Het is al onze laatste dag in Cesenatico en zijn geen grote plannen voor vandaag.
Ergens had ik gedacht zo voor één dagje de "echte" Italiaan uit te hangen en voor de laatste dag een plaatsje op het strand te reserveren met ligstoelen, parasol enz.
Ik weet dat ik echtgenoot daar nooit zal toe kunnen overhalen maar zelf zie het wel zitten alhoewel ik ook mijn twijfels heb: daar urenlang op dat bloedhete strand gaan liggen zelfs al is het onder een parasol ..
Heb ik me met mijn twijfels de woede van de weergoden op de hals gehaald? Misschien wel ...
Het is (weeral) warm maar niet echt helder als we opstaan, de mevrouw van de poetsdienst zegt meteen "afa"! Ik denk dat ik dat het best kan vertalen als "doef"!
We gaan met de auto eventjes tot aan de supermarkt om nog een paar dingen in te kopen en onze auto bij te tanken zodat we zeker tot in Oostenrijk geraken waar de benzine een pak goedkoper is.
Er zijn nog altijd wolken maar het is aangenaam nu er een zachte bries waait, het is ideaal weer voor een wandelingetje langs de kust en terug langs de waterlijn.
Een schaduwrijk plekje op het terras van het hotel is daarna ideaal om een beetje nieuw?s van thuis te checken op de smartphone.
Deze middag even een broodje eten hier in de buurt en dus ga ik boven andere schoenen halen ipv mijn strandsandalen en ... als we buitenkomen vallen er zowaar regendruppels (wist niet dat ze die hier ook hadden).?
Er zijn veel eettenten langs de zee (lungomare) en dus is het niet moeilijk een lekker broodje te vinden.
Als we buitenkomen rommelt de donder en gutst de regen ongenadig neer, een onweer in Cesenatico , dat hadden we nog niet meegemaakt.
De namiddag verglijdt met eindelijk een beetje verder lezen in mijn boek en tussendoor de Olympische wegrit volgen.
We zien Remco Evenepoel Olympisch kampioen worden. Joepi ! (al zijn we diep in ons hart eigenlijk Van der Poel supporters)
Dan wordt het tijd ons gerief een beetje samen te rapen want morgen gaan we 1 etappe naar het noorden.
Er zijn wandelaars op pad deze zaterdagavond, de regen is allang verdwenen en de temperatuur is lauw-warm, de grote hitte van de voorbije dagen is -voor eventjes toch- weggeblazen door het onweer.
Voor het avondeten gaan we naar de eettent hier vlakbij (20 volumi)
Ondertussen hebben we door hoe het moet om "behapbare" porties te krijgen: één antipasto om met twee te delen en dan elk een pasta
De mosselen en de venusschelpen uit de antipasto zijn ongelooflijk lekker en we zijn wel blij dat we er warm-geroosterd brood met olijfolie bij kregen want zo kunnen we de saus tot de laatste druppel opdeppen.
Ook de pasta die volgt is fantastisch.
Het is ons laatste avondmaal op Italiaans bodem. Wat zullen we morgen eten? Schnitzel? Schweinshaxe? Gulash?
We maken het niet te laat want morgen willen we erg vroeg vertrekken zowel om de hitte als het drukke verkeer voor te zijn.

Geschreven door Ernaroland.on.the.road