Wat een luxe dat er op het vliegveld van Chiang Mai iemand staat om me - met ingepakte fiets - af te halen! De fiets gaat in de laadbak en rond 18u lokale tijd ben ik bij het hotel. De fietsdoos was ongeschonden dus ik heb goede hoop dat de fiets okee is.
Ik verwerp het idee om na 23 uur reizen meteen te gaan slapen en ga Daphne opzoeken, een ex-collega van me die haar vader hier bezoekt. In zijn guesthouse aan de Ping rivier heb ik een erg gezellige avond. Prachtig om al die wensballonnen in de lucht te zien, het zijn er ontelbaar veel. Na middernacht brengt een enigszins valszingende maar vriendelijke tuktuk chauffeur me terug naar mijn hotel. Eindelijk kan ik slapen!

Chiang Mai blijkt op nieuwjaarsdag een ware trekpleister voor de thai die een vrije dag hebben en natuurlijk alle toeristen. Overal afgesloten straten die vol staan met kraampjes en bij de tempels is het drommen om buddha te zien... Omdat ik hier twee jaar geleden de highlights al wel gezien heb, besluit ik om een thaise massage te nemen, ideaal als voorbereiding op mijn fietsreis.....

Ik waarschuw de dame nog dat ik wat last van mijn rug heb , maar het woord 'voorzichtig' lijkt niet aan haar besteed. Of ze verstaat het niet, want ze spreekt amper Engels. Ik moet een soort massage pak aan en dan begint ze. Ze duwt, trekt, klopt en buigt mijn lijf in standen waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Heel af en toe vraagt ze "you okay?" en gaat dan onvermoeibaar verder. Blijkbaar helpt het haar om af en toe ook op me te gaan zitten. Ik durf niet te vragen of ik een foto mag maken als ze met haar hele gewicht bovenop mijn been gaat liggen dat ergens schuinwaarts voorlangs een heup steekt. Te grappig dit! Ze neemt haar werk super serieus, zo gauw ze ergens iets niet voelt kloppen (qua spieren dan), gaat ze door tot beter is. Als ze na een uur klaar is, durf ik bijna niet op te staan, maar het resultaat is fantastisch. Ik bedank haar uitgebreid en vraag of ik een foto van haar mag maken. Ze wil alleen als ik erbij op ga, en dat wordt hilarisch. Want oma gaat de foto maken, met mijn iPhone. Maar oma's en iPhones... Ze drukt zo hard op het scherm dat ze er bijna doorheen drukt en vervolgens denkt ze steeds dat het mislukt is. Want je ziet immers niet meteen de foto op je scherm. Als ik haar uitleg hoe het zit, wil ze niet stoppen met fotograferen, ze maakt hele series😂. Ook haar bedank ik hartelijk: 'Khop Koen Kha!'🙏🏻

Fietsen door het centrum is gekkenwerk vandaag. Het verkeer is chaotisch, en als er al een systeem is, rijden ze links. Ook staan overal verkopers, dus ik slinger zo verstandig mogelijk overal doorheen. De fiets is in elk geval weer okee. Vanochtend ben ik 1,5 uur bezig geweest om 'm weer in elkaar te zetten en af te stellen. Dat ging heel goed, tot ik bedacht dat de rem niet goed zat en alles los ging halen😬 Leve de fietsreparatiefilmpjes van de Vakantiefietser op YouTube! De banden zijn overigens opgepompt door de dame van de Infobalie in het hotel. Ze klaagde dat de sportschool dicht zat vandaag en wilde graag iets doen🙏🏻
Via Tripadvisor ontdek ik dat in het vage steegje tegenover het hotel het vegetarische restaurant 'Aum' zit. Wat geweldig eten! Alleen geen Thai te bekennen, maar enkel backpackers, die natuurlijk net als ik Tripadvisor gebruiken.

Al met al een supergezonde dag vandaag: massage, veggiefood, no alcohol en wel 3 fruitsmoothies! Morgen begin ik met fietsen. Op halve kracht, want ik wordt naar Fang gebracht, omdat de route echt veel te lang is. Fang ligt 155 km noordwaarts. Vanaf daar fiets ik morgen een klein stuk door, naar Tha Ton. Heb er zin in!🚴🏻‍♀️

Geschreven door Waar.is.Marieke