Omdat we met de accu van Heddy's fiets even langs de winkel in Den Bosch moeten gaan hebben we besloten vandaag een plekje in de buurt op te zoeken zodat we morgen meteen de accu kunnen afgeven om te testen.
Eerst bij het tankstation ons vuil water en toilet lozen, vers water tanken en dan naar Zaltbommel. Het is een lange reis, en rondom Amsterdam behoorlijk druk. Maar we komen er zonder kleerscheuren doorheen.
In Zaltbommel bij de camperplaats staat alles vol. Pech dus. Dan maar een andere gezocht. Bij Haaften is er ook nog een plekje. Bij een meertje. Maar de navigatie stuurt ons door een woonwijk en tenslotte een doodlopende weg in. Oei, en nu keren in de smalle straat. Jan moet wel achteruit bij mensen de oprit op. De overburen komen al naar buiten om te kijken. Maar het lukt.
Dan toch maar doorrijden tot in Den Bosch. Er is daar wel een parkeerplaats, ook bij een zwemplas. Bij de Oosterplas. Precies op tijd rijden we de parkeerplaats op, want meteen breekt de hemel open en krijgen we een wolkbreuk over ons heen. Ook begint het enorm te waaien. Gelukkig is er hier plaats genoeg. Het is een vrij grote parkeerplaats.
In de namiddag is er vrij veel verkeer. Verderop is ook nog een tennisclub, volkstuintjes en een dierenhotel. Maar die weg loopt wel dood. Dus het verkeer komt ook weer over dezelfde weg terug. Hopelijk wordt dat vanavond rustiger.
Wij zorgen op tijd voor het eten, en na het eten kijken we Netflix. We zien vroeg in de avond steeds meer auto's parkeren, maar het blijft rustig. Wel vinden we het vreemd dat er niemand uitstapt. Tegenover ons staat ook al een hele tijd een auto met 2 mannen. Blijven zitten. De hele avond. Het wordt al behoorlijk donker buiten, en de film is bijna afgelopen Om half 11 vertrouwen we het allebei niet meer zo, en we besluiten om snel op te ruimen, buiten alles op slot te doen en te vertrekken. Desnoods maar naar huis. Als Jan uitstapt ziet hij ook een politiewagen over de parkeerplaats rijden. Nou, die komt niet als er hier alleen netjes geparkeerd wordt. Ons gevoel is niet verkeerd. We stappen in, doen alles op slot en rijden snel weg. Even verderop bij een tankstation stoppen we even om alles nog een keer te controleren en om de navigatie naar huis in te stellen. Om half 12 zijn we thuis en kunnen we met een gerust hart weer in ons eigen bed slapen. Dit is de eerste keer dat ons gevoel zegt dat het niet veilig voelt. Misschien hadden we het mis. misschien ook niet.
🥺😦😰
Geschreven door HeddyenJan