klusje van een paar minuten. Misschien zijn ze daarom geïrriteerd. 😊
In de loop van de morgen begint een man op een shovel met het opruimen van brandhout op de plaats. Hij begint te vertellen: "Dit is hout voor klompen. Opgekocht als brandhout voor de verwarming." Hij haalt een klein klompje tussen het populierenhout tevoorschijn en geeft die aan ons. Hij begint te vertellen dat hij uit Limburg komt. Uit Hoensbroek. Hij heeft ook een duidelijk Limburgs accent. Waarom hij dan hier terecht is gekomen? Hij had een Limburgse vader in de mijnen, en een moeder uit Drente. Hij heeft ook lange tijd net als ik in Boxmeer gewoond. Als hij zijn bak van de shovel vol had bracht hij die weg, en 10 minuten later kwam hij weer voor de volgende bak. En opnieuw begint hij te vertellen en geeft hij de klompjes die hij vindt aan ons. Hij was ook al 68 jaar, maar kan nog hard werken.
Het is inmiddels middag en we gaan nog eerst eten voor we gaan fietsen. Het ziet er wisselvallig uit. Het ene moment voelt het lekker in de zon, het andere moment trekken donkere wolken voorbij. Maar na die ene bui rond 10 uur heeft het niet meer geregend. Kwart over 1 gaan we vertrekken. De man kijkt nog even met bewondering naar de ligfiets van Heddy. Daarna zijn we weg. We gaan richting oosten. Eerst de spoorlijn naar Assen. Er staat een informatiebord. 250 meter van de overweg heeft in 1975 de treinkaping plaats gevonden. (Zie foto) Daarna fietsen we langs het terrein van de VAM vuilafvalverbrandingsmaatschappij. Stinken doet het wel. Even later voelt Heddy duidelijk een flinke bult op haar ene wiel. Och, een steen maar het blijkt een heel grote slak te zijn. Het zit behoorlijk vast aan de wiel. Jan probeert dit eraf te krijgen maar het lukt maar niet. Uiteindelijk met twee stenen is het grotendeels eraf gegaan.
Een stukje verder zien we een oud treinstel staan. Met gaten, en brandschade. We denken meteen dat dit het treinstel van de kaping moet zijn. Maar dan zien we ook een overweg met lichten, en een auto met een pop eronder als slachtoffer. Later zien we dat dit een oefenterrein van de brandweer is. Het BON terrein.
We fietsen verder en komen in Drijber. Een klein buurtschap naast Wijster. Als we dit voorbij zijn komen we bij het kanaal. Nu moeten we even overleggen wat we doen. Doorfietsen naar Mantinge en dan weer terug, of een korte doorsteek langs het kanaal. Volgens buienalarm blijft het droog. Dus fietsen we door. Maar nauwelijks 2 minuten later voelen we druppels, en 100 meter verder moeten we echt schuilen onder de bomen, en onze poncho's aandoen. 20 minuten moeten we geduld hebben. 😒
Daarna besluiten we toch om terug te fietsen naar onze camper. Onderweg dreigt het nog een paar keer om opnieuw te gaan regenen. Ook zien we aan aantal ooievaars op een pas gemaaide akker zitten. Verderop een troep vogels achter een maaiende tractor.
Na 2,5 uur fietsen zijn we terug bij onze camper. De poncho's hangen te drogen, en Heddy's fiets staat aan de stekker. Vanaf dat we terug zijn begint de zon flink te schijnen. Na het eten kunnen we zelfs even buiten zitten. Op het avondmenu staan vandaag pannenkoeken. Morgen gaan we naar het Dwingelerveld.
Geschreven door HeddyenJan