Vandaag is het geen weer om te fietsen. Althans niet voor ons. Vrij bewolkt, maar vooral een stevige wind. Vooral hier in de kop van Noord-Holland. Daarom blijven we hier en gaan sinds lange tijd weer eens een museum bezoeken. Het marinemuseum.
Jan gaat eerst een rondje wandelen over de oude werf. Hij heeft hier in 1973 zijn laatste jaar bij de marine gewerkt. Voor hem is alles nog heel herkenbaar, maar de gebouwen hebben nu allemaal een andere functie. Allemaal horeca en kleine winkeltjes. Aan de andere zijde waar we met de camper staan is het museum complex.
Jan bestelt via de website 2 kaartjes, en betaalt online. Maar als we een kwartiertje later bij de ingang staan en hij de kaartjes die hij gekregen heeft met de e-mail wil laten scannen worden de kaartjes niet herkend. Pas na 5 keer proberen lukt het eindelijk, en krijgen we eerst nog een heeeeeel verhaal van een mevrouw wat we allemaal te zien krijgen en hoe we moeten lopen. ππ
Dan gaan we beginnen met een film over het ontstaan van de werf
Willemsoord ruim 200 jaar geleden door Napoleon. Daarna lopen we langs de vitrines waar alle ambachten die hier op de werf gewerkt hebben uitgelegd werden. Van de touwslager en scheepstimmerman zeilmaker tot de instrumentmakerij waar de sextanten en meetinstrumenten werden gemaakt. Ook de latere electronica en radiomakers zijn te zien.
Daarna gaan we naar een ander gebouw waar we de
geschiedenis van de Koninklijke Marine. Daarna nog een film over de drugsbestrijding op curaçao. Er zaten nog 4 mensen te kijken, eentje met een zonnebril op, dacht Heddy. Wij vonden het nogal slecht beeld, dubbel. Wij keken elkaar aan en snapte er niks van. Toen ging bij Jan een lampje branden dat de man bij de ingang vertelde dat we een 3D film gingen zien. Dat verklaarde ook de zonnebril van die mevrouw. Snel maar twee brilletjes gepakt. π€π€ Wij moeten wel erom hard lachen! π€£
Na de film gaan we samen aan boord van de onderzeeër "de Tonijn". Wij hebben soms al weinig ruimte in onze camper, maar hier aan boord is echt elk plekje en gaatje benut. Je kunt elkaar hier niet passeren in de loopgangen. We kunnen nog kijken via de persiscoop en zien de auto's in de rij staan voor de boot naar texel. Uiteindelijk kunnen we via de achterkant van de boot weer naar buiten. We proberen ons voor te stellen hoe het moet zijn als je hierop 5 of 6 weken op zee zit en niet naar buiten kunt voor frisse lucht. Dan heb je pas een echte lock-down.
Heddy begrijpt maar niet dat de mannen het durven om naast of boven de torpedo`s te slapen, brrr brrr brrr.
Na ons avontuur komt het laatste spektakel, een kijkje op de commandobrug van een fregat. Ook hier kunnen we ons echt uitleven aan allerlei knoppen en schakelaars. We zijn net kinderen.
Om 5 uur zijn we weer bij de camper, moe van het wandelen en staan. Er staat op de parkeerplaats een jeep die is omgebouwd tot camper. Daar kun je mee door de woestijn. Morgen wordt het weer weer om te gaan fietsen.
Heddy op de commandobrug De navigatiebrug Geschreven door HeddyenJan