Het ontbijt in de B&B is lekker en gevarieerd zonder overdaad maar van alles ruim genoeg.
Dan gaan we op weg : met de Marinzenzetellift naar boven. Dit was al altijd onze eerste trip en tradities moet je in ere houden.
De Marinzenalm is erg geliefd bij families met kinderen, de dwerggeitjes zijn er DE attractie, meer dan de speeltuigen en de mama's en papa's kunnen relaxen in de ligzetels die je gratis van het terras van de hütte mag meenemen om je zonne- of schaduwplaatsje te zoeken. Misschien zou het leuk zijn als al die ligzetels daarna weer netjes op het terras werden neergezet? Wij zien er tientallen verspreid over het hele terrein ...
Vaak gingen we van hier richting Schafstall en zo terug naar Kastelruth. We gaan echter richting Gstatsch, aan de Seiseralmstrasse, daar waar de afsluitingen zijn waardoor wij via Monte Pana moesten komen. Het weer is bewolkt en er komen steeds meer donkere wolken rond de Schlern, wij hopen dat het droog blijft, gisteren zijn ook alle wolken weggewaaid zonder neerslag.
Het is een mooie, bijna vlakke wandeling (allez, voor hier toch) en we zijn blijkbaar helemaal alleen op weg. Als we bijna ter plaatse zijn horen we het lawaai van de wegenwerken op de plaats van afsluiting en tussen de bomen door zie ik de oranje machines staan. Al bij al vind ik het raar dat wij hier zo dicht onder die werken mogen passeren ... Even later duikt gasthof Gstatsch voor ons op en aan het begin van het pad waar wij net vandaan komen hangt een wit papier: het pad is gedurende de werken verboden terrein!, Ja, dankjewel! Hoe hadden wij dat moeten weten als er aan het begin van het pad niks stond aangeduid ?? De Zuid-Tirolers beginnen volgens mij echt de Italiaans nonchalance over te nemen. Ik weet best dat een groot deel van de inwoners hier zelfs meer dan 100 jaar nadat ze via het Verdrag van Versailles Italiaan werden nog altijd niet het Italiaanse gevoel heeft, maar toch ...
In het gasthof is het doodstil want er kan geen verkeer komen en over het wandelpad mag je niet komen ...
Maar een drankje op het terras mag wel. Wij moeten wel terug: over het verboden pad? Of een alternatief zoeken? De alternatieven kennen we allemaal, mooie wandelingen, daar niet van, maar allemaal behoorlijk lang en de wolken worden steeds dreigender, ik voelde al een verdwaalde regendruppel.
Dus het wordt "het verboden pad" ! We kunnen het wel niet laten een beetje rap door te stappen en niet alleen wegens de dreigende regen.
Het moet er van komen: het regent. Eerst is het maar een motregen maar als het echte regendruppels worden dan trekken we toch maar de regenvesten aan.
Zo stappen we flink door: en nu maar hopen dat de zetellift werk want dat is niet altijd zo bij regen. Jawel ! Ze werkt!
Alleen is er niemand om ons een kaartje te verkopen ... Jawel, die komt eraan en vraagt "Volete scendere?" Of we willen afdalen? Blijkbaar zien we er Italiaans uit? En twee mensen die in de regen aan het hokje staan voor de kaartjes voor de afdaling? Zouden die willen afdalen???
We ploffen neer in de zitjes en ...die zijn kletsnat. We waren al bij al nog redelijk droog, nu niet meer.
20 minuten later zijn we beneden, nu vlug naar de B&B om droge kledij vooraleer iemand begint te denken dat we in ons broek geplast hebben !
Daarna iets te eten zoeken, van wandelen krijg je honger.
In café Viva vinden we wat we zoeken: een bordje streekspecialiteiten met een biertje
Daarna nog eventjes de supermarkt in voor een snoepje en ... een paraplu want het blijft buiten maar miezeren.
Als ik trots buitenkom met mijn nieuwe aanwinst wordt ik verwelkomd door ... een prachtig zonnetje, de regenwolken zijn weg.
Ok, dat is nog zo leuk en voor de rest een luie namiddag met lezen en Tour de France.
Het is weer echt zonnig zodat een beetje lezen op het balkon perfect mogelijk is, maar als ik ga douchen en dan terugkeer zijn de donkere woken er terug ...
Toch maar mijn (nieuwe) paraplu meenemen als we gaan eten. We kiezen voor het restaurant hier wat verder in de straat : ze hebben nog net een tafeltje vrij !
Het eten is lekker, de wijn ook. Als ik bij het afrekenen vraag of ik meteen een tafeltje voor morgenavond kan reserveren kan dat niet: ze zijn op zaterdag dicht.
Als we buitenkomen regent het alweer, de nieuwe paraplu kan meteen zijn diensten bewijzen.
Morgen willen we een dagje shoppen in Bolzano, liefst niet in de regen en anders met mijn nieuwe paraplu.

Geschreven door Ernaroland.on.the.road