Als ik om 7.45 uur bij het Florida Center aan kom, staat taxichauffeur Geraldo al te wachten. Duidelijk geen taxi-collectivo waar veel (rugzak)toeristen gebruik van maken. De oude, gammele Citroën ZX is alleen voor mij én mijn fiets. We hebben een rit van bijna 3 uur voor de boeg, hij spreekt een paar woorden engels, ik ondertussen een paar woorden spaans, dus dat wordt vast gezellig:-)

De autopista A1 is bijna uitgestorven, waarschijnlijk omdat het leven hier zich vooral lokaal afspeelt. Er zijn maar een paar 'snelwegen' in Cuba en die worden gewoon door alle verkeer gebruikt. Maar toch wel minder paardenkarren, fietsers en tractoren vandaag. Overal langs de weg staan weer lifters. In Cuba is het heel gewoon dat je onbetaald lifters meeneemt. .

Geraldo vertelt dat hij een zoontje van 6 jaar heeft en zijn vrouw zwanger is van nummer 2. Als ik zeg dat ik 3 zoons heb, maakt Geraldo in beeldtaal duidelijk dat hem dat verbaast. Met grote armgebaren (ik denk steeds 'stuur, stuur') tekent hij de uitgezakte vormen van een cubaanse vrouw na. Volgens hem zien ze er hier meestal zo uit na 3 kinderen😂.

Omdat we toch tijd genoeg hebben, vraag ik Geraldo naar de prijzen van vervoermiddelen. Een scooter kost 1000-2000 cuc (je hebt hier héél veel elektrische scooters uit china), een fiets max 120 en de oude ZX waarin we rijden heeft hem 30.000 cuc gekost! Een auto kost hier meer dan een huis: een gemiddeld huis met 2 slaapkamers kost 20-25 duizend. Geen wonder dat mensen hier moeten bijverdienen!

Als ik Geraldo de 30 cuc (en wat fooi) betaal, realiseer ik me dat deze 280 km me evenveel heeft gekost als elk ritje van max 25 km in de eerste dagen🤔

Ik heb geen adres in Havana, alleen de informatie uit de Lonely Planet (LP) en het fietsboekje. Ik start met aanbellen bij Hostal Peregrino, maar die staat in de LP dus is vast vol. En inderdaad, maar ze gaan bellen. Ik schrik enigszins als ze na 10 minuten laten weten dat alle casa's die zij kennen vol zitten. Dat heb ik na de start in Havana twee weken geleden niet meer meegemaakt....Na enig getwijfel besluit ik dan maar een nachtje hotel te boeken, ik heb geen zin om lang naar een casa te zoeken.... Het Park View hotel kost volgens LP 60-90 cuc. Maar nee, de prijs blijkt 200 cuc en dat vind ik teveel voor alleen gebruik van een bed. En weer blijkt het cubaanse systeem geweldig: de receptioniste roept de man die de bagage regelt, hij gaat bellen en 10 minuten later word ik opgehaald door de broer van de hotelman. Die brengt me naar het huis van zijn oom, die er niet is, maar een vriend wel. En zo eindig ik op 5 minuten lopen van de musea, om de hoek van de duurste en sjiekste hotels, in casa Rogelio, in een heel erg cubaanse straat: Consulado. Mijn fiets wordt twee trappen opgetild en krijgt een vip-plek in de woonkamer. Op naar Museo Nacional de Belle Artes!

Hier in de grote stad zijn de mannen weer wat vrijer. Tijdens de 10 minuten lopen van casa naar museum krijg ik twee keer een kus aangeboden, 1 keer een diner en 1 keer een gratis rondrit door de stad. Ik bedank vriendelijk en dan loopt iedereen ook weer stralend door😘.

De collectie cubaanse kunst in het museum is prachtig! Ik breng er een paar uur door en koop aan het eind een mooie prent die absoluut onhandig is om mee terug te nemen in een fietstas....

In een opwelling besluit ik daarna op zo'n 'hop on, hop off' bus te stappen. Okee, het haalt het niet bij fietsen, maar ruim 1,5 uur in het middagzonnetje op het bovendek van een bus lijkt me goed besteed. Vooral omdat de bus de dorpjes rondom Havana ook meepakt. Ik blijk de lange, 'dure' tour (10 cuc) te hebben getroffen. De highlights van Havanna herken ik, maar erg leuk om op deze manier wat meer van de stad te zien. De 'hop off' optie gebruik ik niet, ik zit heerlijk😜.

's Avonds blijkt in het onooglijke straatje van de casa een erg leuk restaurant te zitten, met livemuziek. Ik trakteer mezelf op een laatste Pina Colada en de lekkerste garnalen van deze vakantie. Morgenochtend nog naar het kunstmarktje om de hoek en dan alweer richting vliegveld...

Geschreven door Waar.is.Marieke