De weerberichten voor de noordkaap zijn gunstig. Droog, maar ook niet te veel wind en bewolking. Dus om 9 uur vertrekken we rustig richting het noorden. Het noorderlicht gaan we niet zien, dat weten we. Het komt omdat het al sinds twee weken snachts niet eens donker wordt, het blijft gewoon licht zoals overdag.
We verlaten Honningsvåg.
Het landschap verandert weer. We komen ook nog verschillende keren een groepje rendieren tegen. Elke keer stoppen we weer voor een foto. Maar die beesten gaan niet netjes poseren voor de camera, maar die vreten door met hun kop naar beneden. Heddy wil graag een foto waar het beest netjes in de camera kijkt met zijn gewei omhoog.
Bij Skarvåg rijden we ook nog even door het dorp. Dat dorpje blijkt veel op Honnigvåg te lijken🙂. Daarna het laatste stukje omhoog naar de top. Het is een apart landschap hier. Geen woeste bergen, maar meer heuvelachtig. Maar ook toendraächtig. Lage vegetatie, geen bomen en struiken. Voor en achter ons zien we niemand, wel veel tegenliggers die vannacht daar geslapen hebben of zeer vroeg naar toe en dan weer terug reden
Om half 11 bereiken we de Kaap. Een juffrouw bij de slagboom vertelt ons dat we gratis mogen parkeren. Voor het visitorcentrum moeten we betalen. Maar van veel mensen hadden we al gehoord dat het niet de moeite is.
We parkeren ons Hiemerke tussen de talloze andere campers. We stappen uit. Het weer valt best mee. Ongeveer 10°C beetje frisse wind, maar niet bewolkt. Alleen boven de Barentszzee hangt een deken van mist. Maar daar is toch alleen maar water te zien. We maken de nodige foto's en selfies. Ook bij de 'globe' waarbij iedereen op de foto wil. Op een gegeven moment is er niemand bij de globe dus nog eens foto's gemaakt zonder andere mensen. Daarna lopen we nog even rond. Jan vindt zijn geocache, en is blij. Ook nog een foto bij het beeld van 'the childeren of the world'. Een project uit 1988 waarbij 7 kinderen uit verschillende streken van de wereld 1 week lang bij elkaar waren op de Noordkaap om elk hun tekening te maken. Daarvan zijn later deze sculpturen gemaakt. Ze symboliseren verbondenheid, vriendschap, en hoop. Mooie gedachten in deze tijd van opnieuw spanningen.
Ondanks dat er op zich niet veel te zien is, geeft het toch een magisch gevoel, dat wij daar hebben gestaan. En helemaal leuk dat wij het samen hebben gedaan!
Wat zijn wij zo blij dat wij niet op de fiets gegaan zijn, dat hebben wij overwogen omdat er gezegd is dat wij rond € 40 moeten betalen voor het parkeren. Maar achteraf leest Jan dat het zelfs gratis is, zelfs voor overnachten met de camper.
Jan is bang dat het snachts te koud en teveel wind is op het grote parkeerplaats daarom niet gedaan. Wij vinden de weg naar Noord Kaap vrij smal en er rijden ontzettend veel campers dus wij zullen ons op de fiets niet veilig voelen. De laatste stuk is behoorlijk steil.
Het is bijna 12 uur als we terug komen bij de camper. Jan kijkt op de kilometerteller en ziet dat we naar de Kaap een afstand hebben gereden van 4710 km. We besluiten om hier meteen te lunchen om niet straks weer meteen te moeten stoppen. We moeten daarna weer 127 km dezelfde weg terug naar Olderfjord. Vanaf nu rijden we dus zuidwaarts, en dat merken we meteen, want de zon staat lekker op de voorruit te branden.
Bij een klein Sami tentje stoppen we even. Er staat zo'n lief Laps vrouwtje in de Samikledingdracht buiten bij de hut.
Eerst foto's van de rendieren die daar staan. Heddy wil samen met het vrouwtje op de foto. Nee, zegt zij met haar hand. Jammer dan...
Dan naar binnen rondkijken. Geen Chinees spul hier. Wel messen en dolken van rendierengewei, maar bv ook kaasschaven met een handvat van gewei gemaakt. Ook sieraden net als bij de edelsmid gisteren. Veel sloffen en handschoenen. Helaas geen kinderspulletjes. Heddy vraagt via gebaren of er kleine formaten zijn. Nee, schudt het vrouwtje met een lief glimlach. Heddy "vertelt" dat wij een kleindochtertje hebben. Vrouwtje snapt meteen en haalt haar schouder op: zij bedoelt ermee dat zij het ook jammer vindt. Als we rondgekeken hebben, gaat Heddy nog eens vragen aan het vrouwtje voor foto maken van haar. Na tweede keer nee komt Heddy naast haar staan en zegt in gebaren: wij samen. Het vrouwtje kijkt Heddy aan en denkt: vooruit maar. Heddy legt haar arm over de schouder van de vrouw en probeert haar meer naar links toe te trekken zodat wij helemaal op de foto kunnen. Maar zij wil echter niet weg van haar kassa dus maar half op foto. Toch altijd beter dan niks 😉😊 Heddy laat de foto op haar mobiel zien aan haar. Zij glimlacht en denkt zeker; och, het valt wel mee. Heddy blij dat het toch geslaagd is! 💪
We rijden verder. Het schiet goed op. Dat komt omdat het nu vooral naar beneden gaat. En aan onze kant zeer weinig verkeer. Bij Olderfjord nemen we nu weer de E6, nu richting Karasjok, en dan Finland. We vinden een plekje bij Kistrand. Het is mooi weer en Jan wil wel buiten zitten. Maar daar komt hij snel op terug. Het wemelt hier van de muggen. En waarschijnlijk zal het de komende dagen in Finland alleen maar erger worden. Zeker met deze temperaturen.
Wij hebben besloten om voortaan niet meer elke dag een verslag te maken, maar bv om de dag of een beknopt verslag. Het kost teveel tijd en lastig met geen internetverbinding. Elke avond bezig. Wij willen ook tijd nemen voor andere dingen. Dus morgen waarschijnlijk geen verslag. Wel foto's.
Locatie: Kistrand
Vandaag: 181 km
Totaal: 4852 km
Weer: 14°C, fris windje, wel zonnig
Geschreven door HeddyenJan