Vannacht een onrustige nacht gehad, vanwege de ontelbare muggen. We hadden al een citroen door midden gesneden en kruidnagels in gestoken. Dat hadden we ergens gelezen. Het hielp wel iets, maar er waren toch veel muggen binnen. Heddy zit helemaal onder de bulten. π
De volgende camping ligt op het Ionische eiland Lefkada of Lefkas. Het is 130km rijden langs de kust van de Ionische zee. Bij het vertrek uit Igoumanitsa is alles nog heel stil. Waarschijnlijk vanwege de Pinksteren. We zijn dan ook snel buiten de stad en op de snelweg. Het blijft bergachtig, iets wat ik niet verwacht had. Heddy wordt slaperig op de snelweg. Voorbij Parga wordt het een soort provinciale weg. Gewoon 2 baans weg. Rustig, weinig verkeer. Mooie stukken met weerskanten bloeiende struiken en cipressen.
Al snel zien we borden met Lefkada er op. We gaan ook door enkele tunnels. Door de bergen dan. Maar bij Preveza gaan we weer door een lange tunnel. Op de navigatie zie ik dat we onder water gaan door de tunnel. Zouden we dan toch via een tunnel gaan in plaats van de beweegbare brug? π²
Aan de andere kant van de tunnel rijden we pal langs een vliegveld. We rijden bijna onder de vleugels van de boeings door. Bij wijze van spreken dan. π Maar we rijden gestaag door. Nog ruim 25 km. Dan kunnen we eigenlijk nog niet op het eiland zijn. Het volgende dorp dient zich aan, Agios Nicolaos. Daarna zie ik in de verte iets van een brug. Heddy zit klaar met de camera op schoot. Klaar op wat komen gaat. Het is een soort pontonbak met aan weerskanten een op- en afrijdplateau. Net als op een veerpont. Alleen een beetje groter.
Is dat alles, vragen we ons af. Valt een beetje tegen. Maar ik zie de auto 100 meter voor mij heeeeeeel rustig de brug op rijden. Zal wel. Als ik bij de brug ben doe ik ook maar heel rustig. Stel dat we zinken. π Maar al snel krijg ik door waarom er zo rustig gereden wordt. De hele brug, zo'n 200 meter is voorzien van ribbels. We worden dus een beetje veel door elkaar getrild. Een beetje gevibreerd, net een grote vibrator. Heddy naast me roept dat ze bijna klaar komt. π€π€ππWe kunnen onze lach niet houden. Meteen denken we allebei aan het verslag. Hoe moeten we dat nou vertellen? Nou gewoon zoals het is, een lekker gevoel. ππ Heddy zit zich volgens mij nu al te verheugen op de terugweg over de brug.
Na de brug rijden we een stukje door Lefkada stad, waar het vol ligt met boten. Een paradijs voor de zeiler. β΅ Na de stad zien we al snel de camping. Geen bordjes gezien onderweg, maar de navigatie wist het dit keer goed te vinden. Een smalle toegangsweg, maar meteen komt een oude man naar ons toe. Hij gaat ons een plaats wijzen. In perfect Engels wijst hij ons de weg. Wij zijn gewend om zelf een plaats uit te zoeken. Maar ik snap de man wel. Het staat hier vol met olijfbomen en als iedereen dan een plaatsje vooraan kiest dan kan er op een gegeven moment niemand meer langs. Het staat ook niet netjes naast elkaar, maar een beetje kris kras. Hij zorgt ervoor dat er altijd een goeie doorgang blijft. Wij krijgen een plaatsje achterin het veld.
Morgen gaan we Lefkada ontdekken. Zoeken naar een apotheek voor iets voor de muggebeten of zou een ander soort beet zijn? Want normaal krijgt zij haast geen muggebeten! En naar Nydri, moet een leuk klein stadje zijn.
Na ons komt nog een Nederlands echtpaar met de caravan. Zij komen van het zuiden. Het blijkt dat zij van de camping komen die bij ons als volgende op de lijst staat. "Niet de moeite waard", zegt mevrouw. "Je kunt beter 60 km door rijden" zegt ze. Ik ga er over nadenken. Dan zitten we in Glifa. Daar blijven we toch wel een paar dagen, omdat daar wat meer Van de Griekse oudheid te zien is.
Na het avondeten een rondje gelopen buiten de camping en toen een spelletje: Skip-Bo gespeeld. Helaas voor mij heeft Heddy met glans gewonnen!
Geschreven door HeddyenJan