Gisteravond in het restaurant raakten we aan de praat met een stel uit Oslo, Noorwegen. Zij zijn met de camper via Denemarken, Duitsland en Polen naar hier gekomen. Vandaag brengen ze nog een bezoek aan Tallinn en daarna met de boot naar Stockholm. Vandaaruit weer naar Oslo. De man had nog een tip voor ons. Het gebied langs het Piepusmeer kent een aantal Russische dorpen. In eerste instantie weten we niet wat we daarvan moeten denken. π€
Maar na wat speurwerk op het internet blijkt het toch wel de moeite waard. π€ Even een klein stukje geschiedenis. Rond 1600 werden in de Russische orthodoxe kerk een aantal hervormingen doorgevoerd. Ceremonies en religieuze teksten werden gewijzigd, en het maken van een kruis zou ipv met 2 vingers met 3 vingers moeten gebeuren. Sommige mensen konden dat niet accepteren en splitsen zich af van de kerk. Zij vluchten uit Rusland naar het buurland Estland. Of die grens toen ook al zo liep, en of het toen ook al Rusland en Estland genoemd werd dat weten we niet. Maar een grote groep trok dus weg. Deze mensen hebben na 400 jaar dus ook geen band meer met Rusland en ook geen familie meer.
We hebben vannacht alleen gestaan bij de jachthaven. Vanmorgen twijfelde Jan even of hij een koffie zou proberen uit de automaat of niet. Maar het lijkt zo ingewikkeld dat hij besluit om gewoon zijn eigen koffie te nemen. βοΈ Wel loopt hij nog even naar het strand voor een mooie foto. Van gisteren is het mislukt, te wazig, vandaar een nieuwe kieken. Daarna vertrekken we.
Op zich is het een mooie route vandaag. We rijden een heel stuk langs het meer dat Estland scheidt van Rusland. Er zijn veel rotondes meestal, heel saai. Maar nu een leuke, namelijk een zeilbootje met veel verlichting π‘π‘π‘, zeker wordt het mooi in het donker.
En rond de middag vinden we ons plekje aan het water bij een picknickgebied. Bij het plaatsje Kolkja. Er staat nog een camper uit Estland maar als Jan een paar foto's maakt van de omgeving, vertrekken die mensen weer. Hopelijk niet onze schuld. π«£
Het plaatsje Kolkja ligt aan het begin van de "uienroute". Van hier uit loopt er een straat van bijna 9 km naar Varnja. Te ver om te lopen. Daarom pakken we de fiets. Onderweg naar Kolkja hebben wij over dat het zo jammer is, dat wij niet vaker kunnen fietsen. En nu wat blijkt; op internet lezen we dat deze route goed te fietsen is.π² hiep hiep hoera!
Een aantal van die Russische afstammelingen wonen dus hier langs het meer. Het worden de "Old Believers" genoemd, oud gelovigen. Zou je het mogen vergelijken met de founding fathers in Amerika? Wij denken in zekere zin wel.
Deze mensen hebben zich toegelegd op het telen van uien op een speciale manier. De uien worden geteeld op een hoger bed omdat dat eerder opwarmt en daardoor eerder kan worden begonnen met planten. Er is weinig informatie te vinden waarom deze uien zo bijzonder zijn, maar het zijn de duurste uien van het land. Misschien een combinatie van het meer, het klimaat en de grond?
Jan maakt de fietsen klaar. Het is de tweede keer deze vakantie dat we gaan fietsen.
Aan het begin van de route zien we een klimtoren. Jan gaat even omhoog om over het meer te kijken en foto's te maken. Dan fietsen we verder en al snel komen we bij de eerste uienkraam. Niet alleen uien, maar ook knoflook, paprika's, en fruit. π§
π§π«π₯π«π Maar uien is toch de hoofdzaak.
Typisch ook dat de woningen op verhoogde funderingen rechts staan, aan de meer kant staan de schuren voor de uien en vis. Het doet allemaal een beetje vervallen aan, maar dat geeft ook wel een bepaalde sfeer en uitstraling.
Er fietst een oudere man. Hij ziet iets vreemds, namelijk de ligfiets van Heddy. Hij wilt het nog beter bekijken, daarom draait hij zijn hoofd naar Heddy. Maar hierdoor rijdt hij bijna tegen een hek aan. Hij schrikt ervan en Heddy vindt het grappig, moet erom lachen. Nou, niet uitlachen maar lachen om die situatie. Heel begrijpelijk dat je ernaar nieuwsgierig bent. Zeker zoiets nog nooit gezien.
Jan ziet een slang op de weg. Hij stopt maar ziet dat de slang dood is. Hij is niet overeden en plat, maar wel morsdood. Is dat een ringslang? Hij heeft wel allemaal ringetjes over zijn lijf.πHeddy ziet de slang ook, maar denkt eerst dat het een soort vleeshaak is omdat het wat aan het glimmen is, dus zilverachtig. Jan keert terug om het beter te bekijken en tenslotte een foto van maken. Hoe vaak komen wij een slangetje tegen. Nog nooit, wel schildpadjes, kikkers, padden...
Even verder komen we bij de kerk van de "Old Believers". We kunnen alleen van buiten foto's maken. Maar ook hier veel goud op de koepels.
Nog even en we komen aan het einde van de route in Varnja. Op de terugweg proberen we een andere route maar dat blijkt een saaie autoweg. We nemen dus dezelfde route terug. We zien nog van allerlei creaties langs de weg staan. Ook een boom die vol hangt met mokken en bekers. Helaas niet gevonden op Google wat de betekenis is van een boom met veel kopjes en mokken.
Wij komen weer terug bij onze camper. Het was zeker de moeite waard, en aparte sfeer. Jan ruimt de fietsen weer op. Voor nu gaan we genieten van ons mooie plekje en het schrijven van dit verslag.
Vandaag 127km
Totaal 4578km
Weer zonnig 23°C
Geschreven door HeddyenJan