We nemen vanmorgen afscheid van onze buren en vertrekken. Gelukkig gaat het beter om naar de uitgang te rijden. De buurman zet zijn auto opzij, zodat Jan de camper beter kan omkeren. Even later rijden wij op een weg waar er om 100 meter een stoplicht staat. Nog nooit zoveel stoplichten gezien op 1 straat, ze staan bij ieder zebrapad. Het valt ons heel erg op, dat Polen, Litouwen en Letland altijd stoppen voor de overstekende mensen. 👍
Eerst naar Liepãja naar de wijk
Karosta . De stad zelf is niet veel bijzonder om te zien. Maar de noordelijke wijk Karosta is een apart verhaal.
De naam van Karosta is afgeleid van het Letse kara osta, wat "oorlogshaven" betekent. Het werd gebruikt als een geheime militaire stad voor Russische Rijk, en later ook voor de Sovjets. Letland werd onafhankelijk, enenkele jaren daarna, in 1994, moesten de Sovjet-Unie militairen Karosta verlaten.De bevolking daalde dramatisch van 25.000 tot 6.000, waardoor er veel lege huizen, appartementen achterbleven. Vervolgens ervoer Karosta zoiets als een oorlog zonder wapens. Veel huizen werden omgezet in ruïnes. Alles werd afgebroken. Steen door steen, verdwenen veel mooie, historische gebouwen voor eeuwig. Nu heeft Karosta een bevolking van 7000 en een droom van de Renaissance, die al is opgestart.
Het is nu een populaire toeristische bestemming en ook een thuis voor internationale artiesten center, genaamd K2. Vele plaatsen van Karosta lijken nog steeds op oorlogsgeweld. Sommige plaatsen lijken op de verlaten steden van chernobyl's nucleaire rampgebied.
Echt heel apart. Het is ook zo ook onwerkelijk. Er wonen zelfs mensen in de zeer slechte appartementen bijvoorbeeld. Dat de bodem van de balkons zoveel beschadigingen hebben, oa geen gelijke dikte of flinke kuilen.
Het mooiste gebouw is nu de Nicolaas Kathedraal met zijn gouden koepels. Het gebouw steekt wel heel erg af tussen de Russische grijze hoogbouw en de ruïnes. In Wikipedia over Karosta lees je meer over kathedraal.
We maken een wandeling over de pier en kijken even bij de vissers. Aan de andere kant van het water ligt Finland, waar wij vorig jaar zijn geweest. Daarna rijden we verder naar Kuldiga. Hier is de breedste waterval van Europa te zien. Hij is maar een meter hoog maar ruim 240 meter breed. Het is er druk met de toeristen. Maar we weten met onze kolossale camper toch een parkeerplekje te vinden.
Na Kuldiga rijden we naar onze camping voor vannacht. Het legen van afvalwater en toilet is hier in de Baltische landen echt lastig. Je moet daarvoor echt naar een camping. Soms betaal je dan een klein bedrag voor de servicekosten. Maar soms moet je op de camping blijven.
Maar om bij de camping te komen moesten we de laatste 10km weer over zo'n gravelpad. Max snelheid 30km/h, dus 20 minuten. Vergeet het maar, zekers weten! Nee, we zoeken liever iets anders. Nu staan we op de camping bij een spa hotel.
Morgen gaan we naar Riga.
Vandaag 211km
Totaal 3331km
Weer 👍
Geschreven door HeddyenJan