Vannacht was het relatief rustig, nou ja, behalve de neusverkoudheid van Joris waarvan we allemaal mee konden genieten. Hoe groot Fraser ook is, met drie grote kerels zit je toch ook wel weer dicht op elkaar. Het kinderbed en ik zijn geloof ik deze vakantie tot elkaar veroordeeld, dus vooruit dan maar. Omdat de bak/tafel heel hard is, gebruik ik mijn dekbed als een matras. Waardoor ik dus geen dekbed meer heb, maar enkel een dunne deken. Dus steel ik midden in de nacht de deken van Thijs, die nog steeds koortsig ligt te zweten onder zijn dekbed.

Als we rond 9.00 uur ontbijten, besluiten we verder oostwaarts te trekken, richting het Glacier National Park. Daar zijn twee campings waar de regel geldt: first come, first served. Dus wie het eerste binnen is heeft een plek. Een beetje zoals de zwembaden van die turkse all-in resorts😜. Aangezien wij om 10.00 uur in de RV zitten, lijkt me dat een eitje.
Thijs voelt zich goed genoeg om te reizen, dus hup, de muziek kan weer aan. Helaas missen we onze kans op een Walmart, omdat ik niet wil stoppen bij de eerste. Ik ga er vanuit dat er nog vele zullen volgen, maar helaas. Dus moeten we met Fraser het stadje Revelstoke in. Altijd spannend😅. Ik leer fileparkeren met een bijna 8m lange camper en rijd bij het wegrijden nog net niet de buitenspiegel van de voorganger eraf😬. Maar onze stop heeft ons wel eten voor 3 dagen opgeleverd plus wandelschoenen voor Koen. Hij wil eigenlijk op zijn witte Nike-gympen alle trails lopen, maar ik laat dan toch maar mijn opvoedkundige moederstem horen. Oh ja, en ik ga naar de liquidstore om wijn te halen, dat verkopen ze hier niet in de supermarkt. Je voelt je wel echt een alcoholist als je naar zo’n afzonderlijke winkel moet en er met twee flessen wijn in een papieren zak uitkomt...

De man van het Visitor Centre in Revelstoke wijst ons nog op een private campground vlak voor het Glacier National Park. We besluiten er even te kijken omdat electriciteit en water toch wel lekker is. Het is een prachtige camping, heel groen, maar de plekken voor de campers zijn op een groot veld en dicht op elkaar. Dus vraag ik of ze ook een groener, afgelegen .plekje hebben. Jawel hoor, maar zonder stroom en water. Ach wat, lijkt me goed om dat maar eens uit te proberen, daar hebben we Fraser immers voor. We krijgen het meest verlaten en supergroene plekje van de camping toegewezen en voordat we geinstalleerd zijn ziet Joris al een BEER. Een echte bessenplukkende beer. Omdat Joris toch wat schrikt, komt-ie teruggerend en gaan we samen op berenjacht.
Ps. Kennen jullie dat boek? Hebben wij eindeloos voorgelezen aan onze wolfjes vroeger...
De beer, een jonge nog, is bessen aan het plukken vlakbij onze plek en komt langzamerhand onze kant op. Uiteindelijk staat hij in de bosje naast Fraser lekker van de takken te eten. Hoe gaaf is dit!

Om het outdoorgevoel compleet te maken halen de jongens hout (hakken mag hier niet) en weet Koen een prachtig vuurtje te maken met alleen wat papier en hout. We worden lek gestoken door de beesten en Joris reageert allergisch, maar ach, dat mag de pret niet drukken, dus is echt geweldig!

Thijs is nog niet hersteld, die ligt het grootste deel van de middag nog op bed, hopelijk morgen beter! We gaan er vroeg in, want geen electriciteit in een bos vol beren, betekent lekker vroeg je nest in! Een echtpaar dat verder op staat, vraagt nog of we een trapje achterop Fraser hebben, want volgens hen vinden beren het wel leuk om een beetje op campers te klimmen. Jaja en dan zeker door het dakraampje naar binnen. Lekker broodje-aap-verhaal dit. Maar euh, we hebben gelukkig geen ladder😅!

Geschreven door Waar.is.Marieke