Heerlijk ook weer om ons eigen ritme te kunnen bepalen! Dus ontbijten we laat - aan de rand van het zwembad😅- en gaan we onze voorraden aanvullen voor weer een (klein) weekje binnenland. Het is zaterdag dus we verwachten dat alles open is en vragen waar er markt is, maar helaas, hier gaan de meeste winkels al om 14 uur dicht. Wordt het uiteindelijk toch nog even doorstappen in de bloedhitte ...
Als we aan de Waterkant (ze houden hier van logische straatnamen😜) op zoek zijn naar iets kleins te eten, komen we bij het restaurant I’Tembe (Kunst in Actie). Het restaurant is net twee weken geleden geopend en er staan prachtige houten meubels en kunst. Als we een gesprek aanknopen met de eigenaar (hij lijkt ons geen echte ober) blijkt dat hij samenwerkt met de mensen in de binnenlanden om authentieke surinaamse produkten te maken. Hij doet dit vooral omdat hij het belangrijk vindt dat de traditionele houtbewerkingsvaardigheden niet verdwijnen. Zo mooi om steeds weer te zien hoe trots de surinamers op hun eigen cultuur en tradities zijn en deze graag in ere willen houden!
In de middag is het echt te heet om nog wat anders te doen dan een duik te nemen in ons piranha-vrije zwembad. In de leeshoek vind ik het prachtige fotoboek ‘Suriname Discovered’. Wat schetst onze verbazing als er een interview in blijkt te staan met de kapitein van Palumeu! Op de foto van zijn gezin herkennen we meteen onze gids Espagno in zijn jonge jaren. Online vinden we nog twee gebruikte exemplaren die binnenkort vanuit de VS naar ons toe gaan komen. Hoe leuk is dat!
En omdat we vanmiddag een meisje de weg vroegen naar de dichtsbijzijnde supermarkt, eten we vanavond bij een koreaans restaurant... Logisch toch?😜. De reden is dat zij er werkt en zo adrem was om ons enthousiast te maken. En terecht!
Los van het heerlijk eten zijn we nog wel even druk met de stenen die uit de kop van onze Koebie-vis worden gehaald. We krijgen elk twee steentjes mee. Die gaan in het zakje waar ook de piranha-kaken al in zitten. Leuk voor de douane straks 😬.
Die stenen schijnen voor het evenwicht van de vis te zijn, waarbij geldt: kleine vis= kleine stenen, grote vis= grote stenen. Hoe de juiste stenen in de vissenkoppen komen, blijft voor ons de hele maaltijd een vraag. Net als de vraag waarom andere vergelijkbare vissen dan geen stenen in de kop hebben🤔. We nemen ons voor om deze vragen in te dienen bij Willem Wever, maar dat zal even moeten wachten.....Morgenochtend gaan we al vroeg weer op pad!
Geschreven door Waar.is.Marieke