Vandaag is het feest van Sint Jacob. Grote dag in Compostella. Ik vier hem in eenzaamheid op mijn fiets, vechtend tegen de heuvels en ‘s middags, vechtend tegen de wind. Gisteren had ik een camping uitgezocht voor Rouen: camping Les Miniers in Forges-Les-Eaux. Mooi aangeduid in Komoot, maar Komoot had het genegeerd. Alhoewel ik in Forges-Les-Eaux lunch, is mijn kwartje niet gevallen. Ik vertrouwde erop dat het goed opgeslagen was. Komoot stuurt me echter verder, rechtstreeks naar Rouen. Tachtig kilometer in totaal zou het worden. In Forges heb ik reeds veertig kilometer afgelegd. Het gaat goed tot dan toe. Mijn knie houd min of meer stand en ik geraak goed vooruit. Na Forges wordt het wat moeizamer. De klimmetjes worden harder en de wind blaast recht in mijn gezicht. In Bosc-Bordel wordt het me stilletjes aan genoeg. Ik moet echter nog dertig kilometer vooraleer ik de camping bereik. Althans dat denk ik. Groot is mijn ontgoocheling wanneer ik merk dat ik meer dan tien kilometer te ver gereden ben. Nu moet ik op zoek naar een andere camping. De dichtstbijzijnde is in Nolléval. Het is een gemeentelijke camping. Nog vijftien kilometer fietsen om er te geraken. Liever dat dan rechtsomkeer maken. Ik zal morgen dan toch wel al iets dichter bij Rouen zijn. Meestal laat ik de routes voor de campings bepalen door Google. Maar dat is nu geen goede optie. Ik moet hoe dan ook twee kilometer terug en dan een zijweg in. Blijkt dit een onbegaanbaar, laat staan onberijdbaar pad te zijn. Vanochtend heeft Komoot me dat ook gelapt. Ik moest toen een andere weg zoeken langs een veldweg met aan weerskanten bramen. Een stuk te voet lopen was de enige mogelijkheid, wilde ik niet helemaal opengereten worden. Nu zet ik Google maar op auto. En wat blijkt: het aantal kilometers is korter en ik rijd op asfaltwegen! Begrijpe wie begrijpen kan.
De weg is licht heuvelachtig en ik rijd op mijn dooie gemak. Uiteindelijk zal ik nog voor drie uur aankomen. Net als ik gearriveerd ben, komt de uitbater aanrijden. Een hele vriendelijke man. Er is geen winkel of supermarkt in de buurt, maar hij stelt voor dat ik met hem meerijdt. Hij moet toch die richting uit. Dit aanbod neem ik graag aan.
In de supermarkt koop ik wat ik nodig heb voor mijn avondmaal. Ik zie er ook voor de eerste keer kleine flesjes rode wijn staan. Daar neem ik er een van mee om me vanavond mee te trakteren.
Wanneer ik terug ben is het eerste wat ik doe de natte was van gisteren ophangen. Die was reeds behoorlijk gedroogd door hem vannacht in mijn slaaptent open te leggen, maar kan nu helemaal drogen. Er is regen voorspeld vanavond. Dat was ook het geval voor vanmiddag, maar toen waren het maar enkele druppels. Gelukkig blijft de regen uit voor ik gegeten heb, enkele druppels niet te na gesproken. Ik zet me onder de boom en daar blijf ik droog. Tot het na een tijdje toch harder begint te regenen. Ik spoed me dan maar de tent in om te beginnen schrijven.
De camping heeft mooie plaatsen, maar is voor de rest heel basic: één douche en toilet voor mannen en één voor vrouwen, geen elektriciteit, maar het water is wel warm. Het is basic en voldoet dus aan mijn basisbehoeften. Gelukkig heb ik toiletpapier mee in mijn bagage, want dit is de eerste camping waar dit (nog) niet voorhanden is. Mobiel internet is heel wisselvallig, ik weet niet of ik mijn verslag zal kunnen doorsturen
Het was een dag die vooral bestond uit fietsen en tegenwerking door de routeplanners. De omgeving bood weinig aantrekkelijks. Ik heb dus geen foto’s genomen vandaag, behalve dan vanop de camping. Een mooi lichtpunt was wel het vriendelijk onthaal op de camping vanmiddag en de lift naar de supermarkt en de vriendelijke dame vanochtend in de camping: ze was dus wel aanwezig om te betalen; ik heb mijn plicht dus kunnen vervullen. Het was vandaag ook een pelgrimstochtdag, waardoor ik veel heb kunnen mijmeren. Morgen nog drieëndertig kilometer naar Rouen. Daar ga ik de kathedraal bezoeken en wie weet wat er nog interessant is. Uitkijken maar naar morgen!

Geschreven door Dominiek.op.pelgrimstocht