Spanje, Santiago de Compostella

Gisterenavond, nadat ik mijn blog geschreven heb, ga ik naar de pelgrimsmis. Ik ben ruim op tijd en kan concelebreren. Ik moet wel mijn ‘celebret’ laten zien, een document dat bewijst dat ik priester ben. Het briefje dat ik toon, wekt enige hilariteit: normaal is het een kaartje met foto en dergelijke. Het mijne is nog een briefje in het Latijn… Maar, ik mag meedoen. De hoofdacoliet vraag me om een stuk van het dankgebed in het Frans te bidden. Hierdoor mag ik naast de hoofdcelebrant, de decaan van de kathedraal staan. Ik voel me zeer vereerd. Na zoveel tijd op deze manier mogen celebreren geeft me een heel goed gevoel. Op het einde van de communieuitreiking komt een jonge man naar me toe. Hij vraagt niet voor de communie, maar vraagt of ik degene ben die met hem gefietst heeft op de camino. Hoe bijzonder is dit. Na de mis loop ik nog wat rond in de kathedraal en daar spreekt een koppel me aan. We hebben elkaar ontmoet in Astorga. Ook zij waren verwonderd dat ze me als priester zagen. Hun zoon is ook priester van vijfentwintig parochies. Weer bijzondere ontmoetingen op deze bijzondere avond.

Vandaag slaap ik uit en word pas om negen uur wakker. De salesianen zijn allen vertrokken voor een ontmoeting met hun provinciaal. Ik ontbijt en vertrek naar de stad. Het is nog vrij rustig. Ik kan makkelijk aansluiten om het graf en beeld van Sint-Jacob te groeten en daarna nog eens rustig de kerk in te gaan. Ik merk dat de ‘pórtico de la Gloria’ afgezet is. Het is een deel van het museum geworden. Er is zoveel belangstelling voor dat de hele dag al uitverkocht is. Ik vind het jammer. Ik herinner me dat we vijfentwintig jaar geleden, toen we aankwamen, we de trappen op konden gaan naar de grote ingang, door de pórtico binnengaan en zagen hoe op het hoofdaltaar Sint-Jacob ons begroette. Jammer dat dit nu niet meer kan. Wat eigenlijk een hoogtepunt voor een pelgrim zou kunnen zijn, heeft men ingeruild voor toeristisch gewin.
Ik bezoek de stad nog verder. Naarmate de dag vordert zie je de pelgrims toestromen, samen met de toeristen. Het wordt me iets te druk en nadat ik iets gegeten heb trek ik me terug op mijn kamer bij de salesianen om wat te rusten.
Rond half vijf keer ik terug naar het centrum. Ik heb wat post te versturen en wil nog iets kopen om de medebroeders te danken voor hun gastvrijheid. Het is nog drukker dan daarnet. Ik ga terug de kathedraal in en ga in de middenbeuk, voor Sint-Jacob zitten mijmeren.

Deze dag geeft me een eigenaardig gevoel. Ik ben heel dankbaar dat ik hier geraakt ben, maar ik heb de indruk dat mijn tocht niet ten einde is. Hier in Santiago ben ik nog niet echt aangekomen op mijn pelgrimstocht. Ik moet verder gaan, verder in mezelf, verder op zoek naar het inzicht van wat God van me wil. Ik heb heerlijke momenten gehad de voorbije tien weken. Ik heb zoveel van mezelf ontdekt. Maar ik ben er nog niet. Zoals in een lied gezongen wordt: ‘de onrust drijft me verder voort’. Ja, er is vandaag een stuk onrust in mij gekomen. Een onrust die niet wil dat ik stilval, een onrust die wil dat ik niet ophoud met Hem in mijn hart te zoeken. Een heilige onrust zou ik het willen noemen, misschien ook wel iets van weemoed. De tocht is belangrijker dan het doel en die tocht gaat verder. We zien waar die me heen brengt.
Morgen vertrek ik daarom naar Finisterre en daarna naar Fatima. Het is alsof Jacobus me verder doorstuurt naar Maria… Hoe die tocht zal verlopen weet ik niet. Het is niet echt langs een uitgestippelde traditionele route.

Ik zal dus nog wel een tijdje blijven bloggen, tot vreugde van degenen die dachten dat het al gedaan zou zijn…

Geschreven door Dominiek.op.pelgrimstocht

27 aug 2023Dag 65 - Santiago de Compostela

29 aug 2023Dag 67 - We gaan naar het einde van de wereld

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Het verschil is erg groot, de stilte in een desolaat landschap en de drukte in de stad. Dat is erg wennen. Erg moedig dat je verder gaat. Gelukkig blijf je schrijven op je verdere reis. In Fatima zal de drukte minder zijn dan in Lourdes en Compostella. Veel succes en nog meer veilige km's.
Bernard Willemars 2023-08-28 20:09:11

Wat een bijzondere ervaring! Prachtig! Ik ken het gevoel, verder te moeten...nog niet klaar te zijn! Wat ontzettend fijn dat je de kans krijgt verder te gaan! En nog mooier dat je daar gebruik van maakt! En dan ook nog naar Finisterre...de start van een nieuw begin, het oude los laten en vandaar opnieuw beginnen. Wij hadden in de planning door te lopen naar Finisterre, niet gelukt. Wel een mooi vooruitzicht is dat we dat, als het lukt, in de mei vakantie gaan lopen! Ik ben zo blij voor je, dat je door gaat! Ben benieuwd naar je ervaringen! Buen camino dus maar weer! Lieve groet
Frida 2023-08-28 20:34:52

Een mens kan van alles plannen, maar je gevoel vertelt je wat wel en niet belangrijk is. Het heeft mij veel gebracht om naar die innerlijke stem te luisteren. Ergens denk ik dat de onrust nooit helemaal weg zal gaan: een mens heeft altijd wat te onderzoeken, iets om God te bevragen, stil te worden en naar Hem te luisteren. Onrust is, denk ik, nodig voor groei. Wie ben ik, waar ligt mijn talent, wat ik ik daarmee doen m’n voor anderen? Wat is mijn weg? Dat is wellicht de dynamiek in ieders leven. De meeste mensen vinden onrust vervelend, maar misschien moet je die wel juist omarmen. Ik vind het mooi dat je spreekt van een heilige onrust. Fijn dat je verder gaat en ons hierin meeneemt. Bonne route! 🙏🏻
Nicole Van Soest 2023-08-28 21:15:12

“We gaan weer verder, vol van hoop, op ongebaande wegen, met onze droom op hinderloop, de meeste feiten tegen. De onrust houdt ons op de been en doet ons verder reizen. Een Stem die klinkt door alles heen: een God, niet weg te prijzen. Sjaloom, geluk op deze reis ...”‼️ ❤️
Gert 2023-08-28 21:27:29

We blijven je volgen, we blijven lezen, we blijven mee leven, we blijven genieten van je verhalen! In gedachte fietsen we met je mee, goeie tocht verder.
Angelika ❤️ Hans 2023-08-28 21:46:57

Ja Dominiek , Ik moest even tijd hebben om te zeggen hoe ik je iets zinnigs kon schrijven na zo een bijzondere tocht van 3600 km met de fiets over allerlei wegen , ontmoetingen , kaarsen, gebed in vele gebedsoorden. jou innerlijke weg weg van geloof die je met ons deelde.. en ik die dacht dat je niet graag schreef....ik moet mijn gedachten herzien..we zijn verslaafd aan je dagelijkse blog ....ik vreesde gisteren.....schrik dat er geen verhaal een avond verhaal meer kwam Maar zo fijn thuis mogen komen in de rust van een salesiaan's huis in Compostela en dan mee mogen concelebreren ( een geluk je een latijns bewijsstuk had) en een dankgebed mogen brengen in het Frans.Ja het belang van de talen. Dus wat zeg ik CHAPEAU Ik doe mijn hoed af voor jou. Een hoed is belangrijk voor mij.Is mooi en bescherming tegen te felle zon voor de huid en verblindend zicht.Op naar Fatima .in 2012 gingen we met onze belgische vriend Ivo( die al 30 jaar in Portugal woont en zijn Portugese vrouw Tereza) samen naar Fatima.we waren heel sterk onder de indruk van dit pelgrimsoord, de gelovigen....wij beleefden het veel sterker dan Lourdes.Tereza gaf er mij een paternister voor mijn moeder. Het jaar erna in 2013 heb ik die paternoster met mijn moeder kunnen meegeven naar de hemel. Als alles lukt gaan we in oktober naar ons vrienden in Portugal.
Lisette 2023-08-29 06:41:38

Dag nonkel Dominiek, Volg jouw gevoel en de roep maar volop. Ik wens je een verdere bescherming toe op jouw tocht en dat het jou nog meer inzichten mag brengen over wat Hij van jou wenst en je in overgave kan en mag gaan. Veel liefs, Lieve
Lieve 2023-08-29 08:34:57

Onwards Christian soldiers! Op naar Fatima, op naar moeder Maria! Ik hoop dat Fatima wat minder toeristisch is. Ja, de commercie maakt veel kapot. Toch moet het mogelijk zijn om desondanks door alle bombast heen te zien en een spiritueel moment te beleven. Ik wens je veel spiritueel genot op de voortgang van je pelgrimage. Wees voorzichtig op de weg naar Fatima. Ik herinner me de grote groepen pelgrims die over de autoweg wandelend naar Fatima trokken. Wel met “gevaren Jasjes” aan, maar toch….
Hans Bosch 2023-08-29 08:59:49

Ik dacht het wel. Groot gelijk. Wat zouden we doen zonder uw dagelijks verslag? Zou voor ons ook als een zwart gat aanvoelen 😀
Ronny 2023-08-29 11:43:05

Beste Dominiek, Ik vind het fijn om je reisverhalen te lezen en een graantje mee te pikken van je gedachten onderweg. Verhalen die je hersens aan het werk zetten. goed te lezen dat je verder gaat en hoop dat je uiteindelijk de innerlijke rust terug vind waarnaar je opzoek bent. Een slotakkoord waar we allemaal lering uit kunnen trekken. Veel devotie en succes
jacqueline 2023-08-29 20:04:03

Lieve Dominiek, Wat fijn dat je weer verder gaat met schrijven. Ik wens je een veilige rit naar Fatima en later terug naar België en Nederland. En ga je blog weer elke dag volgen. Ik bid datGGG ook dit deel van je bedevaart veilig verloopt. Je weet niet half hoeveel goeds je me hiermee geeft . Goede reis😘👵🙏🏻
Ans Watzdorf-Blommesteijn 2023-08-29 21:39:52