Donderdag 11 augustus
Vannacht besluit een egel 🦔 op 10 cm van mijn slapende hoofd alvast te beginnen aan mijn ontbijtbroodje. Slaapdronken open ik na 10 minuten geritsel de binnentent, eerst zie ik niets bijzonders, tot ik me bedenk dat ik toch geen ronde bruine bal heb meegenomen?😳 Ik rol de egel voorzichtig mijn tent uit, want ik wil niet dat hij of zij zijn stekels opzet en mijn tent lek prikt. Eigenlijk had ik het broodje wel mee willen geven maar dat wordt een iets te grote verhuisoperatie middenin de nacht😉

Ik overweeg hier een dagje te blijven, tis een lekker plekje aan het water. Maar het fietsen lonkt toch wel weer, het is zo heerlijk om een land op deze manier te ontdekken. Lubeck is nog zo’n 110 km, dat zou op één dag kunnen gezien het weer (en mijn conditie na drie weken trappen😉) maar ik deel het in tweeën. Heb ik lekker de tijd onderweg.

Dus na een ochtendplons in de zee ga ik op pad. Eerst het eiland Fehrmann af, het is lekker hier, een beetje Waddeneiland vibe. Daarna haakt Mapy aan op de Ostsee fahrradroute en dat is te merken. Gelukkig af en toe ook even weg bij die route en dan kom ik door rustige (boeren)dorpjes ipv het drukke kustpad. Ik wil vanavond nog wel graag in zee zwemmen en na 70 km vind ik zo’n witte caravan- en camper camping mét een trekkersveld. Serieus, ze hebben hier hun caravan helemaal ingebouwd. Zulke voortenten heb ik nog nooit gezien. En helemaal nul nederlanders hier, ook geen andere fietsers trouwens.

Als ik ‘s nachts bekend geritsel hoor, weet ik het. Die bruine bal met stekels! 🦔 Ik had alles goed ingepakt maar een bakje bosbessen 🫐 bovenop een andere bakje gezet. Serieus, ik wist niet dat egels konden klimmen 🦔🧗 😳. En ook niet dat ze zo hard konden wegrennen! 🦔🏃🏼‍♂️

Vrijdag 12 augustus
Lubeck is maar 45 kilometer, daar ben ik rond lunchtijd. Wat een prachtige oude Hanzestad, echt elk straatje van de Altstadt is mooi! Maar het is warm, druk, hotels of hostels zitten praktisch vol en gaan vanaf €220 en de camping ligt aan de snelweg. Dus na een stadswandeling van twee uur besluit ik weer op de fiets te stappen en verder te gaan. Die fiets stond overigens al die tijd geparkeerd voor een terras. Met alles erop, tent, stoeltje, 4 tassen. Ik denk altijd maar dat een dief niet weet of ik misschien op dat terras zit😉

Ik twijfel over de Hanzefietsroute of toch good old Mapy maar de eerste lijkt een mooier pad te kiezen. Het enige lastige is een camping te vinden waar ook tentplaatsen zijn. Er lijkt iets te zijn in Buchholz, aan de Ratzeburgersee. Vijf kilometer voordat ik er ben sla ik eten en drinken in, want ik weet niet wat me te wachten staat. Misschien wordt het wel wild kamperen. Met volle achtertassen zet ik de laatste 5 km in, helemaal vergetend dat Mapy nog op standje ‘mountainbike’ staat. Nou pfff, dat zijn 5 héle lange kms. Het pad heet de Eiszeittour en zo voelt het ook. Van ver vóór die Vikingen😅. Toen ze nog geen bakstenen, grond of asfalt hadden😉 Dus ik wissel mijn gehobbel naar beneden af met lopend de boodschappenfiets omhoog duwen🚴‍♀️💪 mompelend ‘dat liter bloedsinaasappelsap was echt niet nodig’🤣. Ondertussen word ik aangevallen door een legertje muggen 🦟🦟, die hun kans schoon zien. Ik vraag me af of die er in de Eiszeit ook al waren🤔

Maar na 75 km ben ik er, en is de camping vol…😱. Maar zoals meestal maken ze dan voor fietsers nog wel een plekje… Weer nul NL-ers hier ook, blijkbaar onontdekt gebied…Als ik ga in het meer, vragen mensen of ik lekker gefietst heb. Ik snap niet hoe ze dat weten… tot ze beginnen te lachen en naar mijn fietserszwempak wijzen: bruine benen t/m knie, armen en gezicht, en de rest is wit🤣 Aan t meer ontdek ik ook een restaurantje… Nou mooi niet, ik eet eerst de boodschappenkar leeg, morgen wachten er een paar stevige klimmetjes op me😉

Geschreven door Waar.is.Marieke