De omgeving van Mount Pilion verkennen.

Griekenland, Kala Nera

Hoi, daar zijn wij weer... hopelijk worden jullie niet gek van onze verhaaltjes...
De verslagen zijn natuurlijk vooral voor ons zelf bestemd, wij willen de verhalen en foto’s in een fotoalbum laten afdrukken... het is veel te veel om alles te kunnen onthouden en vooral te onderscheiden... vandaar deze verslagen. Wij zijn tenslotte 60+ dus nog niet 65+ want ik ben lekker nog jonger dan 65πŸ˜‰πŸ˜‹ Alleen als ik 65+ korting krijg ben ik een beetje ouder. πŸ˜‰πŸ˜€

Het wordt vandaag droog en warm zoals het voorspeld is. Dus lekker weer vroeg op stap maar deze keer zonder de aanhang.
De eigenares vd camping heeft een route doorgegeven op een folder hoe wij het beste kunnen rijden, zelfs de pijltjes ivm welke richting wij moeten rijden.

Wat het blijkt, dat wij samen met de auto zo lang aan het heupdansen zijn πŸ‘€ πŸ˜€. Waarom... omdat er (haast de hele route van 80 km van totale 90 km) verschrikkelijk veel bochtjes zijn, dus wij gaan op en neer bij de bochtjes alsof wij met onze heup aan het dansen zijn. Gelukkig is de caravan ervan bespaard! 😬
Tussen al die bochtjes zijn er dorpjes, sommigen niks aan, dan rijden wij gewoon voorbij en de anderen dan weer leuk, maar de meeste dorpjes zijn zo sfeervol, dan proberen wij te gaan parkeren om een stuk rond te lopen.
Bij de eerste dorp is het heel gezellig en ook mooi. Vooral de winkeltjes zijn opvallend, geen troep souveniertjes maar echt met de hand gemaakt door de vakmensen en kunstenaars. Ik zie een vertederend kunstwerk in een glazen kast aan de buitenmuur.
Het is een combinatie van stenen en geschilderd. Het beeld; twee geliefden van stenen onder een geschilderd parasol.
Er is nog een ander kunstwerk die wij ook mooi vinden; een gezin met 2 kinderen wat onze gezin betreft maar de kleuren zijn aan de donkere kant. Toen hebben wij even echt moeten bezinken om een keuze te maken. Tenslotte hebben wij voor het eerste kunstwerk gekozen omdat het meer symboliseert met onze rondreis: met Geef mij je hand-liedje van Jan en de kusmomenten. Een heel lieve verkoopster vertelt wat over de kunstenares die het gemaakt heeft. En toen zorgvuldig het kunstwerk ingepakt. Daarna willen wij gaan en toen zie ik bij de deur iets vertederends op een plank, het doet me meteen denken aan Liona . Vooruit dit ook gekocht en juffrouw pakt hem zo in een lief tasje. Ik vertel in gebaren dat het voor een jong kind is. Zij snapt het meteen. Dan maar zwaaien en wij gaan weer verder met de auto.
Ziezo, nu zijn wij helemaal klaar met kadootjes kopen! πŸ˜ƒ

Dan begint het weer met al die bochtjes... de natuur is weer prachtig. Hier en daar parkeren als het kan! Want meestal gaat het echt niet, de weg is te smal voor om aan de kant te kunnen staan . Meestal is de kant niet eens veilig, brrr. Bijv omdat er een behoorlijke diepe berm is, dit komt het meeste voor of de berm is heel erg scheef. Dus je kunt daar ook niet parkeren. Dan is het zeker niet veilig voor de uitlaat of anders voor de banden.
Dus ik gil om zoveel tijd; OOO, niet daar...
Jan wordt soms gek van mijn “gegil” maar vooral moet hij erom lachen. Daarnaast is er een lange weg met een halve riool van beton met flinke stroom water.
Andere reden is; de wegverzakking, zelfs de meerdere keren. Echt doodeng maar mijn dappere ridder rijdt gewoon met de ijzeren hart door. Wij hebben dan ook geen andere keuze dan doorrijden!
Jan zegt; als het echt gevaarlijk is wordt het afgezet of je krijgt een waarschuwingsbord te lezen maar het probleem is dat wij geen Grieks kunnen lezen! πŸ€ͺ
Mijn πŸ’“heeft zeker een paar keren hard gebonsd.

Op de volgende plek zien wij een aparte kerk met veel lampjes op de bogen. Je moet ervoor de trapjes aflopen en de eerste trap lijkt eerder niet op een trap maar op een steile weg, vandaar oppassen hoe je loopt! De lampjes op de bogen; Lijkt eerder op de grote kerstlampjes. πŸ˜‚ Verder de mooie ramen met de felrode boogjes.
Er is een waterfontijn met ijskoude water, echt ijskoud. Wij hebben dan het water over onze handen, armen en hoofd laten stromen. En de handen blijven lang koel! Jan ook nog de waterfles ermee gevuld. Voor mij is het veel te koud ! 🀐

Een rondje gelopen rondom deze kerk maar helaas gesloten. Er is ook nog een waterval, een kleintje maar er stroomt echt zoveel water uit.

Toen wij weer in de auto zitten, zie ik een standbeeld van een naakte man. Wat mij echt opvalt is dat er in Griekenland naakte mannen met alles erop en eraan worden afgebeeld. Dit komt niet eens voor in Nederland ! Maar geen blote vrouwen wat wel voorkomt in Nederland. Echt grappig dat twee landen verschillend erover denken.
En kijk goed op de foto, iets vindt het namelijk lekker ruiken. zie ik pas nadat ik de foto’s snel heb bekeken. πŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚

Onderweg gestopt om te kunnen genieten van de bergen, het is zo diep en toen zien wij aan de overkant een piepklein huisje die geheel alleen staat, echt op een heel aparte plek vandaar foto’s ervan genomen. En ook nog door de verrekijker het huisje bekeken.

Ook hebben wij hier en daar bijenkorven gezien. Weet je, ik dacht dat het betonblokken zijn om te beschermen dat de mensen over de rand vallenπŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚

Leuke boompjes bovenop de berg zijn zo schattig om te zien. Lijkt eerder op een paddestoel.

Blijkbaar zijn er veel aardverschuivingen of verzakkingen dat de wanden van de bergen beter beschermd moeten worden om te voorkomen dat er ongelukken kunnen gebeuren. Wij zien ook wel veel losse stenen op de weg maar ook een wegverzakking, zelfs meerdere keren! Dit is echt heel erg eng. Daarom wordt eraan gewerkt. De stenen worden in een kubus van ijzeren gaas opgestapeld dan kunnen de stenen niet eruit vallen. Het is mooi bedacht om de stenen te blijven gebruiken!

Oja, onze auto slurpt dus het moet bijgetankt worden. En bij het tankstation zie ik een mooie aparte boom en vraag aan Jan om te vragen aan meneer wat voor boom het is. Blijkbaar is deze boom heel groot geweest maar er is brand geweest. Vandaar een aparte boom geworden.

Wij hebben ons brood meegenomen omdat wij geen idee hebben of wij ergens kunnen eten omdat het nogal afgelegen is. Dus onderweg in de auto brood gegeten. Dan hoeven wij geen honger lijden !

Opeens staat onze auto aan de kant, ik verbaasd ... Jan heeft een waterval gezien. Dit heb ik niet gezien. Het is een kleintje... maar wel mooi.
Wij willen op deze plek ook een kusfoto hebben. En toen hebben wij zoveel moeten kussen omdat het geen goede foto blijkt te zijn. Jan blijft alsmaar proberen. Wat een hilariteit is het! Wij moeten weer zo grinniken. Ik vind het niet eens erg om alsmaar opnieuw te kussen want het is toch altijd fijn om een kusje te krijgen van een lieve manneke, toch ...πŸ˜˜πŸ’πŸ˜˜πŸ’πŸ˜˜πŸ’ Gevolg; zoveel kusfoto’s. Moet nog thuis uitzoeken welke foto het mooiste of leukste is. Maar nu maar alles op Pindat. Als jij er niet tegen kan om zoveel kusjes te zien, sla dan deze foto’s over! πŸ˜‰πŸ˜˜
Maar op een gegeven moment is Jan er wel klaar mee, vooral omdat wij nog een hele stuk moeten rijden.

Na wat gereden hebben, stoppen wij weer op een groot “parkeerplaats”. Toen gelijk genieten van het uitzicht, even later horen wij ( ik OOKπŸ˜€) iets... blijkt een koebel te zijn. Dus gaan kijken waar de koeien zouden zijn.
Ondertussen moet ik zo nodig dus zeg ik tegen Jan; ik moet plassen... en ga tussen de struiken staan met mijn halfgezakte kniebroek en onderbroek en sta dan te plassen. Jan komt erbij en ziet de geiten en bokken met zeer lange hoorns. Ik raak in paniek, ook omdat de ene bok en de hond naar voren gaan om “aan te vallen”. Mijn plas blijft stromen en wil niet stoppen maar ik word steeds meer bang. Ik moet heel snel een keuze maken, gewoon blijven plassen of anders een natte broek... zo bang ben ik dus ik kies voor de 2e optie en trek meteen mijn broeken omhoog. En wou hardlopen naar de auto, die ongeveer 50 meter verderop geparkeerd staat. Maar tegelijkertijd wil ik Jan niet alleen laten met deze dieren. De hond blijft Jan “bedreigen” . Mijn lieve dappere Jan blijft rustig en blijft de hond aankijken, terwijl hij rustig terugloopt naar de auto. De hele kudde loopt de hond achterna dus mijn ❀️ begint nog harder te bonzen, pffff... ineens loopt de hond naar mij toe! En ik roep; Jaaaan, HELP... op dat moment denk ik zelfs hardop; IK GA ERAAN...en sta stil en ben helemaal verkrampt.
Goddank dat de hond ook ineens zich omdraait en met de rustige tempo de kudde verder leidt naar de weg, langs de kant.
En ik loop snel naar de auto om te zitten. Ik moet letterlijk bijkomen!
Jan heeft alsnog wat foto’s kunnen maken van de kudde en de hond.
Wat een avontuur is het! Daarvoor hoef ik niet naar een kermis of gaan bungee jumpen πŸ˜‚πŸ˜‚πŸ˜‚
Wat blijkt dat de hond de geitenhoeder is! Hij begeleidt de kudde langs de kant van de weg. En de laatste geit beweegt constant met hun lijf ivm koeienbel. Laat zich goed horen! Ik zeg tegen Jan; deze hond wordt zelfs niet eens betaald voor het hoeden van deze kudde! En de eigenaar is aan het zuipen of niks doen, makkelijk verdienen... hij moet erom lachen...

Nog een “avontuur” te vertellen alsof wij niet genoeg hebben beleefd!
Nou... wij rijden een dorpje in, wij volgen de navigatie en wat blijkt, een piepklein dorpje met een piepklein rotonde en de straat bestaat uit de keien. De auto’s staan zo slordig geparkeerd zodat wij niet om de rotonde kunnen rijden! Maar ach, de navigatie zegt dat wij door kunnen rijden. Tja geen andere keuze dan doorrijden maar dan extreem langzaam en goed kijken want de straat is zo slecht en zo hobbelig. Wij moeten uitkijken voor de uitlaat. De mannen zitten te “zuipen” op een terras. Ze houden ons niet tegen... gelukkig is de straat verderop meer vlakker maar dan wel steiler. En het is heel smal. 2 auto’s naast elkaar is onmogelijk !
Maar oke, wij rijden rustig verder.. OOO niet verder, gil ik uit. De straat is voor een deel afgezet vanwege de wegverzakking. Ik ben er helemaal klaar mee en vind echt heel eng om te keren in zo’n kleine ruimte, dus ik stap dan ook gelijk uit! Maar wij MOETEN hoe dan ook terugkeren.
En ik geef dan de signalen aan Jan hoe ver terug en dan weer vooruit en dan weer achteruit etc pfff echt een stress-situatie maar zoals altijd wint de adrenaline en kick van mijn angst en dan moet ik weer erom lachen. Dan moeten wij ook nog de stuk terugrijden dus weer op de keienweg. Mannen op het terras kijken ons zo aan; wat zullen ze denken over ons; Dapper van jullie dat jullie het aandurven of ha die Hollanders of jullie zijn sukkels of het is JULLIE probleem, wij bemoeien ons niet mee. Maar ik zwaai toch met een brede glimlach naar hen en eentje zwaait terug!βœ‹πŸ˜€

Even later hoor ik πŸ‘‚iets raars in de auto, zeg dan ook tegen Jan. Hij zegt, ach nee, ik hoor niks... πŸ™‰, het ligt aan de weg. Ik blijf herhalen dat ik iets hoor... een tijdje later merkt Jan wel, dat het klopt... dus even aan de kant en met de bandenopmeter de banden gecontroleerd maar alles is goed... dus maar weer verder rijden . Ik vind het echt doodeng omdat er heel veel geremd moet worden ivm bochtjes en steile stukken. Jan denkt dat de remblokken verhit zijn. Ik stel voor om te rusten. Jan vindt het niet nodig en wil alleen maar terug naar “huis”. Iedereen die mij goed kent, weet ik dat ik blijf herhalen zolang ik het onveilig vind. Dus deze keer zeg ik ook meermalen om te gaan rusten, denk nou eens aan de veiligheid, liever 1 uur later thuis dan in het ravijn doordat de rem niet meer werkt!πŸ˜› Uiteindelijk even gerust... daarna hoor ik het minder. Vervolgens eerst rustiger rijden maar de mannen kunnen het niet laten om te blijven rijden op een slakkentempo. Voor wij naar de camping terug gaan, even de grote boodschappen gedaan (voorraad aanvullen) omdat er geen Lidl is in Macedonië, waar wij over een paar dagen naar toe zullen gaan.
Na boodschappen wil Jan alsnog onze vieze auto ( helemaal onder de zand) wassen dus hup naar een tankstation. Nou, wij moeten een half uur wachten ( pff in de hitte van 38 graden)😰 en de meneer gaat het doen dus niet zelf mogen doen.
Dus maar gelijk naar huis gegaan.
Wat een grote opluchting is het dat wij weer heelhuids thuis zijn.

Even begon het wat te regenen!πŸ’§ Wij hebben weer geluk! Even regenen is lekker!
Maar wij zijn gewoon gaan zwemmen, lekker de stress van al die wegverzakkingen wegzwemmen !

Kortom een mooie en avontuurlijke autorit ! Echt een mooie route!
Wat bof ik toch met mijn lieve schat die nergens bang voor is! 😍

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Echt leuke schilderij, 2 geliefden onder parasol. Wel apart. Jullie zijn weer een verliefde stel. Geniet ervan.

Maria 2018-06-12 10:20:03
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.