Eindelijk is het dan zover! Na 2,5 jaar weer op fietsavontuur! En de aanhouder wint, want het is de 4e keer dat ik een ticket naar Sri Lanka geboekt heb. Door corona, de politieke onrust en familie-omstandigheden ging het drie keer eerder niet door. Ben zo benieuwd naar het land!

Ik weet niet wat dat is, maar zodra ik met de fiets overzees ga, maar er gebeurt er altijd wat onverwachts…Dit keer al voordat ik in de trein richting Amsterdam stap: 10 minuten voor vertrek ligt er opeens een aardige plas water voor de vaatwasser 😱. Geen idee wat de reden is, maar samen met buurman Peter dweil ik het droog en trek ik de stekker eruit. Dat zien we over ruim een maand wel weer, mijn keuken is best gewend aan wateroverlast😅.

In Amsterdam logeer ik twee nachten en heb ik alle tijd en rust voor de laatste voorbereidingen… Ook dat blijkt niet saai: aan de fietsdoos die ik geregeld heb, blijkt één zijkant te ontbreken. En op zich geen punt, want de doos moest toch ingekort, maar laat ik nou net de zijkant die er wél aan zat, eraf snijden. Dus tape, heel heel veel tape…
Nichtje Anneke biedt aan om mij in de oude VW Golf van onze tante Ria naar Schiphol te brengen. Fantastisch idee natuurlijk, maar hoe dichter het vertrek nadert hoe meer we ons beginnen af te vragen hoe groot de achterbak van zo’ n Golf eigenlijk is🥸 We vragen Chat nog om raad, maar die twijfelt ook. Dan maar gewoon proberen en een touwtje achter de hand…

En ja hoor, het past! Of nou ja, eigenlijk niet, maar daarvoor hebben we dat touwtje. Annie draait er haar handige handen niet voor om, dus hupsakee, met open achterklep naar Schiphol.
Bij de rij voor de incheckbalie blijkt de doos veel breder dan het gangpad, waardoor-ie op de kopse kant op de kar moet. Omdat ik echt niets meer kan zie, rijd ik drie mensen (zonder gevoel voor humor) aan😳… Dan besluit het personeel mij er maar doorheen te leiden, denk dat ze bang voor een opstootje zijn. En omdat het zo lekker gaat mag ik zelf de kar besturen naar de odd-size afdeling in de kelder van Schiphol. Ook weer een avontuur !

Ik vlieg met een tussenstop in Abu Dhabi. Wow zeg, dat is een soort supergroot uitgevallen hobbit-style vliegveld midden in de woestijn. Het ontwerp is prachtig aangepast aan het woestijnlandschap. Van Abu Dhabi met een veredelde city- toestel door naar Colombo. Dat mijn fiets ook aan boord is, weet ik. Heb een airtag in de doos gedaan, handig die dingen!
Luxe bij aankomst, want Ik word opgehaald van het vliegveld door de mensen van Villa Araliya in Negombo. Onderweg kijk ik mijn ogen uit, wat een hectiek! Het lijkt alsof er geen verkeersregels zijn, auto’s, tuktuks 🛺, fietsen en overstekende voetgangers, alles krioelt door elkaar. En getoeter, veel getoeter.
Villa Aralya blijkt vlak bij zee te liggen, ten noorden van Negombo. Wat een oase!
Ik wil niemand jaloers maken maar duik bij een temperatuur van 30 graden het zwembad in ☀️ 🏝 Na het eten van een heerlijke curry lig ik er al om 20 uur in. Eerst maar eens slapen, morgen kijken hoe mijn fiets 🚲 zich voelt!

Geschreven door Waar.is.Marieke