Portugal, Aveiro

Vannacht was er hevig onweer voorspeld, maar gelukkig komt hier boven mijn hoofd niet veel van terecht. Het dondert en bliksemt vooral boven de oceaan, maar ik kan rustig slapen. Mijn tent is ‘s ochtends nat van de regen, maar dat is niet erg. Die kan vanmiddag weer drogen op de volgende camping.
De rit verloopt vlot zonder belangrijke tegenslagen. Een kleine omleiding die me doet terugkeren, maar verder niet veel bijzonders. Ik fiets langs de zee, door bossen, langs weiden, langs rustige en drukke wegen… business as usual. Vermeldenswaard is wel dat ik vandaag op een echte veerboot de rivier overgestoken ben. Het was een echte RoRo-veerboot. Er waren ook nog andere fietsers waaronder twee Duitse jongens op een tandem.
Iets over drie uur kom ik aan op de camping. Ik heb vijfenzeventig kilometer gefietst in vier uur en een kwartier (waaronder ook de tijd van de veerboot gerekend is). Het ritueel herhaalt zich: inschrijven op de receptie, tent installeren, douchen, de was doen, zorgen voor eten. Ik ga in de grootste supermarkt van de buurt in de hoop iets lekkers te kunnen klaarmaken, maar het valt me heel erg tegen. Uiteindelijk wordt het maar weer een spaghetti bolognese op zeer eenvoudige wijze. Ik koop tweehonderd gram gehakt. De dame vraagt of het iets meer mag zijn. Uiteindelijk zie ik achteraf dat het driehonderdzestig gram is. Portugezen en iets meer…
Wat me ook opgevallen is vandaag is dat Portugezen van rood houden. Net zoals een stier afgaat op rood, kiezen zij steevast voor het rood van de fietspaden om op te lopen. Ook al hebben ze een promenade van een voetpad ernaast, toch lopen ze bijna met zijn allen op het fietspad, ondanks de grote afbeeldingen van een fietspad die er heel frequent opgeschilderd zijn
Het is pittoresk om door Portugal te fietsen. Kleine dorpjes, de huizen zijn zeer verschillend, maar meestal heel kleurrijk of versierd met tegeltjes. Opvallend is ook dat alle elektriciteit nog in de lucht hangt. Je ziet de kabels van het ene huis naar het andere bengelen. Dat zien we in onze streken allang niet meer.
Het blijft genieten om langs de kuststreek te fietsen, vooral wanneer de weerapp zegt dat het gaat gieten en het toch droog en zonnig blijft. Inderdaad, de kuststreek is altijd wel iets bijzonders, ook wat betreft het weer. Ik ben blij dat ik deze keuze gemaakt heb.
Ik vermoed dat ik overmorgen in Fatima kan zijn Ik wil er zeker meerdere dagen blijven om meerdere redenen. Een ervan is om wat uit te rusten, de andere is dat ik voor mezelf wat retraite wil inbouwen, mocht dat mogelijk zijn.
Terugkeren lijkt echter nog niet zo eenvoudig te zijn. Ik had voorzien dat ik met Flixbus terug zou kunnen komen, samen met mijn fiets, maar ik merk dat geen enkele bus vanuit Portugal fietsen meeneemt. Dat wordt dus nog een lastige zaak… Maar, voor elk probleem is een oplossing gekomen, dat zal nu ook wel zo zijn, daar vertrouw ik op.
Ik blijf met jullie allen verbonden, ook in mijn gebed en gedachten, ook al lijkt dit gedeelte van mijn tocht niet echt op een pelgrimstocht, toch zijn de dagen alleen op de fiets en ook ‘s avonds heel intense dagen in mijn denken en bidden.

Geschreven door Dominiek.op.pelgrimstocht

8 sep 2023Dag 77 - Porto

10 sep 2023Dag 79 - te gast bij Nederlanders

Al 10 reacties bij dit reisverslag

Waarom zou dit niet op een pelgrimstocht lijken?! Deze dagen zijn minstens zo waardevol! Ik vind het bijzonder om je tocht te volgen. Vanmiddag dacht ik terug aan wat ik vaak tegen de kinderen zei onderweg...Elke rugzak...in jouw geval fietstas...heeft zn eigen verhaal, zn eigen weg, zn eigen doel. Elk verhaal is anders...maar toch valt het me op dat er ook zoveel gemeen is! Momenten van boosheid, verdriet, vreugde, verwarring, leegte...maar ook de vragen, wat als ik straks thuis ben? Kan ik dit vasthouden? Enz. Ik denk dat elke pelgrim zich hierin wel herkent! Prachtig! Geniet morgen extra van je tocht! Slaaplekker en bom camino!
Frida 2023-09-09 23:11:04

Niet te Nederlands / Calvinistisch worden 😉. Verontschuldig jezelf niet voor al het moois dat je meemaakt. Het is je van harte gegund. Een mens mag genieten. Anders heb je geen reserve voor als het tegen zit. En dat je veel denkt en bidt was al duidelijk. Die verbondenheid voel ik en met mij velen, denk ik zo. 🙏🏻
Nicole Van Soest 2023-09-09 23:21:44

Jouw pelgrimstocht, hoe je die beleeft, hoe je die met zoveel mensen deelt, in alle openheid en kwetsbaarheid, is uniek. Het heeft onze zomer 2023 al op een bijzondere manier gekleurd, om nooit te vergeten. Met jou voorop en in volle actie op je trekkerfiets werd dit gaandeweg ook voor ons een mentale pelgrimage: soms pijnlijk, soms vreugdevol, nu eens afzien en dan weer genieten. Het hoort er allemaal bij, denk ik. En het heeft ons verbonden op een manier die ik vooraf niet voor mogelijk had gehouden. Maar alles gebeurt trap voor trap, kilometer na kilometer… (En voor ons: verslag na verslag 😉) Misschien hoeft een mens ook niet verder te kunnen kijken dan de volgende ‘kilometer’. 🤔 Geniet nu dus ook maar zonder maat en zéker zonder gêne - en niet ‘gewoon’ voor twee, maar voor ons allemaal! Dikke knuffel! 🥰🤗
Gert 2023-09-10 00:17:01

Zo mooi als Gert dat verwoord, daar sluit ik me helemaal bij aan. Geniet zeker van de prachtige schepping, de mooie en minder mooie momenten de waardevolle ontmoetingen. Het is mooi te merken dat steeds ontspander en blijer overkomt. Het is ongelooflijk wat je hebt beleefd en doorleefd en hoeveel mensen met je mee hebben geleefd en genoten van jou pelgrimage. Dus LEEF en geniet met volle teugen. 🤗🙏
Jenneke 2023-09-10 01:29:41

👍🏻❤️
Ella WIegers 2023-09-10 01:51:08

Spreuk van de dag: business as usual. Geweldig, je bent een echte professionele pelgrim. Het zit in iedere cel van je lichaam. Deze wijze van leven heb je je volledige eigen gemaakt de afgelopen maanden. Fantastisch, ben en blijf stinkend jaloers op je. Ik kan mij voorstellen dat de terugreis je al een beetje bezighoudt. Misschien doorfietsen naar een trein station of vliegveld? Misschien is er een toeristenbureau wat met je kan mee denken. Een taxi die je de Pyreneeën kan overbrengen naar Bordeaux, en daar de westelijke Santiagoroute terug fietsen (is een fijne route, zegt deze ervaringsdeskundige. Kan je ook nog even de Notre Dam van Chartres aantikken)? Je hebt immers nog tot 1 oktober, kunnen best een paar kilometertjes nog bij. 🤣💪🏻🚲❤️
Angelika ❤️ Hans 2023-09-10 08:24:23

Dominiek, hoe moedig is dat alles. Al zo lang door weer en wind, hitte ... Echt te bewonderen. Moge dat alles je veel goed doen, bovenal het goede dat van God komt! In gebed verenigd, Eric
Eric Haelvoet 2023-09-10 09:32:21

Mooi omschreven Gert! Geniet nog maar van deze dagen lieve nonkel Dominiek. Retraite in Fatima lijkt me een goed idee. Voor de terugtocht zal wel een oplossing komen op het juiste moment. Liefs, Lieve
Lieve 2023-09-10 09:33:22

Goede tekst Gert. Leuk zoals wij commentaargevers ook aan elkaar gewend raken. En wat het transport betreft: alles Sal regtkom. Desnoods met een lift van een vrachtwagen! Met zoveel engelen op je schouder vindt dit probleem ook zijn oplossing wel.
Hans Bosch 2023-09-10 14:19:03

Ben je nog in die kerk in Portugal geweest waar twee geliefden, waarvan een een prins, voorin in monumentale sarcofagen tegenover elkaar staan? En heb je ook de geschiedenis gelezen dat de prins moest trouwen met een Italiaanse dame, omdat zijn vader, de koning, de banden met Italie wilde ver- sterken? De prins werd echter verliefd op een beeldschone hofdame. Zijn vader liet haar ombrengen om zijn zoon te dwingen de Italiaanse te trouwen?
John Smeur 2023-09-10 15:24:11