Vandaag fiets ik een 6-je. Eerst zuidoost naar de Bulguksa Tempel. Die staat op de Werelderfgoedlijst, dus nu ik er toch ben…. Natuurlijk ligt de tempel weer precies op een heuvel ⛰ maar vooruit... En het is meer dan de moeite waard, zo prachtig! Ook niet te vergelijken met de tempel van de verdwenen buddha van gisterochtend. Die was nieuw gebouwd, dat is toch een ander verhaal, deze is van het jaar 774, dus echt andere (oude) koek!

Ik ben weer niet de enige hier… Wat me opvalt is dat met name jonge mensen in dit land vrij kleurloos gekleed gaan. Erg netjes, vrijwel geen korte broeken en -rokjes en meestal zwart, wit, zandkleur. De oudere mensen daarentegen trekken vrolijk alle combinaties bij elkaar aan 🎉 .

Als ik na 40 km terug ben in Gyeongju-si fiets ik nog ca 25 km naar het noorden. Onderweg kom ik langs een fietsenmaker, en ik vraag ook hem eens te luisteren en kijken naar die rare ratel. Na 20 min onderzoek is er eindelijk resultaat: hij steekt zijn duim op 👍 en zegt ‘no problem’. Ratelend fiets ik weer verder. No problem 😉, ben ondertussen er aan gewend ondertussen.

De weg is druk en smal. Ik zet voor de zekerheid mijn helm op met het rode knipperend lichtje aan ⛑. De automobilisten hebben haast om thuis te komen, het is vrijdag 16.00 uur, weekend 🎉 🍻 , en dan wil je niet zo’n gekke fietser die in & op de weg rijdt😉

In Angang-eup weet ik het al als ik hoor dat ik pas om 18.00 uur kan inchecken… En ja hoor, klein loketje, nou ja, kijk de foto’s maar, ‘t is weer erg grappig😉 Voor het eerst lukt het me niet om eten te krijgen met de drie verzoeken. Geen vlees is denk ik de bottleneck, het lijkt me carnivoor-city hier 🥩 🍖 . Ze werken met vaste menu’s en zijn niet echt flexibel. Niet eerder meegemaakt, meestal wordt gewoon vers gekookt en kan er van alles. Vinden ze vaak zelfs erg leuk… Na de derde afwijzing besluit ik een pizza 🍕 te halen en heerlijk in mijn kamer met de rode en gele lampjes op te peuzelen 💕

Geschreven door Waar.is.Marieke