Wat een regen vannacht! Helaas zijn we gisteravond vergeten het zonnescherm in te rollen, dus dat vult zich vannacht met een lekkere plas water. Als er dan ook nog een fikse vlaag wind💨 bij komt, denk ik eerst dat er toch een beer🐻 op ons dak zit. Maar nee, het is een klapperend zonnescherm. In de hele vroege ochtend maak ik de boys wakker en samen proberen we het zonnescherm in te rollen. Helaas geeft de accu niet thuis, dus start ik ondank het stilte-gebod om 6.15 uur de motor. Helpt helaas ook niet. De generator durven we nog niet aan te doen, die maakt echt enorme herrie en dat mag pas vanaf 9.00 uur. Dus sta ik in de hele vroege ochtend in mijn slaapshirt, op slippers, in de kou, met een bezem in het zonnescherm te prikken😳. Gelukkig weet ik de plassen eruit te krijgen en kunnen we veilig weer naar bed. Ik slaap niet meer echt, maar de boys is uitslapen beloofd, dus dat doen ze!

Als we goed en wel echt wakker zijn, ontdekt Joris wat we wel hadden moeten doen: de accuknop uit en aan zetten. Dusssss, weer wat geleerd!
Aangezien het blijft regenen, besluiten we naar het dorpje Field te rijden, het enige gehucht in de omgeving. We zitten met een stapel was, want alleen handbagage mee betekent weinig reservekleding. Bij het visitorcentre in Field bega ik een enorme blunder. Ik sta op een camperdeur te bonzen en roepen ‘doe eens open’ naar degene die binnen zit. Blijkt het niet onze camper maar een look-a-like😬. ‘Very akward’ volgens de boys.😅
Navraag leert dat er een wasserette in de Truffle Pigs Bistro & Lodge zit. Hoe verzin je zo’n naam? Terwijl de wasmachine zijn werk doet, trakteer ik de boys op een lunch. Voor Thijs alleen soep, zijn maag is nog niet okee. Joris & Koen maken van de gelegenheid gebruik om een dikke hamburger🍔 te bestellen nu het kan. Thijs is vegetarisch en wij doen (meestal) mee, maar dit is dus extra smullen voor ze.

Als we Fraser daarna voltanken vraagt Koen zich af of er een gat in de benzineleiding zit... De meter stond op ¼ en ik tank nog steeds ruim 170 liter! Help, wat een zuipschuit🍻💵!
Nadat we Fraser geleegd en gevoed hebben, rijden we naar Emerald Lake. Wat prachtig daar, zelfs met alle collega-toeristen! Ik zweet peentjes als ik Fraser in z’n achteruit bij de greppel weg moet houden, maar het gaat goed😅.
Op de terugweg naar onze idyllische campground-met-niks ontdekken we een kleiner broertje van Emerald. Omdat we nergens zien dat het NIET mag, duikt Koen snel het ijskoude water in. Held💪🏻!

Morgen verder!

Geschreven door Waar.is.Marieke