Alles weer klaar voor vertrek. Nog even de toilet en afvalwater lozen in de put. Daarna betalen en vertrekken richting België. Bij het eerste stoplicht als Jan ff flink remt, voelt heddy een flinke plas water in haar nek en het blijft daarna flink druppelen . Zij moet flink schrikken en roept: "Help, het regent binnen. Heb jij het dakluik open?" Nee, het dakluik is dicht. Het stoplicht springt op groen dus we moeten verder. De snelweg op naar Antwerpen. Dus kunnen we even niet stoppen. Heddy doet de sjaal over haar hoofd en gaat meer naar voren zitten.
Bij parkeerplaats Oeienbosch kunnen we stoppen. Jan kijkt waar het water vandaan komt. Het blijkt langs de kunststof binnenrand van het dakluik te komen. Het lekt dan langs de onderkant v/h bed naar het dashboard te lopen. Het dakluik zelf is dicht, maar langs het asje van de zwengel komt het naar binnen. Het verzamelt zich dan in de kunststof rand. Dus geen paniek voor een klein beetje water. Bij Paul en Mathilde kijken we wel even met een ladder op het dak.
We rijden door tot Turnhout. Daar gaan we van de snelweg af en rijden binnendoor via Merksplas naar Hoogstraten. Net voor Hoogstraten ligt dan Wortel. Paul is de tweede broer van Heddy. Zij wonen precies tegenover de
gevangenis van Hoogstraten . Het "gemelslot" deed vroeger dienst als kasteel.
Vanwege het weer is het de bedoeling dat we vanmiddag samen gaan fietsen ipv morgen. Mathilde heeft een knooproute gemaakt naar Meersel-dreef om te gaan lunchen
"bij de Paters" . Een groot terras waar we een plekje zoeken. Het is een geliefde locatie want er zijn niet veel plekjes meer over. En er komen hele groepjes fietsers die hier afstappen. Tegenover het klooster ligt nog een lourdesgrot verscholen in de bossen.
Daarna fietsen we met Google maps de kortste weg terug naar Wortel, want de fietsaccu's van Paul en Mathilde zijn bijna leeg. Langs de Marke, een beek, fietsen we terug. Een mooi natuurgebied. Halverwege is de accu van Paul inderdaad leeg. Jan en Paul ruilen van fiets en zo komen we dan toch moe maar voldaan terug in Wortel.
S'avonds eten we gezellig met z'n allen buiten op het terras. Peter, een neef van Paul en Heddy is inmiddels ook erbij gekomen. Na het eten blijven we nog tot bijna 2 uur snachts naborrelen.
Geschreven door HeddyenJan