Vandaag is het zondag en rustig in de stad. Ik heb heerlijk geslapen en zit al vroeg op de fiets. Voor ontbijt kan ik gelukkig terecht bij Paris Baquette. Omdat ze geen croissants hebben pak ik een lekker uitziend broodje….blijken er rode bonen 🫘 tussen te zitten. Okee, ook weer geprobeerd😅

De eerste 20 km fiets ik langs de rivier, prachtig! Weer veel tenten🏕. Naast de paar campings die ik zie ook veel wildkampeerveldjes. En ook weer veel weekend-medefietsers 🚴🏻🚴‍♂️ en wandelaars🚶‍♀️🚶🏻‍♂️. We boffen maar met z’n allen want overal weer lekkere rustplekken. De fietsers zwaaien hier niet, maar buigen hun hoofd. En niet zo’n beetje ook, soms ben ik bang dat ze bijna hun stuur raken… Maar ik buig vrolijk terug, is eens wat anders dan zwaaien 👋

Ik fiets echt door een ander landschap nu, veel (oudere) mensen zijn aan het werk op het land. Als ik even een foto sta te maken stopt er een auto. De man stapt uit, loopt naar zijn kofferbak en zegt alleen maar ‘helpful’… Pakt hij er twee enorme rode appels 🍎🍎 uit, minstens zo groot als een grapefruit en geeft ze aan me. Ik bedenk me slechts heel even dat ik zo flink bergop moet, en dat dit veel gewicht is maar te leuk en lief! Dus ik bedank hem uitgebreid en stop voor het evenwicht in elke fietstas minstens een pond extra 😉

Bij een wegrestaurantje waar ik even een koffie drink, haal ik de appels tevoorschijn en hup… in no-time krijg ik een mes 🔪 vorkje en twee lunchzakjes. Schatjes 🥰 zijn het hier!
Ik deel de appels even later met Hoon Tan uit Singapore. Ik passeerde haar gisteren al. Net als ik reist ze graag per (vouw)fiets en al snel staan we technische details over haar Birdy en mijn Bike Friday uit te wisselen. Erg grappig. Ze nodigt me uit om volgend jaar naar Singapore te komen. Krijg het nog druk😉

Tot nu toe heb ik aardig langs de hoogtelijnen kunnen fietsen, maar nu is er geen ontkomen meer aan. Op een gegeven moment moet ik 5 km lang 10% klimmen🚵‍♀️. Wel super dat ze op weg naar boven speciale rustplekken voor fietsers aan hebben gelegd 🙏 Plus elke 500m staat op de weg hoeveel (kilo)meter je nog moet klimmen. Dat helpt best😉 Tis echt wel een fijn fietsland dit.
Op de top berg ⛰ komen wat medeklimmers toch die fiets eens bekijken. Die ratelt nog wel wat, maar doet het prima!

Naar beneden zet ik mijn helm maar even op, want ook dat is 10%… Als ik na 60 km in het stadje Mungyeon aan kom, bedenk ik me dat ik eigenlijk geen zin heb in weer een stad. In het routeboekje heb ik gelezen dat er 10 km verderop in het dorpje Jinnam een paar hotels zijn. Online niet te checken, dus ik neem de gok. Als ik daar aan kom en navraag doe verwijzen de mensen me terug naar de stad en gebaren dat de hotels gesloten zijn. Als ik toch iets door fiets tref ik eerst inderdaad een hoteleigenaar die weer zo’n bekend ‘no-no-sleep’ kruisgebaar 🛑 maakt. Ik neem voor om nog even bij een klein cafeetjr als laatste optie te vragen en dan 11 km terug te fietsen.
Maar hoera! Als ik wat ‘slapen-waar?’ beeldtaal doe zeggen ze Pension en wijzen achter zich. Overnacht ik dus zomaar in een authentiek koreaans pension aan de rivier. Incl geen bed maar slapen op de vloer. Na 71 km plus klimmen lijkt me dat een genot. En douchen 🚿 🚽 blijkt helemaal een avontuur. De foto’s spreken voor zich😉

Geschreven door Waar.is.Marieke