Wij gaan een uitstapje maken, eigenlijk de bedoeling om twee uitstapjes te maken, namelijk naar Butrint en naar Blue Eye.
De rit naar Butrint is totaal anders gelopen dan dat wij gedacht hebben. Het is veel langer geworden, omdat wij de tegenovergestelde weg genomen hebben. Maar het blijkt een nationaal park te zijn en is echt prachtig. De autorit is op zich al een uitstapje, dus het geeft niks dat wij veel later aangekomen zijn. Het natuur is wel wat anders, dat maakt juist leuk, dat er verschillende bergen, struiken, bomen zijn. Nu kan je doordat wij aan het rondreizen zijn, veel meer de verschillen kunnen zien. Het grappige vinden wij ook: dat je goed kunt zien, de boompjes op de top van de bergen.
Wij krijgen er maar niet genoeg van de bergen, bergen, bergen, wij kijken juist de bergen aan met de grote ogen en voelen ons zo euforisch.
Wat ons zo opvalt, is dat wij tot nu zo weinig achtervolgers of tegenliggers hebben, alsof iedereen bang is om te rijden als wij daar komen rijden.
Maar dat is juist het grote voordeel voor ons, dan kunnen wij rustig rijden en rondkijken en volop genieten... prima vakantie toch... Wat ook opvallend is, wij zien haast geen andere Nederlanders. Onderweg zijn wij veel koeien, schapen, ezels en geiten tegengekomen op de wegen. Vooral de koeien en ezels blijven even staan en kijken ons goed aan, zijn totaal zeer relax en zijn niet eens bang voor de auto's. Ook zien wij hier en daar de schildpadden, ook op de wegen, maar tot nu alleen maar levende schildpadden. Ik zit te denken, als men op een afstand een schildpad ziet, lijkt het op een steen, en niemand wil erover rijden, dus er wordt geremd of naar rechts of links gereden. Verklaring, dat de schildpadden niet makkelijk overreden kunnen worden Ik heb de indruk, dat deze schildpadden slim zijn en gewoon gaan oversteken.
Ojee, het begint te regenen, en dat is geen pretje, maar wij laten ons niet klein krijgen, wij rijden gewoon door... en daar aangekomen regent het niet meer... wij zijn echt gezegend met het weer, want wij hebben niet 1 keer onder de flinke regen moeten lopen, maar zijn dan in de auto of anders in de caravan, waar je gewoon droog blijft.

Uiteindelijk zijn wij in Butrint. Voor wij bij de eindpunt zijn, moeten wij eerst met een klein veerpontje oversteken. Jan hoopt daar ook een cache te vinden!
Voor geïnteresseerden: Butrint is een belangrijke archeologische plaats met monumenten uit de Griekse, Romeinse, Byzantijnse en Venetiaanse tijd. Het belangrijkste archeologische object van de stad, het marmeren hoofd van de godin van Butrint uit de 2e eeuw v.Chr. is naar Tirana overgebracht. Onder andere de akropolis bij Butrint is zeer goed bewaard gebleven.
Butrint is een archologische site op een schiereiland omgeven door het zgn. Vivari kanaal. Men vindt er resten van tenminste 6 culturen: een Helleense stad bij een Asclepius heiligdom (4e eeuw vC), overgenomen en uitgebreid door de Romeinen (3e eeuw vC t/m 2e eeuw nC). Vervolgens Byzantijnse bebouwing (o.a. een basiliek, kerkjes en een baptisterium (6e eeuw), Venetiaans kasteel en verdedigingswerken (14e eeuw) en tenslotte resten van de Ottomaanse bezetting (18e/19e eeuw). Het park is zeer goed onderhouden en er is zeer veel zorg besteed aan de informatie. Overal staan plattegronden en tekeningen die een uitstekend beeld geven van de oorspronkelijke situatie in de achtereenvolgende cultuurperioden.

Inderdaad wordt er overal informatie gegeven over hoe het vroeger was... zie je ook in de foto's. Verder staan er ook prachtige bomen! Ook te zien in foto's. Oja, niet vergeten de grote cactussen.

Voordat wij terug gaan naar de uitgang. gaat Jan nog terug naar de "theater" voor foto's maken. Want je kunt geen goede foto's maken vanwege een grote groep pubers (schoolreis of zoiets), hij gaat op zijn eentje, want ik kan echt niet meer verder klimmen, dus wacht ik op hem. Maar hij blijft nogal lang weg, dus ik ga een stukje naar beneden en zie Jan aan het klimmen... ik begrijp meteen: Jan wil daar een cache zoeken, helaas niet gevonden...

Daarna zijn wij de andere kant opgegaan om naar Blue Eyes te gaan. Maar het begint snel weer te gaan regenen. Tijdens het lopen geen last van regen gehad, op heel even na: motregen, die maar 2 minuten heeft geduurd. Dus weer puur geluk! Het regen wordt alsmaar erger en erger en het wordt aardig donker... dus maar besloten om niet naar Blue Eyes te gaan, want met dat weer hebben wij er niks aan. Dus maar rechtstreeks naar de camping.

Onderweg zeg ik tegen Jan, zal ik kijken of er onderweg een cache is. Anders is er geen Albanese cache, dat zou doodzonde zijn...
Bij de eerste plek heeft Jan overgeslagen ivm heftige regen en bij de 2e plek heeft Jan het ook niet kunnen vinden, dan maar de 3e plek en dit is gelukkig meteen gevonden. Jan glundert, toch een Albanese cache! De volgende is een Griekse cache...

De regen houdt maar niet op en het is heel heftig. Wat blijkt: daar is het al een tijdje flink aan het regenen op de camping, de grond doorweekt, pfff dus vlug de caravan in.
Vanwege de slechte wifi op deze camping moeten wij naar het restaurant om over morgen te bespreken en te bekijken op internet, waar de volgende camping zal zijn.
Dus maar de laarzen uit de kist gehaald... en onder de paraplu naar het restaurant gegaan. Ik heb appelsap besteld, jij kent de kleur van appelsap, he, dus toen de ober komt met mijn appelsap, zeg ik tegen Jan: niet goed, het is een gele sap, en ik dacht prikbubbels te zien. Jan vraagt aan de ober: appelsap... Ja... Jan dan maar even proeven.. en zegt: jij vindt het zeker lekker en het prikt niet. Ik sta ervan te kijken maar geloof Jan wel meteen, want hij weet verdomd goed, dat hij niet in zo'n situatie mij voor de gek mag houden. Dus ik neem een slokje via een rietje... ojee, VERDOMD ZO LEKKER! |
Even later pak ik de laptop en stoot tegen dat glas, bam op de tafel... de ober komt meteen schoonmaken en even later krijg ik een nieuwe...
Ondertussen lang gesproken met een Duitse echtpaar, die in het restaurant aan het eten waren. Zij zijn op deze camping onze buren, veel ervaringen uitgewisseld, gisteren hadden ze een bandpech, de ene band van de caravan is kapot, door een spijker of zo... En ze vertellen dat er flink geregend is. Eigenlijk hebben ze een regenachtige vakantie, vandaar dat wij echt gezegend zijn met een droge en zonnige vakantie.

Wij gaan de volgende dag naar Blue Eyes, want wij rijden letterlijk erlangs als wij naar de volgende camping gaan. Dus geen benzine-verlies.
Als je meer wil weten over BLue Eyes moet je maar het verslag van morgen gaan lezen. Tot dan...

Geschreven door HeddyenJan