De laatste volle dag hier benut ik om naar een dorpje te gaan dat ik per fiets niet kon bereiken. Veel te steil en afgelegen: Zarcero, een uurtje Uberen vanaf het hotel. Chauffeur Luis spreekt geen woord engels, dus ik heb weer gratis een uurtje spaanse les😉 Als hij begint over de costaricaan Bryan Ruiz die voetbalt⚽️ bij FC Twente, kan de rit niet meer stuk. Wat een ongelooflijk mooie route, we gaan steeds verder bergop. Ik kom langs een paar plekken waar ik met de fiets ook geweest ben de eerste dagen, maar ik denk dat ik toen - in het heetst van de strijd - toch onvoldoende om me heen gekeken heb.

Als we in Zarcero aankomen vraagt Luis hoe ik terug ga. Als ik antwoord met een Uber of bus begint hij te lachen, want die zijn hier niet😳 Ik zie wat officiële taxi’s staan, die zijn zo’n 4* de prijs van een Uber, maar wat moet, dat moet. Dan biedt Luis aan dat hij me ook wel terug wil rijden. Ik denk dat ik met hem afspreek óm twee uur ‘s middags, maar later blijkt dat ik gezegd heb óver twee uur. De nuances in in het spaans beheers ik nog niet zo goed😬. Dus staat Luis al een klein uurtje te wachten als ik aan kom, maar ik zie aan de stand van de voorstoel hij de gelegenheid gebruikt heeft om even een kleine siësta te houden. ‘Pura Vida’ zegt hij met een glimlach😀.

Zarcero is echt een prachtig klein dorpje, met fantastische kerk ⛪️ en een park waar de tuinman van de kerk, ene Francisco Alvarado, zijn ‘talent’ ontdekt heeft. Dat buxussen er zo raar uit konden zien, ik had geen idee. Maar ze zijn beroemd😉.
Als ik de kerk in loop zitten er best veel mensen, veel jeugd ook. Net als ik me afvraag of ik hier wel hoor op dit moment sluiten ze alle deuren😳🗝🚪. Een vrolijk modern gezang begint, iedereen klapt ook nog eens gezellig mee en heeft het leuk. Ik bedenk dat de nederlandse kerk dit ook eens zou moeten proberen, tot ik opeens iets hoor van ‘chicos, chicas, graduation’. Blijkt het een diploma-uitreiking 🎓van de lokale school waar ik in beland ben. Nou ja, super grappig en goed voor mijn spaans.

Als ik weer bij Luis in de auto 🚘 zit, weet hij al dat ik als enige toerist bij een zeer kleine lokale soda gegeten heb (dat zijn de beste). Dat heeft hij al gehoord in het dorp… De terugweg is prachtig maar van foto’s 📸 maken komt het niet. Luis is vastberaden mijn uitspraak van het (latijns amerikaanse) spaans te verbeteren, dus ik moet woorden net zo lang herhalen tot hij ze goedkeurt😅. Hij vertelt ook dat de Uber officieel verboden is in Costa Rica, vandaardat de chauffeurs willen dat je voorin in, dan valt het de politie niet op. En dat -ondanks het verbod- 25% van elke ritprijs naar het bedrijf Uber gaat, dat is zelfs nog meer dan de 15% die Booking.com vraagt! Ik betaal de rit dus meteen maar zwart. Als ik uitstap grijpt Luis in een koffer in de achterbak. Blijkt hij ook nog te handelen in kokos 🥥 bodycreme. Hij wrijft over zijn armen en gezicht en zegt: ‘zo zacht als van een baby’.Ik zeg dat ik ‘m geloof en bedank vriendelijk.

Morgen om 9 uur een antigeen test🦠 en dan hopen dat die negatief is, net als mijn zelftest vandaag. Er zijn hier veel toeristen die niet naar huis kunnen omdat ze positief testen, maar nul klachten hebben. We gaan het zien🤞. Hasta mañana!

Geschreven door Waar.is.Marieke