Al 7 reacties bij dit reisverslag

Wat een klim is dat he?! Maar elke keer toch weer de moeite waard! Mooi geschreven. En herkenbaar. Je voelt het, als er in een kerk veel gebeden is, veel gedeeld, van verdriet tot vreugde tot alles wat er tussen zit! Samen met de kunst en muziek maakt het tot een plek waar mensen stil worden...ik kom er graag. Mooie foto's! Voor morgen weer een mooie dag!

Frida 2023-08-24 22:13:30

Je hebt helemaal gelijk wat betreft de Mariakapel in Assel. Het is gewoon een fijne plek, om gewoon maar stil te zitten, en je te bezinnen, het geeft rust, ik voel me er thuis…. Dag Dominiek, slaap lekker, liefs Rie

Rie 2023-08-24 22:31:41

Wat maak je een mooie tocht: het landschap, de mensen, de in-en ontspanning, je ervaringen die je met ons deelt. Die laatsten geven mij ook elke avond een moment van reflectie. Wat je schrijft over de waarde van een goede gebedsplek, is herkenbaar. Soms is het zo jammer dat mensen een kerk als een bezienswaardigheid zien en niet meer weten dat je hier komt om stil te worden, om te overdenken, te bidden. Thuis heb ik wel zo’n plek ingericht. Maar ook tijdens het wandelen en fietsen is het mooi om te merken dat je gaandeweg stil wordt en inspiratie op te doen. Ik wens je een goede nachtrust, mooie ontmoetingen en een goed vervolg.

Nicole Van Soest 2023-08-24 22:31:48

Dominiek, Omdat je ondertussen met rasse schreden, of moet ik zeggen trappen, Santiago de Compostella nadert moet ik snel zijn met ook te reageren. Ik wil je namelijk mijn compliment maken voor je verslagen, niet alleen qua inhoud, maar ook qua stijl. En niet te vergeten de weergave hoe je het persoonlijk beleeft. Menigmaal heb ik bij het lezen een deja vu, immers ik heb indertijd zoals ik je voor je vertrek vertelde, ook per fiets de tocht of bedevaart naar Santiago de Compastella vanuit Apeldoon resp. Assel (eerste stempel!) gemaakt. Daarbij heb ik de westelijke route via o.a. Chartres en Toiurs naar Saint-Jean-Pied-De-Port gevolgd en daarna in Spanje min of meer ook de Camino Francés. Veel succes en sterkte met het het laatste deel tot het uitreiken aan jou van de Compostelana. Buen Camino! -

Wiel Hansen 2023-08-24 23:02:24

Zo indrukwekkend als je de kaart bekijkt met het overzicht van jouw route! Het is nog maar een wippie naar Santiago. De foto’s spreker alweer voor zich. En de herbergen waar je overnacht zijn iets rustiger maar een paar weken geleden. Gelukkig maar! Geniet Dominiek!

Angelika ❤️ Hans 2023-08-25 07:49:55

Dag nonkel Dominiek, Wat een mooie foto’s alweer… toch fijn om zo een beetje mee te reizen met jou! Ik ga er helemaal mee akkoord dat de energie van de kerk en het omarmd voelen veel te maken heeft met wat er gebeurd in de kerk. Saar was in Senegal op een bouwkamp om een oude school te vernieuwen en was zo onder de indruk van hoe het daar was in de kerk. De samenhorigheid viel haar zo hard op. Het jammere is dat doorheen de loop van jaren het in vele kerken niet meer zo voelt… dat is de reden waardoor veel mensen op andere plaatsen de rust en stilte zoeken. (Natuur, yoga en meditatie) Ik merk in mijn lessen (de meesten komen al 5-6 jaar bij me, tieners zelfs 8 jaar) dat het gevoel van samen te horen, te delen vanuit rust en zonder oordeel en de innerlijke stilte in te gaan zo belangrijk is. Ik werk met de engelen, meesters (waaronder Jezus), het goddelijke,… en nodig dat ook op verschillende manieren uit. Ik merk dat mensen dat ook voelen als ze mijn ruimte binnenkomen. De reden dat ik het deel is omdat ik het zo mooi zou vinden als dit gevoel in een grotere gemeenschap terug kan gecreëerd worden, zonder dat mensen ervoor moeten betalen (tja ik moet ook eten hè…) het feit is dat er gewoon zoveel meer zou kunnen dan wat er nu is… veel plaatsen van kerken zijn gebouwd op energetische krachtplekken wat je sowieso al voelt, het is alleen jammer dat (door vaak een strakke, beperkte kijk- langs twee kanten) het niet meer ervaren kan worden. We zijn allemaal verbonden via het goddelijke… hoe het dan ook genoemd mag worden… voor de ene is het 1 God, voor de andere (zoals ik) zit het goddelijke in elk van ons, de natuur, .. we zijn allen onderdeel van 1 groot universum. Het zou fijn zijn als al die verschillen ook gewoon kunnen samengebracht worden… vanuit verbinding van hart tot hart. (Kijk naar jou en mij 😉💕) Ik heb een boek met gebeden waarin er aan het begin ook staat dat je zelf kan invullen naar wie je het richt afhankelijk van waar je in gelooft. Ik heb een hele tijd terug beslist om onze jongens niet te laten dopen en Saar haar communies niet te laten doen. Dat kwam toen voor verschillende mensen hard binnen. Maar eerlijk? Ik voelde het op dat moment niet hoe ik het wou voelen… voor mij was en is dat voor heel veel mensen schone schijn en ‘omdat het traditie is’ niet omdat ze het bewust voelen. En dat is net, volgens mij, waarom je Hem in veel kerken niet meer kan voelen. Het is tijd om dat op 1 of andere manier te transformeren… want als het instituut niet mee beweegt dan vrees ik dat er binnenkort (wat nu al zo is op veel plaatsen) geen volk meer zal komen. Het gaat in mijn gevoel altijd over dienstbaarheid, universele/ goddelijke liefde, verbinding en innerlijke rust. Niet hoe het gebouw eruit ziet… maar wel over het gevoel niet alleen te zijn dat er is, de overgave en het vertrouwen in het grotere geheel. (Persoonlijk mogen ze van mij ook starten met vrouwen toe te laten als priesteres en het celibaat af te schaffen) Een hele uitleg en heb lang getwijfeld of ik het effectief zou versturen… het spijt me als ik hiermee mensen tegen de borst stoot dat is totaal niet mijn bedoeling, net integendeel zelfs… de ego’s en gewoonten een stukje laten varen en spreken van hart tot hart… in de hoop dat er zo terug meer gemeenschappen kunnen ontstaan waar iedereen zich gezien en gehoord kan voelen. Waar ouderen meer opgenomen zijn in een gemeenschap en hun wijsheden kunnen delen. Waar ouders terug meer het gevoel hebben ‘it takes a village to raise a child.’ En dat ze niet alleen staan. Zoveel mensen voelen zich eenzaam, lopen tegen depressie of burn-out aan… waarom? Omdat ze het gevoel hebben alles alleen te moeten doen, zich alleen voelen en niet gezien worden voor wie ze zijn. Zoveel mensen houden zich in om te doen wat ze werkelijk wensen uit angst afgewezen te worden, veroordeeld te worden,… met als gevolg dat ze zelfs fysiek pijn krijgen omdat ze tegen hun zielenwens ingaan… dat is toch niet het goddelijke? Het goddelijke ondersteund, heeft lief en heeft een groter algemeen plan,… het (ver)oordeelt niet… Het zou de wereld een beetje mooier maken als dat terug meer kan en mag gevoeld worden… niet leven vanuit angst maar vanuit liefde… Soit… ik heb even het gevoel dat ik zelf een blog aan het schrijven ben 🙈😱🤪 maar ik deel het toch… wie weet kan het meehelpen een steentje in de rivier te verleggen… Veel liefs, Lieve

Lieve 2023-08-25 09:03:36

Zou je op zaterdag al Compostela binnenrijden? Ik vermoed het! Zo knap! 👌🙌 En al dat klimwerk op je zwaarbeladen fiets! 1270m😱 Op adrenaline, schrijf je… En dan ‘s anderendaags terug van ‘t zelfde!!!? Niet te geloven (maar dat doe ik wél, hoor!) Wat die kapellen en kerken betreft: of die inspirerend en rustgevend zijn, hangt m.i. ook af van het geloof, de inspiratie en de ‘geest-drift’ van wie ze inrichten en onderhouden. De kapelkamer op de Apollolaan, de Mariakapel in Assel, ook de H.Geestkapel daar… plekken die iets uitstralen, die uitnodigen om stil te vallen en ruimte te maken voor…God. Godspeed, Dominiek, vandaag en alle dagen! ❤️

Gert 2023-08-25 11:10:33