2,5 week naar Noord-Thailand & Laos, wat een heerlijk vooruitzicht. Ik heb zo'n zin om weer te reizen per fiets! Helaas beperkt mijn fietsen zich momenteel tot de vakanties, dus ik ben volstrekt ongetraind. Alweer... En ik ga wel wat hellingen tegen komen onderweg, maar goed, dat zien we dan wel weer.
Gisterochtend op Schiphol: wat een gesleep met een fiets-in-doos (eis Cathay Pacific) plus achtertassen en handbagage. Er zijn twee karren en veel geduld voor nodig, maar gelukkig brengt Thijs mij weg. Ik neem me voor om me toch eens serieus te gaan verdiepen in de mogelijkheid van een randonneur-vouwfiets...

In Hong Kong heb ik 7 uur overstap tijd, dus een mooie kans om wat van de stad te gaan zien. Op aanraden van Jelle ga ik naar de wijk Wan Chai. Het is een wijk waar je het oude (koloniale) Hong Kong nog ziet, maar ook veel moderne gebouwen. Het Hopewell Center was één van de eerste wolkenkrabbers in Hong Kong, met zowel kantoren als winkels. Volgens Jelle moet het lukken om tot verdieping 17 te komen en vanaf daar een lift te pakken naar verdieping 56. Dat ga ik proberen, want dat scheelt me een ritje met het toeristentreintje naar een druk uitzichtspunt. Na enig zoeken vind ik de lift naar de 17e verdieping, het is uitgestorven vanwege oudejaarsdag, maar ik ga het proberen. Op de 17e zijn alle winkels gesloten dus helaas geen uitzicht. Dan maar door naar boven. De enige lift die ik kan vinden gaat door tot de 61e verdieping en er staat iets onduidelijks bij over Firefighters. Weinig Engels, veel Chinese tekens.
Een lift is een lift, dus ik druk op 61 en verheug me op het uitzicht. Helaas...op verdieping 32 komt er een soort liftportier in, die me streng toespreekt in het chinees. Geen kans dat ik nog hoger mag... hij brengt me netjes terug naar de begane grond en zwaait me beleefd gedag. Hij wijst nog wel naar een balie die over een paar uur open gaat, maar dan ga ik mijn vlucht missen vrees ik. Helaas, poging mislukt:-)

Wan Chai is echt een gemengde wijk waar je veel traditionele chinese mensen ziet maar ook veel westerlingen. Overal wordt Engels gesproken, nou ja, behalve die liftman dan... Na een wandeling door de wijk bestel ik een bord noedels met ei, dacht ik. Ik krijg iets anders dan verwacht. Het vlees ziet er echt bijzonder uit, ik laat het deel dat op een glimmend varkensoor lijkt maar liggen...
In het straatbeeld valt op dat echt iedereen vergroeid lijkt met de mobiel. Bij alles wat ze doen kijken ze op het scherm. Geen fietsers hier en toch aardig wat mensen met een mondkapje op, zowel jong als oud. Vanuit het vliegtuig was de smog rondom Hong Kong goed te zien.
Veel te vroeg ben ik terug op het vliegveld. Het viel me al op bij de immigratie, ze zijn hier ongekend relaxed en soepel bij de paspoortcontrole en securitycheck.

Op naar Chiang Mai nu. Daar ben ik om 17.30 uur lokale tijd (6 uur later dan in NL). Ik heb een nacht overgeslagen door het tijdverschil, dus maar eens zien of ik nog wakker ben om het vuurwerk te zien vanavond! En na het Cuba avontuur ben ik benieuwd in welke staat mijn fiets arriveert. Alhoewel die nu in een doos zit ipv een hoes én dit keer vervoer naar het hotel geregeld is. Jaja, ik leer wel. Op oudejaarsmiddag zijn de taxichauffeurs overal ter wereld toe aan hun vrije avond....
Fijne jaarwisseling allemaal!

Geschreven door Waar.is.Marieke