Met een negatieve😅 testuitslag op zak vlieg ik overeen paar uur terug naar NL. Enigszins met gemengde gevoelens, want terug naar huis is fijn maar ik had ook nog wel een paar weken willen blijven. Ik heb het gevoel dat ik het land, de mensen en de taal net begin te kennen en had het ook wel graag nog wat meer verkend. Of dat per fiets zou zijn?

Al bleek Bici Merlot zo veerkrachtig, stoer en kon ze zo goed offroad fietsen, ik weet het niet zeker😉 Het waren geweldige avonturen, ik heb in drie weken tijd zoveel gezien en beleefd, maar eigenlijk is Costa Rica géén land om fietsend 🚴🏻‍♂️ rond te trekken. Er zijn te weinig goede wegen, de hellingspercentages zijn buitensporig en elke chauffeur hier denkt dat-ie Max Verstappen is 🏎. En wat ik eerder maar niet geschreven heb: Costa Rica heeft een enorm hoog aantal verkeersdoden. Ik heb me eerlijk gezegd niet echt onveilig gevoeld, maar af en toe kreeg mijn fietstas wel een tikje van een auto. De wegen zijn over het algemeen erg smal en echt veel respect voor voetgangers en fietsers is er niet. En claxonneren📣 kunnen ze hier als de beste! Alleen weet je nooit of ze geirriteerd zijn of ze je aanmoedigen😂.

De Costaricanen, Tico’s, die ik ontmoet heb, waren schatjes. Super vriendelijk, behulpzaam en relaxed. Wat hielp was dat ik een paar woorden spaans spreek nu, dat verlaagt de drempel voor veel locals enorm. Vaak gingen ze dan heel langzaam praten voor me of ze probeerden zelf wat engels. Echt leuk!

En wat was het heerlijk om te zien hoe Koen hier geniet 🏄‍♂️🏫! Die houdt het vast nog wel vier maanden vol😉.

Ik ga nog even (aan het zwembad, sorry😉) mijn boek van Ilja Pfeijffer afluisteren, over zijn fietsreis naar Rome waarbij er geen echt plan is en heel veel mooie avonturen. Heel herkenbaar😅.
Fijn om mijn reis met jullie te mogen delen en dank voor alle lieve en leuke reacties. Hasta la próxima, tot de volgende reis! 👋

Geschreven door Waar.is.Marieke