Om 05.00 uur vanochtend word ik wakker van nogal temperamentvol gepraat en keukengerommel, ze schijnen hier al om 04.00 uur op te staan. Nog eerder dan de brulapen dus 😬. Terwijl er een enorme regenbui overtrekt, kruip ik buiten in de hangmat om mijn blog bij te werken. Ondanks het overwerk van gisteravond kreeg ik ‘m niet af😅. Kathy is na het boottochtje van gisteren gewend aan waterdruppels terwijl ze slaapt, dus zij marmot nog even door onder het lekkende dak van het hutje...

Na het ontbijt de boot in met onze mannen, Thomas en een bootsman. Onderweg pikken we gids Neski op die met ons de Ananasberg gaat ‘beklimmen’. Volgens Thomas wordt het vandaag ‘lachen blazen!’ Dat begint al als één van de mannen per ongeluk zijn zwemvest achterstevoren aan heeft, jammer dat ik geen foto heb kunnen maken. Ook helaas geen foto van een razendsnelle bruinrode waterslang die we onderweg nog tegen komen....

De wandeling naar de Ananasberg is leuk, maar spannend wordt het als er een aanvaring is met een aantal mannen van de lokale stam die ons tegen willen houden. Onze gids probeert eerst de boel te sussen, maar op een gegeven moment horen we hem flink discussieren. Hij en de bootsman hebben een kapmes mee, maar we zien de locals ook beslist niet met legen handen staan😅. Het blijkt dat de stam het ‘entreegeld’ voor hun bos en berg plotseling heeft verhoogd en dat de gids te weinig heeft betaald. Als we uiteindelijk door mogen lopen en het toch wel enigszins spannend vinden, schrikken we ons een hoedje als we opeens een schot vlakbij horen🔫. Volgens de gids een jager, waarop Kathy vraagt of de jager weet dat wij daar lopen😳. Inderdaad komen we later een jongen tegen die een vogel dood heeft geschoten.

Nadat gids Neski weer rustig geworden is, vertelt hij over de afrikaanse slaven die -nadat ze gevlucht waren van de plantages- zich hier op de berg gingen vestigen. Op die manier waren ze redelijk veilig. Na afrikaans gebruik gingen ze ananasstruiken planten, vandaar de Ananasberg. Pas toen de slavernij werd afgeschaft in 1863 trokken ze naar beneden en stichtten ze dorpen aan het water.

In het junglebos horen we bekende namen zoals de betadine- en telefoonboom, de bospapaya en de wandelboom. We leren toch ook weer wat nieuws, zoals de waterboom. Die heeft een soort kanalen aan de voet om het gebied van water te voorzien als de nood aan de man komt. Een echte redder dus.

Ook vertelt Neski dat de mannen in dit dorp wel 3-4 vrouwen hebben, en dat ‘maar’ 1 vrouw als asociaal wordt beschouwd. Dat spreekt onze mannen wel aan, die willen ook wel voor meer vrouwen ‘zorgen’😜😆. Kathy probeert nog te vragen of een vrouw ook meerdere mannen mag, maar die vraag wil niemand horen😂. Als Neski daarna ook nog uitlegt dat de stam van de kinineboom niet alleen beschermt tegen malaria maar ook werkt als viagra, gaan de mannen helemaal los🕺.

Na het avontuur op de berg splitsen onze wegen: de mannen gaan een half uur varen naar een grote waterval, wij blijven met Thomas bij de Tapawatraval (zonder ‘water’, in de naam dan😜). Als het gaat stortregenen vluchten we met de korjaal naar de overkant en drinken we een biertje uit de koelbox met Thomas. Onze kans om hem eens flink uit te horen over de gebruiken hier. Én hem eens te vragen hoe het nou zit met al dat plastic afval hier. Blijkt dat hij - samen met de collega-resorts (erg groot woord, maar we zien de potentie😜) erg graag een bewuster plasticbeleid wil. Fijn, beter voor iedereen🙏🏻.

‘s Avonds eten we friet van de zoete cassave die we ‘middags in de buurtsuper (kostgrondje) gekocht hebben. Verser en meer bio kan het niet! Voor mij kip van de barbeque, voor vegetarische Kathy alweer een gekookt ei😳. Morgen gaat Thomas vissen, dus dan staat er vast weer piranha op het menu. Wijzelf gaan morgen op bezoek in het dorp van Thomas en Neski, zin in!

Geschreven door Waar.is.Marieke