Een kort verslag vandaag. Zoals gewoonlijk weer mooi op tijd vertrokken van camping Kapinovski. Het is zondag vandaag dus had ik niet veel verkeer verwacht. Maar dat viel toch tegen. Vooral veel vrachtauto's op de weg. We moeten eerst over de binnenweg naar Veliko Tavorno. Daar gaan we meteen de grote weg op. Alles gaat goed. Daarna een lang stuk over de E85. Soms goed, maar soms ook slecht en hobbelig. We gaan richting Ruse.
In Ruse worden we geconfronteerd met een omleiding. Een stukje over een slechte weg, omdat een ander stuk wordt gerepareerd. Nou dat gedeelte had ik wel eens willen zien. 😂 Als dat klaar is mogen ze hier ook aan de gang.
Dan na een poosje staan we bij een tolpost voor de Donau brug. Hier kan ik mooi mijn laatste Bulgaarse valuta kwijt. Maar ik vraag me echt af waar dat geld aan besteed wordt. In ieder geval niet aan de brug. Wat een gekibbel. 😣
Midden op de brug een spandoek met grote letters Romania. Eenmaal de brug over komen we bij de grenspost. Geen lange rijen gelukkig. Maar wel streng. Als we in de rij staan komt een beambte naar ons toe die duidelijk maakt dat hij de caravan wil inzien. Dus ik loop met hem mee en maak de deur open. Meteen valt de stang van het vliegengordijn naar buiten. 😄 Hij klimt ff naar binnen en kijkt om het hoekje en vindt het goed zo. De paspoorten en autopapieren geeft hij door aan een andere beambte. Ik mag een stukje doorrijden tot het loket. Daar moet ik wachten tot ik alles terug heb. Gelukkig is alles weer goed door de scanner gehaald en krijg ik alles weer terug. We zijn in Roemenië.
Meteen na de grenspost de auto en caravan aan de kant gezet voor een vignet. Mevrouw aan het loket wil het kenteken weten, en maakt duidelijk dat ik in Roemeense lei of euros kan betalen. Geen betaalkaart of creditkaart. Daar gaan mijn laatste euro dan. Ik verwacht een vignet te krijgen voor op de ruit, maar ze maakt duidelijk dat het elektronisch wordt opgeslagen en gecontroleerd. Zijn ze in Roemenië al verder dan in andere landen?
Na een km of 5 bochtige binnenweg komen we op de grote weg naar Bucaresti. Het landschap is heel anders. Vlak, niet eens heuvelachtig. Af en toe gaat de weg dwars door een dorp. Aan weerszijden staan kraampjes winkeltjes barretjes en restaurants. Na een poosje besluit ik te tanken bij een tankstation. Eerst gevraagd of ik met kaart kan betalen. Ja dat kan. Nou, die dan maar vol. Daarna vraag ik of hij mijn banden kan kontroleren want mijn achterband is onder de 2 bar gekomen. Die moet nodig een beetje opgepompt worden. Maar hij maakt heel kort duidelijk dat dat niet kan want de compressor is defect. Nou, volgens mij heeft hij er gewoon geen zin in. Ik betaal en rij weer verder.
Ik kom steeds dichter bij de stad Bucaresti. Ik verwacht snel over de ringweg gestuurd te worden. De camping ligt aan de noordzijde aan de ringweg. Vlak bij het vliegveld. 😂 Ja, waar plaats je anders ook een camping?
Maar ik zie op de navigatie nog steeds geen afslag. Ik kom steeds dichterbij. Het verkeer wordt ook steeds drukker. Nog erger dan in Sofia. Ik zie ook steeds meer grote hotels en reusachtige standbeelden uit de communistische periode. Voor ik het weet rijdt ik dwars door het centrum. Kijk eens op de kaart. Een lijn recht door het centrum van de stad. Tot overmaat van ramp stopt mijn navigatie op de telefoon er ook nog mee. Batterij leeg. Bij een stoplicht zie ik nog kans om een externe accu aan te sluiten. Ik begin me aardig aan de rijstijl aan te passen en brutaal wissel ik van rijbaan naar links of rechts als ik ook maar een klein gaatje zie. Als we weer stilstaan bij een stoplicht staat er naast me een bestelauto geparkeerd naast onze caravan. Hij is boos, want hij kan de zijdeur en nu niet open. Tja, dat is zijn probleem. Niet het mijne.
Maar dan eindelijk komt de camping dan toch in zicht. Linksaf een soort stadspark in. Daar is de camping. We zetten onze combinatie aan de kant en lopen naar de receptie. Een plekje voor 1 nacht. Prima geen probleem. Formulier invullen, en dan laat hij ons een paar plekjes zien. We zoeken een plekje uit en instaleren de caravan weer. Daarna gaan we even boodschappen en geld pinnen. Morgen weer verder naar Bran.
Geschreven door HeddyenJan