Ik heb vastgesteld dat ik een dieselfietser ben. Als alle andere fietsers vertrekken, zit ik net lekker aan 't ontbijt. De eerste paar uur schiet het ook niet op, ik kijk verlekkerd naar alle koffietentjes en pas na zo'n 40 km kom ik op stoom. Vandaag zit de start niet echt mee. Het regent tijdens het inpakken, de neongekleurde fiets-italiaan heeft mijn picknicktafel ingepikt, mijn fiets valt om, handdoek op de grond in de douche etc. Zo'n dag😳.

Ik stop al na 7 km op de Grote Markt in Mechelen, prachtige stad! Ik fiets rondjes in het centrum want ik kan het Jacobshuis niet vinden. Ik snap niet hoe fie pelgrims dat deden. Al die plekken zijn zo goed verstopt! De route naar Aalst gaat voor een groot deel over het Leirekenspad, een oude spoorlijn die ooit werd aangelegd om Antwerpen te verbinden met Noord-Frankrijk en de Kanaalhavens. De neon-italiaan sjeest me voorbij, er kan nog net een kleine 'hello' vanaf.
Vanaf Aalst fietst ik over het jaagpad langs de Dender, prachtig! Ik neem mijn kritiek op belgische fietspaden terug: ze zijn fantastisch onderhouden. Ik zie ook erg veel woon-werkverkeer per fiets, dus dat helpt.

Het blijft de hele dag motregenen en na 79 km zit ik de tent op op camping de Gavers. Daar krijg ik mijn eerste camino stempel. Op de factuur, want ik heb geen stempelboekje😬. Ik breng de avond door met een belgische wereldfietser, hij fietst 9 mnd per jaar en heeft de mooiste verhalen. Ik droom dus alweer over nieuwe fietsavonturen!

Geschreven door Waar.is.Marieke