Spanje, Redondela

Padrón was, buiten de drukte op de zondagmarkt, om half negen nog een dode stad. Op een enkele bar na is er niets open, ook geen kerk. Ik ben dan ook snel uitgekeken op de stad en rijd maar door richting Pontevedra. In het begin weer langs de nationale weg, daarna meer en meer langs de camino. Ik volg nu geen gele pijlen meer, maar blauwe. De tocht naar Pontevedra is heuvelachtig, maar niet echt zwaar. Dat waardeer ik, zeker na de zware inspanning van gisteren. Onderweg kom ik wijngaarden tegen waar de wijnstokken in de hoogte groeien en de takken als een vlak dak geleid worden. Het is bewolkt en af en toe valt er een spatje regen. De regen wordt iets harder wanneer ik Pontevedra binnenrijd. Een stad met een historische kern , een imposant franciscanenklooster en een mooie pelgrimskapel van Maria. Ik loop en fiets wat rond in de stad, ga een chocoladebroodje eten en leer dat ze dat hier een napolitaner noemen. Wanneer het goed middag is, zo rond één uur vind ik het welletjes en rijd verder richting Redondela. In Cesantes is een camping waar er een plekje voor mij is. De tocht daar naartoe is een stuk zwaarder. Er zitten best stevige klimmetjes tussen en heel steile afdalingen.
Ik word op de camping hartelijk ontvangen. Myriam toont me mijn plekje en geeft uitleg over hoe ik gemakkelijk bij het strand kan komen. Het is slechts enkele honderden meters van de camping verwijderd. Ik ga dan ook een kijkje nemen en pootje baden, want het water is ook hier heel koud. Langs het strand is ook een Mariakapel.
Ik ga in de cafetaria nog een biertje drinken en vraag hoe het zit met het avondeten, want omdat het zondag is heb ik geen inkopen kunnen doen om zelf iets klaar te maken. Ik heb een leuk gesprek met Myriam, waardoor ik weer een beetje Spaans bijleer en haar familiesituatie leer kennen.
Ik ben blij dat ik vandaag op een camping ben. Mijn tent is weer helemaal droog en schoon, alhoewel ik vrees dat het vannacht weer gaat regenen. Maar meer nog ben ik blij dat ik een rustige middag en avond heb. Ik kan het goed gebruiken, want er spelen op dit moment vele dingen in mijn hoofd over hoe het zal worden wanneer ik terug ben van mijn tocht. Op weg gaan met de Heer is boeiend, maar soms ook veeleisend en niet altijd duidelijk. Ik probeer daarom wat meer duidelijkheid te vinden en tijd te maken om hiermee bezig te zijn. Ik vertrouw erop dat Maria me hierbij zal helpen. Ik ben immers op weg om haar te groeten en te danken voor deze tocht. Tegelijk vraag ik haar bijstand voor de weg die ik daarna te gaan heb.

Morgen trek ik weer verder. Ik heb geen haast om te vertrekken want ik ben niet in een herberg. Ik moet nu kiezen: de centrale camino of deze langs de kust. Mijn voorkeur gaat uit naar deze langs de kust. Hij lijkt minder zwaar en ik houd ervan om langs de zee te kunnen fietsen. Maar misschien overtuigt iemand anders me nog van het tegendeel… Die moet dan wel snel reageren.

Geschreven door Dominiek.op.pelgrimstocht

2 sep 2023Dag 71 - Camino Portugues

4 sep 2023Dag 73 - Mijn fiets heeft een onderhoudsbeurt

Al 7 reacties bij dit reisverslag

Mag ik een lans breken voor de zeeroute?! Vooral omdat de zee rustgevend inwerkt op een mens. Daarnaast regent het er minder lang en is de weg misschien toch wat minder belastend? Heb maar vertrouwen dat je op tijd het nodige inzicht zal krijgen… Ik bid er mee voor, zoals nog vele anderen ongetwijfeld. Dikke knuffel ❤️
Gert 2023-09-03 20:06:08

De zee lijkt me mooier: hemel en water raken elkaar (met hopelijk niet te veel hemelwater ertussen). Maar volg gewoon je hart en laat je leiden door Hem. Ik geloof ook dat jij het eens was die zei dat we niet te hard moesten zoeken. Maar stil worden en naar God luisteren. Dan hoor je de antwoorden vanzelf. Mooie en niet te natte dag gewenst voor morgen. 🙏🏻
Nicole Van Soest 2023-09-03 20:56:49

Mooi om deze plekken weer terug te zien. In 2019 zijn we begonnen met de kustroute vanaf Porto, maar wij zijn toen de central gaan doen. Het was aan de kust erg druk, dan is het moeilijk om een slaapplek te vinden, daarnaast ben ik nogal snel overprikkelt. Central kent mooie oude dorpen, en mooie kerken, kapellen enz. Ook de eucalyptusbossen vond ik prachtig. De kust is natuurlijk ook mooi en jij hebt genoeg aan 1 bed!:-)Maar volgens mij is het zo dat iedereen zijn/haar eigen camino loopt/fiets en moet jij gewoon je hart achterna fietsten! Daar heb je niemand voor nodig om je te overtuigen! Slaaplekker en Bom camino!
Frida 2023-09-03 21:30:06

Dag Dominiek, Ik heb wonderbaarlijke dingen meegemaakt en inzichten gekregen die ik niet onder woorden kan brengen, maar altijd wanneer iker totaal niet mee bezig was en onverwacht. Vaak gehoopt dat het me weer zou overkomen maar zo werkt het niet. Dus uit dat hoofd stappen en er niet mee bezig zijnwat je moet doen. Piekeren wat te doen is een blokkade. Sterkte en genieten van je reis. Hilde
Hilde van der Kamp 2023-09-03 21:45:36

Wij zijn er met je eens, volg je voorkeur, lekker langs de kust. Mooie vergezichten over de zee naar de horizon. Geen heuvels en bergen die je dwars zitten. Maar de kabbelende golven die helpen je doel te bereiken, langzaam naar je doel laten drijven, wat het ook mag zijn. Heb vertrouwen.
Angelika ❤️ Hans 2023-09-03 21:57:40

Dag nonkel Dominiek, Mooi dat je een rustige middag en avond hebt gehad! Jouw foto’s zijn ook altijd zo prachtig… Ik herken het gevoel, ik heb dat ook vaak op reis gehad de laatste dagen al bezig met het vertrek. Het jammere is dat je dan vaak minder echt in het nu kan zijn dan de dagen ervoor. En ook al duurt het bij jou langer dan enkele dagen in verhouding is het ook zoiets. Wat kan helpen, weerom je doet ermee wat je wenst, voeten op de grond voelen, een hand op jouw borstkas leggen. Voel die hand daar liggen, adem en in gedachten ‘ik ben hier nu’. En nog eentje die ik af en toe toepas als ik aan het piekeren ga is zeggen tegen die gedachten ‘vanavond om …u mag je een kwartiertje piekeren maar nu even niet’ 🙂 Liefs, Lieve
Lieve 2023-09-04 08:05:24