Zaterdag
‘s Ochtends om 05.00 uur blijkt dat mijn heerlijke plek ‘met uitzicht op Kandy’ pal naast een moskee ligt. Ik vind het wat onbeleefd naar Allah toe, maar ik doe toch maar even oordoppen in. Moet nog even wat energie verzamelen voor het echte langere klimmen๐
. Ik heb even getwijfeld of ik met de trein zou gaan, want Kandy - Ella staat bekend als ‘één de mooiste treinritten ter wereld’ maar dan moest mijn fiets al met een nachttrein vooruit en dat vind ik teveel gedoe en risico. Daarnaast is de kans op regen heel erg groot en dan is het uitzicht sowieso minder. En ik vind het allemaal al zo prachtig! Dus het wordt de fiets ๐ต๐ปโ๏ธ.
Mijn Iphone ziet nog steeds groen en dit komt niet vanzelf goed vrees ik. De Samsung van mijn moeder, doet het ook niet helemaal lekker. Dus voor vertrek op zoek naar Kandy Iphone Store, eens kijken of ze daar nog wat met mijn Iphone kunnen…
En dan kom ik terecht in de hectiek van Kandy centrum. Het rijdt rijen dik, dwars door elkaar, inclusief overstekende mensen, tuktuks die opeens keren en ik weet niet wat allemaal nog meer. Er is maar één oplossing: go with the flow en vooral: niet remmen of twijfelen๐
๐ค๐ด๐ปโ๏ธ Dus ik gooi me er zelf in, en probeer me te gedragen als een local. Even is het heeel spannend en dan krijg ik door hoe het werkt en begin het zelfs grappig te vinden. En zo kom ik ongeschonden aan bij de Iphone store… Die blijkbaar op zqterdag later open gaan … Ik bel ze op en ze staan binnen 10 minuten voor mijn neus. Doen vervolgens allerlei rescue acties, maar het komt niet echt meer goed. Uiteindelijk koop ik een tweedehands iphone 12 voor €300. Goede deal lijkt me en blij dat ik weer een mobiel heb. Het is al 11 uur als ik op pad ga. De rit Kandy uit is minstens net zo chaotisch als erin, maar ik slinger me door alle verkeer. Op een heel druk onoverzichtelijk kruispunt helpt een politie ๐ฎโ๏ธ me nog even. En dan lekker klimmen en dalen, nog niet te heftig, dat komt pas later.
Begin van de middag beginnen die enorme moessonbuien weer, zelfde liedje als gisteren. Absoluut onveilig en niet te doen. Omdat ik ook nog een enorme slechte weg had, ga ik het sowieso niet halen voor het donker, dus ik ga op zoek naar vervoer. Ik vraag de mensen op straat om een pickup, want hier is geen bereik. Via-via weten ze iemand, en ja hoor, daar komt een tuktuk ๐บ aan. Ik zeg dat dit niet past, maar de jongeman vindt van wel. En ja hoor, als ik met mijn benen óp de achterbank ga zitten en we laten het voorwiel uitsteken aan de zijkant past het net. En zo rijden we 40 km al hobbelend naar mijn volgende stop. We zien bijna niks onderweg door de buien, ik ben weer blij met deze keuze. De View Homestay ligt prachtig, ook weer een hele klim trouwens, en doet op andere dagen vast zijn naam eer aan๐ Ik heb medelijden met al die toeristen die vandaag de trein nemen, het hele gebied zit in de dikke mist ๐ซ ….
‘s Avonds is het nog steeds keihard aan het hozen en ga ik met een tuktuk samen met een spaans stel op zoek naar een restaurantje. Leuke lui, ze zijn ijsmaker in Almeria, werken van mei tot november en gaan dan een aantal maanden op reis. Mooie verhalen natuurlijk. De ๐บ chauffeur ziet geen hand voor ogen maar zegt alleen maar vol goede moed : ‘safety first, no problem, enjoy sri lanka’๐
. We zijn blij als we ook de terugweg gehad hebben en heelhuids terug zijn๐
.
Zondag
De laatste echte klimdag, Nuwara Eliya ligt op 2000 meter, ik moet bijna 1300 meter klimmen. Ik hoef maar 30 km maar doe daar zo’n 4,5 uur over. Het lijkt af en toe wel of er lood in mijn lijf zit, maar de hoogte doet natuurlijk ook wel wat, bedenk ik me pas later๐ต๐ปโ๏ธ. De mensen zijn weer zo leuk onderweg, ik stop regelmatig even en geniet van mijn tweede capuccino in twee weken, want helaas vrijwel enkel nescafé-oploskoffie hier (sorry P&G๐).
Mijn hondenfluisteraarschap gaat steeds beter, maar als ik vergeet twee waakhonden ๐๐ te groeten, nemen ze me dat zeer kwalijk. Goedpraten helpt niet meer, en ook langzaam rijden stopt ze niet. Net als ik overweeg om dan maar af te stappen, komt er een behulpzame scooter tussen ons in rijden๐๐ป๐๐ป
Ps. Om het verkeerde beeld te voorkomen: er zijn heel veel lieve, relaxte honden ๐ถ ๐ถ hier natuurlijk. Maar er zijn er een aantal die hun taak als waakhond nét iets te serieus nemen. En fietsers zijn waarschijnlijk te onbekend. Of witte kuiten smaken gewoon beter, kan ook natuurlijk๐.
Waar de dag begon met heerlijk veel zon๐ , is het begin van de middag weer heel veel regen๐ง. Maar geen tuktuk-noodzaak want dan ben ik net over๐
. In Nuwara Eliya zijn best wat toeristen die de thee plantages willen bekijken, veel hotels ook hier. Ik kies toch weer voor een basic homestay. Leuk om het leven van de locals van dichtbij mee te maken en beter ook voor hun inkomen. Hardleers, want weer eentje mét uitzicht, dus ook hier nog even klimmen…
Morgen naar Ella en volgens mij voorlopig de laatste moessonโ dag ๐ค๐ค
Geschreven door Waar.is.Marieke