Dag 42 - De Pyreneeën!
Frankrijk, Saint-Lizier
Een kilometer buiten Le Mas D’Azil rijd ik door een grot, helemaal gevormd door de rivier. Het is indrukwekkend, zo lang en diep. Hier zijn vele miljoenen jaren door moeder natuur aan gewerkt!
Een volgend opmerkelijk gebouw komt weer een aantal kilometers later. Ik heb net geschuild voor een hevige regenbui en zie verderop de kerk van Reynaud liggen. Een kerk tussen twee huizen in. Meer lijkt er niet te zijn. Achter de kerk veertien rotsen met in elk een statie uit de kruisweg. De kerk ligt iets van de weg af, maar ik rijd ernaartoe. Ze is open. Wat me nog het meest opvalt is dat deze kerk nog in gebruik is. Zelfs het Allerheiligste Sacrament is aanwezig.
De hele dag wordt verder getekend door klimmen en dalen, door buien en af en toe een klein beetje zonneschijn. Als ik denk dat de buien voorbij zijn omdat de hemel uitklaart en ik mijn regenjas uitdoe, trekt de lucht na twee kilometer weer helemaal dicht. Nog een kilometer later kan het jasje weer aan. Aan het einde van de dag regent het pijpenstelen en kom ik kletsnat aan in Saint-Lizier. Een oude middeleeuwse stad met een voormalige kathedraal en bisschoppelijk paleis. In een stukje van het oude klooster, waar ook het ‘office du tourisme’ gevestigd is, kan ik mijn intrek nemen in de gite voor pelgrims. Na een uurtje krijg ik nog gezelschap van een Franse dame die te voet de camino loopt.
‘s Avonds heb ik een lang gesprek met de dame. Ze heeft het moeilijk met de Kerk en haar regels en vraagt zich af hoe ik hiermee omga. Ik probeer haar uit te leggen dat de regels belangrijk zijn als streefdoel, maar dat de liefde en de barmhartigheid belangrijker zijn. Jezus is immers niet gekomen voor de gezonde mensen, maar voor de zieken, om de zondaars te redden. Voortdurend staat Hij klaar met zijn vergeving, zijn bemoediging. Nooit verwerpt Hij een mens, maar zoekt hem of haar op te nemen in zijn liefde.
Mijn tocht is een bijzonder avontuur. Elke dag weer mag ik genieten van mooie dingen en ontmoetingen. Hierdoor voel ik me mentaal goed en sterker worden. Soms lijkt het of ik op vakantie ben en me alleen maar moet bezighouden met het essentiële: de tocht (fietsen), onderdak en eten. Daarnaast heb ik veel tijd om na te denken over wat belangrijk is in mijn leven, in de salesiaanse provincie, in de Kerk, in de wereld. Soms zit ik zingend op mijn fiets, meestal liederen van Oosterhuis te zingen (omdat ik die het beste ken?). Ik voel dat ik in mijn hart weer energie aan het krijgen ben en opnieuw de mooie dingen in het leven leer zien en erkennen. Dat maakt me enorm dankbaar en geeft me rust.
Anderzijds vraag ik heel veel van mijn lichaam. Elke dag is een beetje een uitputtingsslag: kilometers malen, doorduwen, hartslag naar omhoog, verzuring in de benen. Ik ga vroeg slapen en heb voldoende lange nachtrust. Maar het fietsen is vrij intensief. Voor ik aan mijn tocht begon heb ik niet zoveel getraind. Mijn lichaam stond bovendien nogal onder stress. Zoveel fysieke inspanning ben ik niet gewoon. Mijn lichaam moet zich daaraan aanpassen. Soms geeft het signalen af dat het wat meer tijd nodig heeft. Een ontsteking aan mijn enkel die moeilijk geneest, pijn in de liesstreek die uiteindelijk een ontsteking is, spierpijnen op andere plekken,… soms maakt het me ongerust en zoek ik wat meer zekerheid. Een dokter of apotheker kan me dan helpen. Ik heb immers geleerd dat het beter is op tijd te zijn met een kwaal dan te lang te wachten. Misschien vinden sommigen me wat te slap en te gemakkelijk toegevend. Ik durf dat voor mezelf tegen te spreken. Ik win advies in, maar ga toch door, elke dag opnieuw. Ik probeer steeds meer naar mijn lichaam te luisteren en het te geven wat het nodig heeft. Het is immers een kostbaar bezit. Wat me zeker ook heel sterk maakt zijn de bemoedigende woorden in de reacties die ik krijg. Maar daar schrijf ik een andere keer wel over.
Morgen komt een ultieme proef: ik moet de Portet d’Aspet over. Geen klein bier. Ik kijk er enigszins ongerust tegenaan. Zal ik erover geraken? Ik laat het je morgen weten.
Geschreven door Dominiek.op.pelgrimstocht
Al 13 reacties bij dit reisverslag
Je hebt al 39 trainingsdagen achter de rug om je voor te bereiden op de Pyreneeën. Ik twijfel er niet aan: dit gaat je lukken! Wellicht met nog een paar doktersbezoekjes🤣, maar wat maakt het uit? Je geraakt er! Doe vooral wat goed voelt. Je weet zelf het beste wat je lichaam en geest nodig heeft.
Angelika ❤️ Hans 2023-08-04 20:33:20
Wat een indrukwekkend landschap! En dat je daar dan doorheen fietst: chapeau! Niet veel mensen doen je dat na. Veel succes morgen. Ik steek weer een kaarsje op bij Maria. 🙏🏻
Nicole Van Soest 2023-08-04 20:49:17
Zo herkenbaar allemaal! Mijn respect heb je allang...dat fietsen vraagt nogal wat...trouwens...wandelen gaat hier ook niet altijd vanzelf. Pelgrimeren zelf vraagt ook nogal wat...je openstellen voor alles wat op je pad komt, lijkt makkelijk, maar is ook gewoon overweldigend! Ik denk niet dat mensen je slap vinden, als je advies inwinnen bij een arts, eerder verstandig! Het is belangrijk goed voor jezelf te blijven zorgen, zeker bij zo'n topprestatie. Oke, hier gaat het niet om bij een pelgrimage, maar het is wel wat het is natuurlijk! Prachtige foto's weer! Ik wens je veel kracht morgen, en meer mooie ontmoetingen! Lieve groeten van ons allemaal!
Frida 2023-08-04 21:08:50
Portet daspet. Gene kattepis. Veel succes.
Ronny 2023-08-04 21:14:43
Weer een boeiend verslag en prachtige foto’s! Ik kan me het fietsen goed voorstellen en voel de hellingen al bijna in mijn benen…. Maar je komt er zeker wel. Rustig aan stug volhouden! Groeten Roelof de Jong
Roelof de Jong 2023-08-04 21:36:15
Morgen is morgen en je red het al denk je zelf dat het moeilijk is onze lieve Heer laat jou ook niet in de steek. wij doen ook steeds een extra gebedje voor je en steken ook een kaars bij Maria aan voor je volgende dag. Sterkte.Dominiek maar luister wel naar je lichaam en geest.
Eduard en Silvia Duivenbode 2023-08-04 21:49:01
De Pyreneeën komen altijd dreigend over zeker als je van het noorden komt die donkere aanblik het is misschien maar mijn gedacht en voor ik de Tourmalet ging beklimmen eerst de grot in Lourdes bezoeken en een kaars opsteken voor de goede afloop .Heb die bult 3 keer beklommen, en dan die kick van de afdaling zaaalig heb eenmaal de 100km/h overschreden in bloedvorm moet je niet doen Dominiek met die tassen aan je fiets. En het kan daar ook beginnen te spoken door plotseling opkomend onweer. Ik heb het allemaal overleefd dus jij zult dat zeker overleven .Blij te horen dat de warmte wat minder is, denk steeds aan de woorden van Bernard Welzenes : Wij gaan ervoor. Slaap wel.
Pieter 2023-08-04 22:34:42
Weer met bewondering en verwondering jouw verslag gelezen. Moedig! Blijf doordacht handelen, luisteren naar je lichaam en raad vragen waar nodig. Dit is niet slap maar slim. Met jou ben ik benieuwd naar morgen. Het wordt wellicht heel moeilijk maar” yes, you van!” Het allerbeste en veel liefs.
Nicole Brugge 2023-08-04 22:55:28
Ha Dominiek! Elke dag weer lees ik je indrukwekkende verslagen en bekijk ik je dito foto's. Ik vind het moedig dat je zo openlijk je ups en downs deelt. En zie eens hoever je er mee komt! Blijf alsjeblieft goed naar jezelf luisteren. Je gevoel is heel belangrijk, maar je verstand niet minder. Gewoon naar een apotheek of wat dan ook gaan als je wat ongerust bent of vragen hebt. Om raad vragen is prima toch? Geniet van je tocht! Groeten uit Apeldoorn! Vaja con Dios!
Els 2023-08-04 23:16:03
Jij te slap?? 😲 Hoe kom je erbij?!! Met meer dan 2500km in de benen op nog geen anderhalve maand tijd! Absoluut niét dus hé zeg! Het is in tegendeel geruststellend te weten dat je op zo’n verantwoorde manier omgaat met je lichaam. Je bent heel goed bezig en het zal je zeker lukken, trap na trap op die pedalen. Met Gods Geest om je heen, en de dagelijkse gebeden van zovelen. Heb maar vertrouwen. God zegene en beware je. ❤️
Gert 2023-08-05 00:21:57
Slap? Ik denk dat er niemand is die dat van jou denkt... integendeel! Je bent zo goed bezig en net heel goed dat je opmerkt wat er in je lichaam gaande is en er op tijd naar handelt door eens naar de dokter te gaan. Veel moed vandaag!! Ik denk aan je. Liefs
Lieve 2023-08-05 09:50:00
Pyreneeën! Klinkt als uiting van bewondering en overwinning, en zo mag het zijn! Allereerst ook naar jezelf toe. Een mooi markeringspunt en beloning van jouw geduld, doorzettingsvermogen en dankbaarheid. Tegelijk is het een figuurlijk hoogtepunt om dit te mogen beleven. Chapeau, petje af voor deze tocht, waarop je je aan iedere dag over geeft met vertrouwen en geloof. Tegelijk leer je je grenzen kennen en ook de mogelijkheden die je in je hebt. Een mooie en voorspoedige voortgang wens ik je toe, en.... alle goeds ook voor jouw fysieke situatie. Daarbij mijn dank voor jouw inspirerende woorden. Ik wens je een goede voortgang van jouw Camino toe.
Theo Scholtes 2023-08-05 15:02:34
Man, man, wat doe je jezelf toch aan. Het lijkt wel een vorm van zelfkastijding. Maar ik zie ook: je komt er telkens weer gelouterd uit. Je zegt dan zelf wel dat je -fysiek- danig onvoorbereid aan deze klus bent begonnen. Maar ik zie je afgelopen voorjaar nog bezig tijdens het kuisen van de kapel: met onder iedere armpit een complete kerkbank! Kortom, dat lijf van jou kan wel wat verzetten. En zeker met al die goede raadgevingen van ons thuisfront moet de meet tocht wel gehaald worden?!?! Geruststellende gedachte daarbij: de Pyreneeën trotseren is van noord naar zuid een stuk comfortabeler, dan van oost (Middellandse Zee) naar west (Golf van Biskaje). Zet hem op, witte muizen!!
Jaap Gus 2023-08-05 22:37:01
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
